“Kürt sorunu yoktur.”

Gerçeğin ifadesi mi bu cümle?

Söyleyen için gerçeğin ifadesi olabilir.

Adamın işi tıkırında. Empati kabiliyeti yok. Nüfus kağıdında vilayeti Hakkâri, Van, Mardin veya Şırnak falan da yazmıyor.

O zaman yoktur Kürt sorunu.

Bosnalı Sabit diye sıra dışı bir şairimiz var. Ne şiirler yazmış şaşarsınız.

Şu meşhur beyit onun.

“Şeb-i yeldayı müneccimle muvakkit ne bilir/Mübtelayı gama sor kim giceler kaç saat?”

Soruyu derdi olana soracaksın.

Ya da halden bilene.

Eğer bir Kürt, Kürt sorunu vardır diyorsa vardır Kürt sorunu.

Bir başka Kürt, yoktur diyorsa o Kürdün başka bir gündemi vardır.

Ya da şaka yapıyordur.

Kürt sorununun çözülme ihtimali bile çok güzel.

Karmaşık, girdisi çıktısı çok, Kürt sorunu çözülürken Türk sorununun da çözülmesi gerekiyor mesela. O yüzden kolay bir iş değil.

Milliyetçilik işine girmeyelim. Sorunun sadece çözülmesinin rahatsız edeceği bir kesimden bahsediyorum Türk sorunu derken. Yoksa genellemiyorum.

Bazı insanlar için ırkçılık yapma kapasitesinin sınırlandırılması da sorun teşkil edebilir çünkü.

Bir ara doğmuştu Kürt sorununun çözülme ihtimali.

“Çözüm Süreci” dediğimiz dönemde.

Şimdi tanık olduğumuz 2. Çözüm süreci.

Sevinmiştik. Herkes değil, bir kısmımız.

Kürt sorununun çözülmesi bir sürü oyunu bozar diye yazılar yazdığımı hatırlıyorum.

Akil insanlar çalıştılar. Akil olmayan insanlar da boş durmadılar.

Her bakımdan rasyonel bir operasyon sayılmazdı.

PKK’nın sınır dışına çıkması gerekiyordu kısmen çıktı.

Yerel idareler de gevşekliklere, suiistimallere gereğinden fazla müsamaha gösterdiler.

Sonuçta PKK bir tarafa çekti, HDP bir tarafa çekti, devlet bir tarafa çekti, sorunun çözülme ihtimali parçalandı.

Şimdi şartlar daha müsait gibi.

Çünkü işaret fişeği şartların en müsait olmayan tarafından atıldı.

Açılışı MHP lideri Devlet Bahçeli yaptı.

Başkası yapsa o itiraz ederdi.

O yaptı, kim itiraz edecek?

Belki biraz İyi Parti.

Biraz da İyi Parti’nin daha sağındakiler.

Bahçeli’nin Öcalan’ı Meclis’e davet ettiği gün şartlar bugünkü kadar müsait değildi.

PKK’nın Suriye’deki uzantısı YPG’nin PKK açısından bir cazibesi vardı.

Suriye’de yarı-devlet bir örgüt. ABD’nin müttefiki. Bu PKK açısından bir avantaj sayılırdı. Feda edilemezdi.

Suriye devriminden sonra YPG’nin -borsa tabiriyle- hisseleri değer kaybetti.

Trump’ın ne yapacağı belli değil. Benim müttefikim falan yok diyebilir, ne haliniz varsa görün diyebilir.

Bunları Trump Beyaz Saray’a yerleştikten sonra anlayabileceğiz.

Şimdilik sadece hisselerin değeri düştü.

Suriye Devrimiyle sıkı fıkıyız.

Eğer bu ittifak YPG’yi tasfiye yönünde ortak bir irade ortaya koyarsa Irak’ın kuzeyine göre daha engebesiz Kuzey Suriye’de başarma ihtimalleri yüksek.

Sınırın berisindeki şartları da hesaba dahil etmemiz lazım.

Yeni ve gelişmiş silahlar, İHA’lar, SİHA’lar terörle mücadelede Türk Silahlı Kuvvetlerine büyük avantaj sağladı.

Böylece, ilk seferinde PKK tarafından sulandırılan çözüm süreci bu defa daha disiplinli yürütülebilir.

Yani, başarı ihtimali 1. Çözüm Süreci’nden daha yüksek.

***

2024’te çok yorulduk, çok üzüldük.

Gazze’deki soykırım bütün dünyadaki iyi insanları yıktı.

Okan Bayülgen’in yeni yıl mesajı bu bakımdan not edilmeye değerdi.

“Gazze’de bunlar olurken hayat devam edemez. Yeni bir yıla da girilemez. Ertesi gün de mutlu uyanamaz kimse” demiş.

Doğru söylemiş.

Ama ümit edebiliriz, dileyebiliriz.

2025’te bu kadar üzülmemeyi.