Son dönemde yaşadığımız birçok sorunun kötü yönetimden kaynaklandığı düşüncesindeyim.
Bu noktada teknik bilgileri uzun uzun sıralamaya gerek yok doğrusu.
Bir kuruma girdiğinizde sanki işler yönetici yokmuş gibi tıkırında, yolunda gidiyorsa, burada yönetim sorunu yok denilebilir.
Bir anlamda bir sistem kurulmuş, liyakatli kadrolar işin nasıl yapılacağını biliyor, yetkisini kullanıyor, karar alabiliyor denilebilir. Denetim ve diğer yönetim fonksiyonları tıkır tıkır uygulanıyor denilebilir.
Sahi bizde hangi iş yönetici yokmuş gibi tıkırında, yolunda gidiyor?
Kurumların içine araştırma için giremiyoruz ama herhangi bir kriz anında tel tel dökülme hali hemen kendini gösteriyor.
Son yangın faciasında da bunu acı bir şekilde gördük maalesef.
En başta da yönetimin önemli fonksiyonlarından olan ‘denetim’ fonksiyonunun neredeyse yok sayıldığı görünüyor.
Bu olayda özellikle denetim fonksiyonu ideal bir şekilde uygulanmış olsaydı eğer… Suçu birbirine atma durumu olabilir miydi?
Olmazdı. Her şey kurallara uygun bir şekilde yolunda ilerlerdi.
O zaman şunu sormak gerekir:
Denetim fonksiyonunun iyi çalışmaması kimin faydasına bir sonuç üretiyor?
Açıkçası sistemin içinde bazı açıkların olması birilerine menfaat sağlıyor olabilir.
Bu faciada en büyük kusur otel sahibinde diye belirtiliyor. Burada büyük bir açgözlülük ve vicdansızlık olduğu muhakkak. Yalnız en büyük kusurun kamu tarafında olduğu düşüncesindeyim.
Kamu işini iyi yapsaydı eğer… Bir anlamda kamu tarafında işler tıkır tıkır, yolunda gitseydi eğer… Bu otel sahibi böyle bir açgözlülüğe cüret edebilir miydi? Belki deneyebilirdi ama iyi işleyen bir sistemde bu deneme otelin ruhsatının iptaline kadar giderdi. Yani gereği yapılırdı.
Yıllar önce çalıştığım kurumda ekip olarak gittiğimiz illerde pazar payı, rekabet analizi gibi araştırmalar yapılırken bir taraftan da bayinin denetimi yapılırdı. Denetime konu olan bayiyle ilgili tüm teknik ayrıntılar didik didik edilirdi. Ve ortaya çıkan kusurlu sonuçlar da raporlanırdı. Raporlama sürecinde bu bayi güçlü bayi ya da şu kişinin tanıdığı diyerek bazı kusurları görmeyelim denilmezdi. Neyse durum aynen raporlanırdı ve raporlamada olumsuzluklar çoğunluktaysa durum bayilik iptaline kadar giderdi. Yani gereği yapılırdı. Bu bağlamda bayi sonuçta gereğinin yapılacağını bildiği için kurumun belirttiği kurallara aynen uymaya çalışırdı. Ki uymazsa sonucun ne olacağını çok iyi bilirdi.
Yani yönetim fonksiyonlarının ideal bir şekilde uygulandığı bir sistemde… Otel sahibinin kurallara uymama gibi bir durumu söz konusu olamaz. Ayrıntılı bir şekilde belirlenmiş kurallara aynen uymak zorundadır. Uymazsa eğer… Anında sistemin dışına çıkarılacaktır.
Başta Kültür ve Turizm Bakanlığı, İl Özel İdaresi ve Bolu Belediyesi üzerinden ilerleyen tartışmalar bir tarafa…
Bir tarafa diyorum zira bu konu daha çok tartışılacak görünüyor. Aslında bu tartışmalarda sıkıntı…
İyi işleyen bir sistemde böyle tartışmalar olur mu? Olmaması gerekir. Normal işleyen bir sistemde konuyla ilgili kusurlu taraflar hızlıca ortaya çıkarılır. Dolayısıyla bu durum bile sistemde aksayan taraflar olduğunu gösteriyor.
Ayıca böylesi bir faciada, böylesi bir acıda kaba tabirle kalabalıkların o taraf, bu taraf diye ayrışarak deliye dönmesi ne demek?
‘O, bu’ demekten acımızı yaşayamadık, yasımızı tutamadık. Böyle bir şey olabilir mi?
Gelinen bu noktada; tüm bu karmaşaya rağmen sorumluların en kısa zamanda adil bir şekilde ortaya çıkarılması gerektiği düşüncesindeyim.
Ve her şey bir tarafa Kültür ve Turizm Bakanlığı bir taraftan denetim yaparken Bakan Ersoy’un sahibi olduğu tur firmasının kapsamında olan otellerin pazarlamasını yapması olmaz. Böyle bir şey kabul edilemez.
‘Denetim ve pazarlama’ kavramları yan yana olmaz. Yine söylüyorum böyle bir şey kabul edilemez…
