Türkiye’nin siyasî ve diplomatik liderliğinde BM Genel Kurulu’na gelen Kudüs’le ilgili oylama ezici bir farkla Trump ve Netenyahu’nun isteklerinin tersine sonuçlandı. Türkiye’nin Filistin tasarısı 128 kabul oyu alırken 9 karşı oy çıktı. Amerika’nın ve İsrail’in arsız yalnızlığı tescillendi. Red oyu veren bazı küçük ada ülkelerinin ismini ilk defa duyanlar için, evet adalar ve ‘devletler’ var.

Bilinen bir şeydir; bu kararların hukukî sonuç doğuracak bir bağlayıcılığı yok ama siyaseten bir ağırlığı ve sonucu var. O sonuç gerçekleşti.

Uluslararası hukukta, hukuki bağlayıcılığı olan bir karar diye bir şey pek sözkonusu değil zaten. Gücü olan bir haksızlığı yapar veya bir sonucu tanımadığını beyan eder. Vakıa budur. Kaldı ki BM’de veto yetkisi olduğu kabul edilen 5 ülke bu fiilî gerçekliğin uluslararası yasa kılığına büründürülmüş hâlidir.

Ama işte şeb-i yeldâ ‘da bir şey oldu: Dünya tek ses olarak ‘yeter’ dedi. “Dünya beşten büyüktür” düsturu kuvveden fiile çıktı.

Şimdi bu psikolojik üstünlüğün adalet ve barış sularında kulaç atması, bu siyasal karşı çıkışın sahada sonuçlar elde etmesi için taze bir başlangıç olması bekleniyor.

Bazan elimde olmadan şöyle düşünüyorum; Dünya sisteminde anlamsal olarak iki kutup var: Türkiye ve diğerleri.

Ve sürdürüyorum bu düşüncemi: Türkiye yeni bir Dünya kurar ve diğerleri orada yerini alır.

BM Genel Kurulu’nda Trump’ın tehditli şantajlı ortamına rağmen ortaya çıkan tablo yeni bir Dünyanın kapılarını aralıyor mu aralamıyor mu?

Bu dünyada Filistin başta olmak üzere, kriz bölgesi gibi duran bilumum coğrafyalardaki zulmün durması mümkün mü, değil mi?

Çok mu safdiliz dediniz?

Ne yapalım böyleyiz.

DÜNYADAN MANZARALAR

Aslında pek de bir şey söylemeye gerek yok. İsrail’de asker tarafından bu muameleye maruz kalan Filistin’li genç Türkiye’ye getirildi ve burada böyle karşılandı.

İnsanlığın son adası gibi duran Türkiye’nin farkını anlayalım. Mümkünse! Yüzlerce eleştirimiz olsa da, burası Türkiye!

ŞİİR BURÇLARI

Hangi burçta doğdunuz? Şu veya bu! Burç yorumlayıcılarının, yıldız fallarına bakarak insanlara, yakın gelecek müjdeleri vermelerine ya da yaklaşan bir felakete karşı onları uyarmalarına inanmam ya; şiirdeki burçların olasılıklardan ötede, az değişir bazı gerçeklerin göstergesi olduğu görüşündeyim.

Bence her şair, şiir hayatı boyunca, üç burçtan: Gurbet, hasret ve hikmet burçlarından geçiyor. (…) Hikmet çapraşıktır ve çok az değişir. Geçmişin büyük şairlerini o zaman anlar. Niçin her biri bir yerde kötümser olmuş, dışımızdaki zamanın içimizdeki vakti nasıl çabuk tükettiğini algılamanın acısıyla niçin her biri Yunus’laşmış, Hayyam’laşmış, Gâlip’leşmiştir. Şair hikmet döneminde daha çok, değişmez alınyazısına geçer. Kader ki alınyazısı değildir, en ileri uygarlık kesimlerinde de vardır. Ve insan bıkar. Özlemiştir, olmamıştır, bıkar. Şimdi neye sığınılacaktır: Hikmet burcuna geçer, şikâyetlerin, isyanın şiiri; zamanla yerini, kabulün, benimsemenin, vazgeçişin şiirine bırakır. (…) Ali şir Nevai hayatının dört döneminin şiirlerini dört ayrı divanda toplamış; çocukluk, gençlik, orta yaşlılık ve ihtiyarlık şiirlerini derleyen bu kitaplarına sırasıyla, “garip, seçkin, güzel, faydalı” sıfatlarını taşıyan adlar koymuştu. Çocuklukla gençliği tek kavram olarak alırsak, bu düzenlemeden çıkacak sonuç da, şiirin üç burcu demektir: İnsan önceleri “gurbette yabancı”, sonra “hasrette güzel” şiirler yazar. Bir ömrün muhasebesi niteliğinde şiirlerse “hikmette faydalı” şiirlerdir. (…) Şiir kaleleri bir bir çöküp yıkılırken, yalnız gerçek şiirdir ki, hangi yıldız burcunda olursa olsun, çok sağlam bir kale gibi, uzun süre dayanır zamana, hattâ sonsuza kadar. Gerçek şiir, kolay kolay dişleri düşmüş, sırıtan bir sur kalıntısı olmaz. Behçet Necatigil- Bile/Yazdı-YKY -1979

ANONS

Las Vegas’ta değiliz beyefendi,

Türkiye’deyiz.

Başını kaldır ve etrafa bir bak.