Cumhur İttifakı’nın hazırladığı seçim yasasıyla ilgili teklifin esas hedefinin muhalefetinin oluşturduğu 6’lı masayı dağıtmak olduğu artık herkesin malumu.
Çünkü iktidar, millet nezdinde her geçen gün daha da hızlanan itibar kaybını önleyecek çözüm üretme kabiliyetini tümden kaybetmiş durumda. Dolayısıyla, bundan sonra milletle arasındaki gönül köprüsünü tamir edecek icraatlar yaparak yeniden eski güzel günlerine dönebilmesi pek mümkün gözükmüyor.
Hikayenin sonuna yaklaşan iktidar bundan sonra tıpkı yeni seçim yasasında olduğu gibi ya sofistike “siyaset mühendisliği” projeleriyle millet iradesine tuzak kurup oy oranı düşük olan partilerin sandıkta alacağı oylarını kendi hanesine yazdıracak, ya da “vatan-millet” ve “beka” söylemleriyle geniş kitleleri motive etmeye çalışacak. Seçimler yaklaştıkça millet iradesi üzerinde adalete ve hakkaniyete dayanmayan ve de hiçbir faninin aklına gelmeyecek yeni icatlar yaparlarsa şaşırmamak lazım.
Cumhur İttifakı’nın seçimi alabilmek için neler yapabileceği, yeni seçim yasasıyla birlikte çok net olarak ortaya çıkmış bulunuyor.
Şimdi esas mesele; 6’lı masayı oluşturan muhalefet partilerinin bugünden itibaren nasıl bir strateji geliştireceği ve yola nasıl devam edeceği… Şu anda muhalefet cephesinde genel anlamda bir suskunluk hakim ve sanki kafalar biraz karışık gibi. Zira seçim yasasıyla ilgili teklifin açıklandığı günden bu yana, tek tük ses çıksa da muhalefet partilerinden henüz ciddi hamle niteliği taşıyan bir çıkış gelmiş değil.
İktidarın millet iradesini zaafa uğratmak üzere devreye soktuğu “siyaset mühendisliği”nin hedefi de tam böyle bir şey olsa gerek.
Kuşkusuz hemen ayak üstü bir şeyler söylemek gerekmiyor belki, ama bir gerçek var ki Millet İttifakı iktidarın son hamlesi karşısında oturup kapsamlı bir çalışma yaparak ortaya ciddi bir yol haritası koymak zorunda.
Zira parlamentoya gönderilen seçim yasası teklifi, görünür haliyle daha da genişlemesi planlanan Millet İttifakı’nı bir bakıma anlamsız hale getirmiş gibi görünüyor.
Dolayısıyla iktidarın ince bir “siyaset mühendisliği” ile hazırladığı seçim yasası öyle birtakım beyanatlarla geçiştirilecek bir hamle değil. Kesinlikle yasanın üreteceği sonuçlar masaya yatırılarak ciddi anlam bir hazırlık yapılmaya ihtiyaç var.
Elbette muhalefet partileri de tehlikenin farkındadır ve gerekli hazırlığı yapacaklardır. Ancak hemen hatırlatmakta yarar var; eğer 6’lı masada yer alan partilerden bazılarında “ittifakta yer almanın pek bir anlamı kalmadı” şeklinde bir duygu kırılması oluşursa, iktidarın tam da beklediği bir sonuç ortaya çıkmış olur ki esas tehlike de budur…
Oysa tam aksine, muhalefet partilerinin ittifakı daha da güçlendirerek Cumhur İttifakı’nın millet iradesine ipotek koyma girişimine karşı “hodri meydan” demelerinin tam zamanı…
Evet iktidar başka çaresi kalmadığı için seçim yasalarında oynayarak sandıkta alamadığı oyları arka kapıdan dolaşıp kendi hanesine yazdırmak istiyor, bu anlaşıldı. Eğer her şey Cumhur İttifakı’nın kağıt üzerindeki planlarına göre giderse 10-15 milletvekili daha fazla çıkarabilirler belki. Ama biliyoruz ki esas hedef; 6’lı masada zaaf oluşturarak cumhurbaşkanlığı seçiminin kaderini belirleyecek olan karşı cephenin gücünü zayıflatmak.
Ayrıca unutmamak gerekiyor ki iktidarın seçim yasası hamlesi, aynı zamanda kendi içinde bir zaafı da barındırıyor; o da şudur: “Cumhurbaşkanlığını kaybediyoruz, bari parlamentoda üstünlüğü sağlayalım.”
İşte tam da bu yüzden Millet İttifakı’nın üçe-beşe bakmadan, esas itibariyle sistemi değiştirecek hedefe odaklanması gerekiyor. Bunun için masanın daha da güçlenmesi şart… İttifakın çatısı korunarak daha fazla vekil çıkarabilmek için ittifak içinde farklı simülasyonlar yapılarak yeni formüller üretilebilir ama kesinlikle ittifak içinde kalınarak…
Seçim yasası parlamentoda kabul edildiği gün, Türkiye seçim atmosferine girmiş olacak. Evet gerek muhalefet partileri, gerekse mevcut alaturka sistemden yorulan toplum için zor bir süreç ama değişimi sağlamak imkansız değil…
