Futbolun sonuna mı geldik?
Bir zamanlar spor diyince herkesin aklına gelen ilk şey futbol ülkesi olduğumuzdu. Bu düşünce hızlı bir şekilde futbolu unutmamıza doğru ilerliyor.
Milli maçlar oynandığı zaman her bireyde bir heyecan, hemen akşam olsun, televizyon karşısında oyuncularımızı destekleyelim, dualarımızı yollayalım, onlara şans getirelim düşünceleri hakimdi. Şimdilerde ise statlar zor doluyor. Daha büyük endişe, maçımız olduğunu bile bilmiyoruz hatta takip etmiyoruz.
Lig maçlarımıza derbi dışında ilgi de çok azaldı. Seyir zevki düşük, tabiri caizse birçok oyun horoz dövüşü şeklinde geçiyor.
Birbirini kızdıran, kavga olayına girmeden tatlı tatlı atışmaları dahi unuttuk, unutturulduk. Milli Takımımız biraz şans, biraz da Stefan Kuntz ve öğrencilerinin başarısı ile Dünya Kupası için play-off’a kaldı. Rakip özel maç harici yenemediğimiz Portekiz Milli Takımı. Rakibi kötü gününde yakalamış olsak da şans yanımızda olmadığı için elendik. Maç sonu eleştiriler alıştığımız şekil; ‘Soner niye yok, Dorukhan oynamaz mı, bu takım üçlü oynamaz, penaltıyı neden Burak atıyor, Kuntz ile bu iş olmaz, Altay olsa bu golü yemez...’
En garibi ise iki kere üzülmüşüz, tarihimizde yenemediğimiz İtalya’yı yenen Kuzey Makedonya’yı elimizden kaçırmışız. Avrupa Şampiyonası’nda karşımızda ter idmanı yapıp, top dahi göstermeyen, salı akşamı yedekleri ile gelip yine bizi yenen takımı eleyen bir ülkeyi küçük görüyoruz. Daha da ileriye gidip İtalya Milli Takımı’na teselli verdik diyoruz.
Her soruna farklı bakış açımız olduğu gibi,bu sorunlarımızında bakış açısı çok farklı. 1) Sorun Kuntz değil. 2) Sorun üçlü,dörtlü oyun sistemi değil. 3) Sorun Uğurcan-Altay değil.
2 kez Dünya Kupasına gidebilmişiz. 5 kez Avrupa Şampiyonası, UEFA Uluslar Ligi’nde en dipteyiz. Avrupa’nın en yaşlı ligiyiz, Avrupa’nın en yavaşıyız, U13 ligi yok, 3 jenarasyon heba ettik. 6 aydan az teknik direktör çalıştırma oranımız Avrupa’da zirve, hakemlerin durumunu bilen yok.
İşin gerçeği biz bu oyunu oynayamıyoruz. Soran olursa artık kendimizi anlayalım, biz futbol ülkesi değiliz, maalesef hiç olamadık. Bir zamanlar futbol seven ülkeydik…