Akhisar, iki sezondur Galatasaray’ın belalısı oldu. Dün de en önemli iki futbolcusu olmamasına rağmen Galatasaray’a sürprizini yaptı.

Galatasaray’ın Lokomotiv maçının rehavetini yaşadığını söyleyerek bu mağlubiyeti yorumlamaya çalışmak yanlış olur. Galatasaray açıkça maç seçiyor. İç sahada, seyircisi önünde farklı; deplasmanda farklı yüzlerle sahada oluyor. Tıpkı geçen sezon olduğu gibi deplasmana çıktığında, sahada varmış gibi yapıyor. Ama her sene 7 dış saha yenilgisi ile şampiyon olamazsınız. ‘Türk Telekom bize yeter’ düşüncesi bu kez sorun çıkarabilir.

Fatih Terim, uzun süredir düşündüğü Onyekuru’nun santrfor olduğu sistemi denedi. Ama hoca değişikliği yaşayan Akhisar ev sahibi değil de deplasman takımı gibi oynayıp kapanınca Onyekuru, Rodrigues ve Sinan istediği boş alanları bulamadı. Kapanan Akhisar ise az ama öz atakla Galatasaray’ın zayıf yönü olan savunma göbeğini zorladı. Ev sahibi ekip, ilk golünü ikinci yarının başında buldu. Terim golden sonra Eren’i santrfora, Onyekuru’yu kanada alınca Galatasaray hareketlendi. Muğdat’ın girmesi ile baskı da arttı. Ama ilk golü atan Manu’nun Muslera tarafında düşürülmesi -ki yanlış bir karardı- ile kazanılan penaltı Galatasaray’ın gardını düşürdü. Ardından da farkı getiren gol geldi. Özetle Galatasaray deplasmanda ‘dersini almayı’ sürdürdü.

Galatasaray’ın dert etmesi gereken bir konu da kazandığı penaltıları kullanamaması olmalı. Rodrigues’den başlayarak tüm takıma her gün penaltı çalıştırmalı Fatih Terim. Penaltı gol olsa soyunma odasına önde gidilse öykü başka olurdu.

Bir söz de kaptan-kaleci meselesine. Muslera bir kaptan olarak itiraza geliyor. Hakem sarı kartı gösteriyor. Ya kaptan itiraza gidebilmeli ya da kaleciye kaptanlık bandı verilmemeli.