Nice acılar yaşandı

Yakamozlar kayboldu

Gelincikler yandı, söndü

Söndü de hiç böyle acıtmadı

Felek bir şey söyle

Karardı küçük dünyalar

Sinemdeki yaralar kavruldu

Dağ, taş isyan etti

*

Ağrı Dağı’nı ayaz vurdu

Dağlar öfkeden ayağa kalktı

Turaç kuşu uçmaz oldu

Çukurova yandı, yandı

Felek bir şey söyle

Yıkılası, kör olası yürekler hiç oralı olmadı

*

Kıraç topraklar ıssız

Çelimsiz fidanlar köksüz

Mahpushaneler karardıkça karardı

Bozlaklar sardı her yanı

Felek bir şey söyle

Damdan düşenler hepten unuttu garipleri

Sanki kendileri hiç çekmedi

Perişan hallere hiç düşmedi

*

Zalimler doldu taştı

Yumrukları savuran arsızların

Tehditleri, küfürleri gırla

Felek bir şey söyle

Kör bıçaklar ortalığa çıktı

Güzelim ceviz ağaçları can çekişirken

‘Koltuk derdindekiler’ başı çekti

Bilinç de alıp başını gitti

Felek bir şey söyle

Küçücük canlar sarardı soldu

Bu üzüntünün tarifi yok

Vicdan, merhamet nerede?

*

Yükler taşınmaz oldu

Çınar ağaçları da sicim gibi akıttı

Yer gök karardı

Güç de şan da sizin olsun

Felek bir şey söyle

Akıntı alıp götürdü hayalleri

Ne ışık kaldı ne sevinç

Ne de umut!