Geçtiğimiz 20 Nisan, Peygamber Efendimizin miladi takvime göre 1448. doğum yıldönümüydü. Diyanet İşleri Başkanlığı ilk defa 1989’da 20 Nisan’ın denk geldiği haftayı Kutlu Doğum Haftası olarak kutlamaya başlamıştı. Bu uygulama toplumumuz tarafından gittikçe artan bir ilgi görmüş ve 2017’ye kadar sürdürülmüştü. Hatta bazı Balkan ülkeleriyle Türkî ülkeler de bu konuda ülkemizi örnek almışlardı.
O yıllarda da hicri takvime göre Rebiulevvel ayının 11’ini 12’sine bağlayan gece yine Mevlid Kandili vesilesiyle camilerde programlar düzenleniyordu. Kutlu Doğum Haftası ise cami içinde ve cami dışında, büyük kalabalıkların katıldığı daha geniş ortamlarda, hem dinî hem de çoğunlukla güncel olan, günümüz Müslüman toplumlarının sorunlarını ilgilendiren konularda bir bilgi ve kültür haftası olarak kutlanıyordu.
Ancak geçtiğimiz yıl konu –garip hatta biraz da esrarlı bir şekilde- FETÖ afetiyle ilişkilendirildi. Bunun doğruluk derecesi de tartışıldı. Sonuçta bizzat Diyanet İşleri Başkanımızın yaptığı açıklamayla Kutlu Doğum Haftasının sonlandırıldığını, bunun yerine geleneksel Mevlid Kandilinin denk geldiği haftanın Mevlid-i Nebî Haftası adıyla değerlendirileceğini öğrendik.
***
Kutlu Doğum Haftası münasebetiyle çok düzgün ve zamanla yararlı sonuçlar verdiğini gördüğümüz programlar yapılıyordu. Bunu görmemek haksızlık olur. Ancak o uygulamada her yıl biraz daha artan bazı yanlışlar da vardı. Programların en azından bazı yerlerde amacından saptırıldığını görüyorduk. Bu sapmalardan biri, etkinliklerin dinî içeriğinin ve içtenliğinin gittikçe zayıflaması, “Muhammed muhabbeti” yerine gösteriş ve görsellik yönlerinin öne çıkması, sıradan bir şölen ve hatta eğlenceye dönüştürülmesiydi. Diğer bir sapma da yetkisiz bazı kurumların, dernek, vakıf gibi gizli açık yapıların bu haftayı dejenere etmeleriydi. Bu tür yapılar bazı yerlerde programların yasal yetkilisi ve sorumlusu olan Müftülükleri ikinci planda bırakıyor, hatta dışlıyor; yanlış din algısı oluşturacak derecede sapmalar içeren programlar düzenliyorlardı. Dahası, Kutlu Doğum Haftasının yer yer israf haftasına dönüştüğü bile görülüyordu.
***
Aslında Kutlu Doğum Haftası olayının bu gibi açılardan gözden geçirilmesi, eleştirilmesi ve doğrusunun gösterilmesi gerekiyordu. Ama –bizde adet olduğu üzere- yine öz şekle kurban edildi; mesele yine ahlâkî olmayan bir tarzda ele alındı ve olumlu eleştiriler yerine, Diyanet’i kendi cemaat, tarikat gibi oluşumlarına rakip görme alışkanlığından kurtulamayan bazı çevrelerce olay başka yerlere çekildi. Oysa konu dinî içerik, içtenlik ve yararlılık açısından ele alınmalıydı.
Esasında bugün hem bizim toplumumuzun hem diğer Müslüman toplumların ve hatta genel olarak dünyanın, Peygamberimizin insanlığa yönelttiği davetin içeriğini doğru şekilde öğrenmeye o kadar çok ihtiyacı var ki! Çağımızda dünyanın bir yarısı –ABD’nin ünlü siyaset bilimcilerinden Brzezinski’in tespitiyle- aşırı seküler, materyalist ve hedonist bir insan modeli üretmenin sıkıntısını çekiyor; diğer yarısı da değer üretmeyen, kaba, hoyrat ve sonuçta şiddet üreten yıkıcı dindar tipi yetiştirmenin krizini yaşıyor. Kur’an’ı ve Peygamber’i kurucu nesilden öğrenen ikinci nesil âlimlerinden Katâde’nin şu tespiti, İslâm’ın geldiği toplumda yaşanan insanî krizin ve Hz. Peygamber’in başarısının insanî boyutunun en özlü ifadesi sayılsa yeridir:
“Siz o dönemde birbirinizi boğazlıyordunuz; güçlüleriniz zayıflarınızı yiyordu. Nihayet İslâm geldi ve aranızda kardeşlik ilişkisi kurdu; sizi birbirinize bağladı.”
Dilerim bu seneden itibaren uygulanacak olan Mevlid-i Nebî Haftası -önceki tecrübelerden de istifade edilerek- İslam’ın ve Hz. Peygamber’in, günümüz dünyasının insanî ve ahlâkî sorunlarına dokunan kurtarıcı öğretisi için doğru, samimi ve etkili bir şekilde anlatma platformu oluşturur.
