Türkiye gündemini izlerken sorun diye sunulan konuların ne kadarının yerel seçimlere yönelik bir propaganda ne kadarının gerçek olduğunu tespit etmek mümkün değil.

Her sabah kalktığımızda ya da her geçe uyumadığımızda sosyal medyada yüksek sesle dillendirilen yeni bir skandalın haberini alıyoruz. Tekzipler, düzeltmeler abartılı versiyonlar birbiri ardına ekranlardan akıyor ve bir müddet sonra gerekli ilgiyi görmemeye başlayınca yerini diğer bir krizin haberine bırakıyor. Aynı kısır döngü aralıksız devam ediyor.

Hiçbir sorunun sağlıklı olarak tartışılması mümkün olmayan nobran, ilkesiz bir kültürel eko sistem oluştu. Düşüncelerimizi temellendirecek bir nazariyatı geliştirmek için ayırmamız gereken zamanı, güdüsel tepkilerimizi tatmin edecek tezviratlarla geçiriyoruz.

***

Yaşanan gürültü ve kaosta daha fazla ilgi toplayabilmek için sesimizi yükseltmemiz, sorunlarla bireysel düzeyde mücadele etmek için gerekli olan enerjimizi tüketmekten başka bir işe yaramıyor. Sarf etmemiz gereken çabayı ve ihtiyaç duyduğumuz motivasyonu, sorunların ne kadar aşılmaz olduğuna bize inandırmaya çalışanların hezeyanlarına feda ediyoruz.

Türkiye’de kamuoyu oluşturmaya muktedir medya organlarının ve sosyal medya fenomenlerinin ezici çoğunluğu, kurdukları hastalıklı eko sistemi her gün yeniden üretiyor. Ahlaken sağlamakla yükümlü oldukları sağduyulu bir ortam onların da işlevlerinin sonu anlamına geliyor. Bunun da gayet bilincindeler.

Türkiye’de 2022 verilerini göre 68,9 milyon kişi sosyal medya kullanıyor. En önemli sorunlar sosyal medya üzerinde kısa mesaj ve videolarla tartışılıyor. Bunun anlamı ülkenin her tür sorunu birkaç cümleyi geçmeyen kısa mesajlar ve bir dakikanın bile uzun sayılabileceği videolar üzerinden yapması. Bu sorunları sıkıcı bulan ezici çoğunluk ise ya ilgi alanlarına yöneliyor ya da eğlence, tatil, lüks tüketim vs. gibi gerçek hayatta erişimi imkansız ya da çok güç olan paylaşımları izleyerek en azından sanal alemde bir tatmin arayışı peşinde.

***

Pervasız kanaat önderleri bu çoraklığın farkında ve telefon ekranlarının başında, hayatlarının yeni bir tıkla baştan sona değişeceğini uman kitlelere neyin cazip geleceğini gayet iyi biliyorlar.

Maruz bırakıldığımız veri kaosundan korunabilmenin yolu ekranımıza düşen her bilgiyi ve görüntüyü sorgulamamız. Zira o bilgi ekranımıza ulaştıysa o bilgiyi ulaştıranların mutlaka bir beklentisi var. Bilgiyi verenle alanın beklentileri uyuşuyorsa sorun yok. Değilse bir manipülasyonla karşı karşıyayız demektir.