Rus Genelkurmay Başkanının âni ziyareti sonrasında yapılan açıklamalar Suriye’deki mevcut dengeleri nasıl değiştirecek?

Bulunduğum Akdeniz yayla kasabasında akşamları birden keskinleşmeye başlayan ve ceketsiz dolaştırmayan soğuk havalara bakılırsa Amerika ve Nato pek mutlu olmayacak bu gelişmelerden.

Doksanına merdiven dayamış ama eline bastonunu alıp inişli yokuşlu sokaklardan geçerken çocukların sataşmalarına tuhaf beddualar/ küfürlerle cevap veren ‘deli’nin ise pek umurunda değil Rus ya da başka bir ülkenin üstdüzey askerî ziyaretleri. O sadece her vakit, câmide kendi yerine başkası oturmuş mu oturmamış mı ona bakıyor. Câmideki yerine birisi oturmuşsa da hiç düşünmeden ekleştiriyor bastonuyla.

Bayram bitmiş ama izi kalmış her yerde. ‘Geçmiş bayramınız mübarek olsun’ mırıltılarını şurada burada duymaya devam ederek dolaşıyorum Anadolu’yu. Bazan eski bir dostla karşılaştığım oluyor. ‘Emeklilik’ denilen müessesenin canlı bir elemanı olarak duruyorlar karşımda. Bir kaç eski gün kelamı, bir kaç uçarı hatıra...Sonra uzaklaşıyoruz kendi içlerimize doğru.

Bazan bir mezar taşındaki isimden yol bulup geçmişe gidiyoruz.

Şurada şunu şöyle yapmamış mıydık, burada böyle?...

Ve bir akşam ansızın bir dost evinin kapısını çalıyoruz. Samimi çay bardaklarından yükselen buğuyla birlikte hiç düşünmediğimiz köşelerine girip çıkıyoruz yakın geçmişin.

Sonra içine uyandığımız o başka evin bahçesinde bir kahvaltı yaparken üzerimizdeki asmanın üzüm salkımlarının bulunduğu tabağa uzanıyor ellerimiz. Evin kedisi, köpeği ‘bana sakın bir şey yapma’, yahut ‘ben sana bir şey yapmam’ bakışlarıyla bakıyor bize.

Motorlu küçük testereler kışlık odunları kesmeye başlamış, sesleri geliyor oradan buradan. Leylekler çekilmiş, havada bir kaç serçe. Gece, mevsim biterken son bir atılımla vücudumuza küçük ısırıklar bırakan sivrisinekler. Ve sabah, İstanbul’da hiç hissedemediğimiz bir dinçlikle kalkıp, arkamızda bıraktığımız geceler.

Almanya basını Merkel’i iyice eğip büküyor Türkiye önünde diz çöktü diye.

Milyonlarca mültecî ise her zaman olduğu gibi yok sayılmaya dönük bir tutumun gölgeleri olarak dolaşıp duruyor dünyada. Acı çekerek, sürünerek.

Buralardaki küçük kasabalarda, şehirlerde okullar açılmadan hemen önce çocuğunun elinden tutup kırtasiyecileri dolaşan anneler, babalar ve çocuklar iki ortalı çizgili defterle bir kaç kurşun kalemle bir paket kuru boya alıp bir an önce dükkândan dışarı çıkmak istiyor. Çocuğun gözleri ise dükkan sahibinin elinde tuttuğu hesap makinasında.

Ve vitrindeki kırmızı okul çantasının içi kim bilir ne zaman neyle dolacak?

Hiç bir üstdüzey askerî yetkilinin umurunda olmayan bir soru bu.

Her sonbahar gibi işte...

Leylekler gitti ve okullar açılacak.

Tekke Objeleri Tokyo’ya Gidiyor

Daha önce New East Foundation tarafından Roma ve Washington’da sergilenen ve 500 parçadan oluşan tekke objeleri koleksiyonu Ekim ayı içerisinde Tokyo’da sergilenecek. Türk Tasavvuf Kültürü’nün küçük bir model evreni olarak tasarlanan serginin küratörlüğünü Mimar Anna Caridi yapıyor.

Sergide ressam Zeynep Çilek’in tekke karalamalarından (meşkler) esinlenerek yaptığı bir eseri de sergide yer alacak.

Sergiyi düzenleyen NEF Başkanı Atılgan Bayar ise“barışı ve büyük bir estetik geleneği içeren gerçek İslam kültürünün ve medeniyetinin tanıtılmasına küçük bir katkı yapmayı umduklarını” belirtiyor. 1 Ekim’de açılacak sergi 30 Ekim’e kadar açık kalacak.