Kimsenin kazanamadığı bir ülkeyi hayal edin.
Kendinizi fazla zorlamayın.
Türkiye’ye bakın yeterli.
Bu kazanmama hali iktidara oy verme ile de bitmiyor. Hatta memleketli olmak bile kazanmayı sağlamıyor.
İkizdere’de yaşananlar oy vermenin ve kendi memleketli olmanın para yanında çok önemli olmadığını gösterdi.
Cengiz yeter...
Hepsinin üstünde Kolin, Kalyon, Limak, Cengiz oturabiliyor. Gerisi mübah yolun birer atlama taşı.
***
Son iki günde çok acı iki görüntü seyrettim:
İlki Adana’da soğan tarlasında kalan soğanlarla dertleşen çiftçinin haliydi.
İkincisi ise Antalya’da salatalıkları arabadan devirerek yola döken bir başka çiftçinin hali...
Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi patates soğan satıyor (alıyor ama bedava dağıtıyor) ama çiftçi için bu da yeterli gelmiyor.
Bu ülkede tarım bitti diyenler açısından sorarım: Çiftçi neden ürününü satamıyor? Neden çiftçi kazanamıyor?
2020 Nisan ayında gıda enflasyonu %2,5 şimdi ise gıda enflasyonu %2,1... Bunlar aylık rakamlar elbette.
Raflarda el yakan gıda ürünlerine rağmen çiftçi neden kazanamıyor?
Çünkü sistem yok.
Çünkü yol pahalı
Çünkü beton desteklendi
Çünkü kira arttı
Çünkü perakende-AVM sistemi tarlayı çökertti.
Ve geldik herkesin kaybettiği düzene: Çiftçi kaybediyor, aracı kaybediyor ve de asıl tüketici kaybediyor.
Ülkemizin genel halini yansıtan tablo da aynen budur: Kaybet kaybet...
***
Bir avuç müteahhit dışında kazananın olmadığı ülke.
Herkesin bir avuç müteahhide çalıştığı ülke.
Salgında bile millete para yokken onlara oluk oluk akabiliyor. Mesela 2020 yılında tüm Türkiye’ye Hazine’den nakit destek 8 milyar lira oldu. Ama sadece Osmangazi Köprüsüne de 3,4 milyar lira geçmeyen araç ödemesi yapıldı.
Kazananın kim olduğunu umarım anlayabiliyoruz.
***
Dün enflasyon açıklandı. Üretici fiyatları tüketicinin iki katını geçti. Özellikle enerji ve ana metal sanayi aşırı maliyetli.
Bu tablo maliyet baskısının artarak devam ettiğini gösteriyor.
Bu maliyetler bir şekilde raflara yansıyacak. Hatta 2018-19 farkından daha ağır bir tablo var.
Artık para politikasının yapabilecekleri çok sınırlı. Ama biz yapabileceklerini değil, yapmaması gerekenleri tartışıyoruz.
Ne de olsa cinnet hali!
Doğruyu ve kazanmayı unuttuk çoktan.
