Mevlâna İdris’e veda
Hastanede göreyim, mümkünse konuşayım diye çıkmıştım Maraş yoluna.
Yoldayken ölüm haberini aldım.
Cansız bedenini görmek varmış nasipte.
Yine de konuştum.
Sarıldım, öptüm, konuştum.
Allah’a ısmarladık Allah’ın adamı.
Melekler alnından öpsün seni.
Gufrâneke yâ Rahmân!
Gufrâneke yâ Rahmân!
Gufrâneke yâ Rahmân!
***
Ah her şey burada kalıyor demek
Bu içimizi ısıtan güneş
Özenle kurduğumuz evler
Aşk için büyüdüğümüz günler
Yorgunluklarımız
O aziz acılarımız savaşlar
Demek hepsi
Burada kalıyor öyle mi
Boşuna yaşadık desene
Özgür bir yürek olmaktı en güzeli
Böyle dedi ve gitti.
Hayıflanmasına bakmayın, özgür bir yürekti kendisi.
Özgür, özü gür.
Rahmanî özü.
***
Bu ölüm bana çok ağır geldi.
Kelimeleri bir araya getirmekte zorlanıyorum.
Ailesine dilediğim sabr-ı cemîli kendime de diliyorum.
Latif kardeşim Mevlâna İdris, elveda.