Öyle bir saha ki, buzla kaplı zeminde değil futbol oynamak ayakta durmak bile zor. Tabii bu ev sahibi Osmanlıspor'a avantaj olarak dönüyor. Bu ağır sahaya rağmen gerçekten güzel bir mücadele izledik. Bu futbol güzelliğini yaratan taraf şampiyonluk mücadelesi veren Galatasaray değil, Osmanlıspor'du. Her halleriyle Sarı-Kırmızılı ekipten daha iyi bir futbol oynayan Osmanlıspor'un gol ayakları biraz becerikli olabilse Galatasaray'a belki tarihinin en ağır yenilgilerinden birini tattırabilirlerdi. Son derece ilginç başladı maç.
İlk 2 dakika içinde Osmanlıspor'un kaçırdığı 2 pozisyondan sonra Galatasaray, rakip kaleye ilk kez gittiği pozisyonda Sneijder, Bruma ve Yasin ile noktalanan organizasyonda golü buldu. İşte bundan sonra tek taraflı bir oyuna döndü. Skoru korumak için anlamsız bir şekilde geriye yaslanan Galatasaray karşısında Osmanlıspor, sazı eline alıp istediği gibi oynamaya başladı. Bunda Galatasaray'ın kanatları boş bırakması orta alan ile savunmanın arasında büyük mesafelerin oluşması en büyük etkendi. Bugüne kadar topu daha fazla ayağında tutan Galatasaray'ın ilk kez bu kadar ezildiğini ve toptan uzak kaldığını gözlemledik. Regattin ile Vrsajevic kanatları yol geçen hani gibi kullandı.
GALATASARAY YATIP KALKIP DUA ETSİN
35. dakikada da beklenen gol Webo'nun kafasıyla geldi. O Webo ki biraz daha dikkatli olsa, gol sayısını değil 2'ye belki bir rekora taşırdı. Şampiyonluğa oynayan bir takımın böylesine aciz bir futbol oynaması gerçekten kendisine yakışan bir durum değil. Orta alandan doğru düzgün bir atak başlatamayan Galatasaray, Semih'in önüne düşen bir topla beraberliği kurtarıyorsa yatıp kalkıp buna dua etmesi gerekir. Sarı-Kırmızılılar ayrıca çuvalla gol pozisyonu üretip ancak 2 gol atabilen Osmanlıspor takımına da bir teşekkür göndermeli. Böylesine silik ve aciz bir futbolun sergilendiği maçtan puan çıkarmak, ancak futbol şansı ile açıklanabilir. Dün de bu şans fazlasıyla Galatasaray'ın yanındaydı. Tabii bir de Sarı-Kırmızılı takımın emniyet sibobu Muslera'yı da unutmamak gerekir. Öyle iki pozisyonda klasını konuşturdu ki belki de takımını ipten aldı. Ama açık söyleyelim Riekerink'in bu anlayışıyla Galatasaray'ın yanında şans her zaman dünkü kadar olmaz.
