Türkiye’nin en deneyimli iki teknik adamının maçıydı bir anlamda. Yıllar önce kaderine terk edilen ve “düşerse düşsün” denilmesine rağmen direnen Kasımpaşa’yı tekrar dirilten Mustafa Denizli... Ve, her ne kadar son dönemde patinaj yapsa da Beşiktaş’a Türkiye’nin en iyi futbolunu oynatan Şenol Güneş...

Denizli geçen haftaya damgasını vuran Trezeguet krizini bitirip oyuncuyu sahaya sürünce Kasımpaşa sahaya eksiksiz çıktı. Buna bir de Beşiktaş’ın orta sahasından başlayan ve savunma ile devam eden zaaf bölgesine yönelik oyun planı eklenince ilk yarının patronu Kasımpaşa oldu.

Evsahibi ekip, Sadiku ve Diagne ile 2 gol bulurken, 1 golü VAR’da iptal edildi, 2 şutu da Karius kurtardı. Kasımpaşa’nın 5 net gol girişimi ve 2 golüne karşılık Beşiktaş’ın ilk dakikada VAR’dan dönen golü dışında doğru düzgün pozisyonu yoktu.

Sakatlıklarla boğuşan Şenol Güneş’e Dorukhan’ın ilk dakikada yaşadığı sakatlık kötü bir sürpriz oldu. Sakat olduğu için haftalardır oynamayan Babel’i hazır olmamasına karşın sahaya süren Güneş’in kulübesinde yeterli sayıda hamle oyuncusunun olmaması elini kolunu bağlayan bir başka etkendi.

Beşiktaş ikinci yarıya daha diri ve rakip yarı alanda daha çok çoğalan, gol arayan bir kimlikle başladı. Sahanın en yaşlısı ama en çok koşanı olan Atiba’ya kanatlardaki Lens ve Babel de katılınca Siyat-Beyazlıların baskısı golü getirdi. Ancak takım oyununda ve yardımlaşmada Beşiktaş seviyesine gelen hatta geçen Kasımpaşa, kontrollü futbolla maçta yeniden dengeyi kurdu. Ardından Diagne ve Pavelka’nın golleriyle skoru 4-1 yaptı.

Ligin şüphesiz en büyük sürprizini gerçekleştiren Kasımpaşa, bir iki takviye ve biraz seyirci ile sürprizi mucizeye de çevirebilir. 25-30 yıl önce eski stadı hınca hınç dolduran semtin, “Yeni takıma” artık destek vermesi gerektiğini düşünüyorum. Tabii yeni takımın yönetiminin de adım atmasıyla...

Beşiktaş için söylenecek çok şey var. Her kadronun bir “son kullanma” vakti vardır. Beşiktaş için o vakit gelmiş gibi görünüyor. Böyle oynamaya devam ederlerse şampiyonluk hayal olur, gençleştirme de kaçınılmaz.

Bir söz de VAR’a. Dün yine goller iptal edildi, ki bu kez kararlar doğruydu. Ama futbolcuların sevinçlerini kursaklarında bırakmaya devam etti. Diagne’nin iptal edilen golündeki sevincinde goril maskesi takıp boş yere sarı kart görmesi ise gecenin akılda kalan “akıllanmazlık” örneğiydi. Bir futbolcu bu hareketi ile sarı kart alacağını nasıl bilmez? Biliyorsa da bunu nasıl umursamaz?