Morgan Freeman'ın başrolde oynadığı 1989 yapımı Lean On Me ( Bana Yaslan) filminde temel yeterlilik becerilerini geçmeyen, uyuşturucu satıcıları ve çetelerin hakim olduğu bir okulda beyaz bir kadın öğretmen, siyahi öğrencilere Mozart çalıştırır. Okula yeni atanan müdür Morgen Freeman çocuklara okul marşı öğretmesini önerir. Öğretmen itiraz edince “Dışarda iş dahi bulmayan bu çocukların Mozart ile ne işi olur, Mozart bunların ne işine yarayacak?” karşı çıkışı yapar.
Bu söz Tanzimat ile başlayan bizim maarifin özeti.
Bu burada kalsın. Gelelim yedi yıl aradan sonra eğitim şurası nihayet toplandı. Şuranın temel konuları; Temel Eğitimde Fırsat Eşitliği, Mesleki Eğitimin İyileştirilmesi ve Öğretmenlerin Mesleki Gelişimi.
Öğretmenlerin Mesleki Gelişimi öğretmenlik; aday, uzman ve başöğretmenlik olarak kariyerlendirilip para ile ödüllendirildi. Bugün ülkemizde 950.090 resmi, 162.215 özel okullarda olmak üzere bakanlığın örgün eğitim kurumlarında 1.112.305 öğretmen görev yapıyor. Öğretmenliğin muhafazakar bir meslek. Yenilenme ve gelişime, özellikle devlet okullarında, kapalı bir meslek. Öğretmenlerin birçoğu merkezi sınav sitemlerinde uygulanan soruları çözmede ve yenilenen müfredatı anlatmada yetersiz olduklarını sağır sultan dahi duydu. MEB’in yaptığı sınav sonuçlarındaki vahim durumu öğretmenden bakanına kadar herkesin masasında. MEB akademik eksikliği giderme konusunda üç maymunu oynamada devlet erkini arkasına alıp eski tas eski hamamdan yana.
Öğretmenlik mesleğinde tatmin, başarı ve motivasyon eksikliği had safhada. Özellikle belli bir yaşın üzerinde olan öğretmenlerde bitmiştik sendromu tavan yapmış. Öğretmen olmanın farkındalığını kaybetmiş öğretmen arkadaşların da haddi hesabı hayli kabarık. Devlet dersinde terk edilmişlik ve resmî söylem dışında patrondan duygusal destek ihtiyacının karşılanmamasını da eklediğimizde “Öğretmenlerin Mesleki Gelişiminin” sadece aday, uzman, başöğretmen öğretmenlik olarak kariyerlendirmekten ibaret olmadığını görüyoruz. Aksi taktirde kariyer durumuna göre öğretmene para vermek; ağlayan çocuğun cebine harçlık koyup sorunların nedeninin ödül İle cezalandırılmaktır .
Öğretmenlerin 453.529 erkek, 658.776 kadın.
Ataerkil bir toplum olduğumuz aşikar. Anne öğretmenlere çocuk desteği; yuva, anaokulu gibi yardımlar kadın öğretmenlerin yükünü azaltacağı gibi iş motivasyonunu arttırmış olur. Bu konuda da herhangi bir hazırlık göremedik.
Mesleki Eğitimin İyileştirme meselesi. 28 Şubat sürecinde İmam Hatiplerin üniversiteye girmesine engel olma meslek liselerini atıl okul konumuna sürükledi. Ak Parti iktidarı atıl olmaktan kurtarmaya yönelik başta imam hatip meslek okullarını yaygın hale getirse de halen meslek liselerini birkaç okul dışında akademik seviyesi düşük öğrenciler tercih etmektedir. Çağdaş muassır hayat, devrimlerin sağlayacağı yüksek refah seviyesi hayali meslek liselerine akıtılan en büyük zehir. Ankara’da masa başında Türkiye gerçeğinden uzak alınan kararlar meslek liselerini vahim hale daha bir sürüklüyor.
Halen akademik başarısı düşük öğrenciler meslek lisesine gitmesine rağmen sanayi devriminin çöp olmuş bilgileri en çok meslek lisesindeki öğrencilere dikte edilmektedir.
Ayrıca ülkemizin her yerinde farklı mesleki eğitimlere ihtiyacın olduğuna gözlerini Ankara ne zaman açacak?
Doğu Anadolu’da ziraat meslek liseleri, Karadeniz’de çay, fındık ; İç Anadolu’da tarım ve veteriner okulları en az turizm meslek okulları kadar zaruri bir ihtiyaç. MEB, maliye bakanlığı İle ülke ekonomisine üretim alanlarının haritasını masaya yatırıp tıpkı İsviçre’de olduğu gibi her bölgenin ekonomik verilerine uygun meslek okulları açmanın gerekliliğini hemen şimdi yapmanın önemine varmalı. Geçen her gün kaçan trende; boş yatan topraklar, kendi haline bırakılan işsiz gençler, hayalleri yalan yanlış bilgiler ile boyanan gençler heba edilmektedir.
Morgen Freman’ın dediği gibi Tanzimat ile başlayan Cumhuriyet ile ivme kazandırılan çağdaş muassır medeniyetler martavali eve ekmek tuz götürmek için okulun yolunu tutan meslek lisesi çocukların hatta birçok liselinin ne işine yarayacak.
Ülkenin, iklimin, toprağın gerçeğine uygun meslek liseleri inşa etmek ve toprağa alınteriyle yeşertmek hem ülkenin hem toprağın yüzünü güldürecektir.
Temel Eğitimde Fırsat Eşitliği mevzusuna gelelim. Ziya Selçuk Bey döneminde LGS sonuçları üzerinden akademik başarı sıralamasında avantajlı ve dezavantajlı okullar, veliler, bölgeler tablo halinde açıklandı. Hatta halihazırda Eğitim Bakanımız o dönem Milli Eğitim Bakan Yardımcısı Mahmut Özer Bey’in yaptığı Eğitim Analiz ve Değerlendirme Raporuydu.
Örneğin LGS’de ilkokul mezunu ebeveyn annenin çocukları 242, babanın 248 puan alırken; üniversite mezunu ebeveyn annelerin çocukları 362 babaların çocukları 369 puan alıyor.
MEB şu ana kadar dezavantajlı ebeveynlere herhangi bir eğitim rehberlik desteği vermediği gibi Şura’da da çözüm önerisine dair bir dillendirme görmedim.
Hakeza özel okul öğrencileriyle devlet okulu öğrencileri arasında 82 puan fark var.
İmam Hatip: 231.72
Ortaokul: 230.98
Özel Okul: 312.63
Yatılı Bölge Okulu: 209.16
Bu konuda da herhangi bir çalışma şu ana kadar yapılmadı. Şurada da ak tolgalı beylerbeyi laflarının süslü salonlarda gran tuvaletli beylere süslü ifadeler ile alkışlı sözler dışında bu dezavantajın giderilmesine yönelik herhangi bir çalışma, öneri okumadık. Duymadık.
Ayrıca salgın döneminde yüzbinlerce öğrenci okulun ve uzaktan eğitimin yüzünü görmedi. Her ilin milli eğitimlilerinde derse bağlanma ve katılım listelerinde bu durum mevcut. Bunlara yönelik bir çalışma olup olmadığına yönelik de bir açıklama yok.
MEB Özer: “Bugün eğitim sistemimizde üstesinden gelmeye çalıştığımız pek çok sorunun temelinde geçmişteki toplumsal taleplerden uzak ve baskıcı eğitim politikaları yatmaktadır.”
Yirmi yıllık iktidarda olan bir hükümetin eğitim bakanının bu sözleri söylemeye hakkı var mı bilemedim.
