Biz fâniler gibi etten kemiktendir; uykusu gelir, acıkır, ihtiyaç giderir ama gavs, Allah adına kâinatın idaresinden sorumludur.

Peki kâinat, birden fazla gavsa dar gelir mi? Geliyor ki vefât eden Gavs’ın mirasçıları, kâinatın idare merkezi Menzil’e sığmıyor.

Menzil Tarikatı, son Gavs Hazretlerinin mirasçıları arasında bölünmüştü. Üç kardeş, babadan kalma bir lokma, bir hırka dervişliği paylaşamadılar. Üçünün de gözü, gavslıkta. Ancak kâinatı, yetki bölgelerine ayırıp birlikte yönetemiyorlar.

Taraftarlarının sosyal medya paylaşımlarında gördüm; yeni gavslara, kâinat gavslığını üleşme modelleri öneriliyor, gayet mantıklı.

Biri Menzil Köyü’ne bakarken diğeri dünyadan, öbürü galaksiden sorumlu olabilir. Kavgaya ne gerek!

Fakat Menzil gavslarının sultan, şeyh, seyyid gibi sıfatları da var. Ve mâna âleminin sultanlığı, ortak kabul etmiyor.

Zaten artık geç, kılıçlar çoktan çekildi. İki kola ayrıldılar. Yaşça küçük iki gavs, abi gavsa karşı birleştiler.

Abi gavsın taraftarları, Kâhta Adliyesi önünde kardeş gavsları yolsuzluk, 40 bin müridi ve devleti dolandırmakla suçladı. Devletin; ‘gelin bakalım, kim beni dolandırmış, şöyle anlatın hele bir’ dememesine de şaşırıyorlardı.

Kardeş gavslar cephesi ise buna, abi gavsın avukatkarını FETÖ’cülükle suçlayarak karşılık verdi.

İhbarlar, suç duyuruları şimdilik boşlukta yankılanıp sönümleniyor.

Fakat paylaşılamayan şeyin bir lokma, bir hırka dervişlik olmadığını duymayan kalmadı.

Yine İsmailağa Cemaati de son Hocaefendi’sini kaybetmişti. Cübbeli Ahmet’in, bir hocayı âlelacele emir ilan edip biata çağırmasını, ayrı baş çekme telâşını hayretle izliyoruz.

Cübbeli, daha önce aforoz edilmişti.

Cemaatin ağır hocaları, gazetecileri davet edip Cübbeli’nin cemaatten kovulduğunu, hiçbir zaman da temsil yetkisi taşımadığını hatırlattılar. Bir de 15 Temmuz’da Cübbeli’nin, FETÖ’yü tutarak Erdoğan’dan kurtulacağına sevindiğini, hatta kutladığını filan iddia ettiler.

Dervişlik, şeyhlik, hocalık makamının gücünü hafife almayın. Ne lokma ne hırkaymış, manevi iktidar hiçbir yerde paylaşılamıyor.

Şeyhleri uçuran müritler sağ olsun, onlar plana sâdıksa dünyevi şeyhlerin de ayağı yere değmiyor bu arada.

Kutup, demişken âhiretimizi kurtarmak için dünyamızı kutuplaştırnaya baş koyan siyaseti anmamak olmaz. Çünkü milletin 31 Mart’taki şefkat tokadının etkisiyle değişiyor.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Cuma çıkışı bu değişimi resmen duyurdu. “Türkiye’nin, Türk siyasetinin buna ihtiyacı var” diyerek hem de. İlk fırsatta CHP lideri Özgür Özel’e iade-i ziyarette bulunacak, açıkladı.

Erdoğan, “Türkiye’de siyasetin yumuşama sürecini başlatalım istiyor”.

Oysa ‘cehennem buz tutana kadar sizinle kutuplaşacağız, kutuplaşmazsak kalbimiz kurusun’ gibi naralar atan sözde din mücahitlerinden geçilmiyordu ortalık.

Muhalefeti dinsiz ve imansız, seçimi ve siyaseti de din savaşı gibi gösteriyorlardı.

Hesapta küffar tepeliyor, İslam kahramanı tafraları satarak geçiniyorlardı.

İşte bu zıpçıktı takımı, sahneye bekleniyor şimdi.

Endişe etmeyin, sadakatleri davaya olsa ayak uyduramayabilirlerdi ama onlar iktidar fedâisi. Değişimi içselleştirip canla, başla savunmaya başlamakta zorlanmayacaklardır.

Hassasiyetleri dini değil siyasi olanların takkesi, er geç düşer. Dünyevi çıkar veya iktidar kavgalarına din kavgası süsü verenlerin keli, sonsuza dek saklanamıyor.

Karar, dünkü manşetiyle taşı gediğine koymuştu. “AK Parti kaybetti Filistin kazandı” diyordu.

AK Parti seçimde kaybederse Kudüs düşmüyor, Gazze de kaybetmiyormuş. Aksine Gazze, Türkiye’nin daha güçlü desteğini kazanabiliyormuş bile.

Kutuplar da ölüyor, kutuplaşmalar dahi sizlere ömür. Yel değirmenleriyle, hayâli düşmanlarla savaştırılarak memlekete kaybettirilen zamana, enerjiye yanın yanacaksanız.

Eskilerini seçim çürüttü; yaşasın yeni gerçeklik, yaşasın yeni propaganda!