"İktidarı seçimde yıkmak için bir araya gelmek”le suçlanan 6 muhalefet lideri, ne planlar yapıyormuş, ne planlar!
Yeni Şafak, liderlerin ortak açıklamasındaki “AB ve Avrupa Konseyi normları” vurgusundan, ihanet planı çıkardı.
“Yuvarlak masa taahhütleri”, Türkiye’nin egemenlik haklarını tartışmaya açıyormuş. Kıbrıs davasını satmayı, Ege adalarını Yunan’a peşkeş çekmeyi, Ayasofya’yı da tekrar müze yapmayı içeriyormuş.
Toplantının şifrelerini böyle çözenlerin cemaziyelevvelini bilmeyen, hayal güçlerine hayran kalabilir.
Oysa kendi hayallerinin mahsulü değil hiçbiri, hepsi adi birer kopya.
Bu karalamaların orijinalini, başkaları üretti. Bu deli saçması paranoyaları kaşımayı, başkaları keşfetti. Bu niyet okuma yöntemleri, başkalarının keşfiydi. Onlar sadece eskiden gördükleri kötülükleri taklit ediyorlar.
“Neydiler, ne oldular” sorusuna cevabın vesikalık fotoğrafı gibi bir manşet. Kendisine yakıştırılmış uydurma suçların sabıka kaydı, itirafnamesi mübarek. Trajikomik ve ibretlik yapan da bu.
2002 başında, Yeni Şafak’ı polis basmıştı. İşkence gören patronları, ‘geleceğin başbakanını hazırlama örgütü’nden sorguya çekildiklerini anlatmıştı.
Siyasi yasaklı Erdoğan’ı, seçimle ülkenin başına getirmeye çalışmakla suçlanıyorlardı.
O tecrübeden çıkardıkları derse bakın! Dün maruz kaldıkları absürt suçlamayı, bugün kendileri kullanıyor.
Ellerindeki diğer baskı yöntemlerini de aynı öğretmenlere borçlular.
Yeni Şafak baskınına AB ve ABD, sert tepki göstermişti. Basın özgürlüğüne, temel haklara saygı istemişlerdi.
Bu demokratik dayanışmadan yararlanan kimdi dersiniz? AB ve Avrupa Konseyi normlarını arkasına alan, bittabii Yeni Şafak’ın ta kendisiydi.
Ama ve hatta ABD Başkonsolosluğundan destek ziyaretini memnuniyetle kabul eden de kendileri değildi sanki.
Farta furtalarına aldanan da zanneder ki, Batı’nın hak ve özgürlük desteği kendilerine lazım olduğunda resti çekmişler. AB’ye, ABD’ye filan “Size ne oluyor, iç işlerimize karışmayın, hadi yallah” demiş, kapıyı göstermişler...
Muhalefetteyken Avrupa Konseyi kararlarına sarılan, “Dünyaya rezil oluyoruz” başlığıyla kendi yargı ve polisinden şikayet eden başkasıydı sanırsınız.
Kıbrıs davasını satma, adaları peşkeş çekme, egemenlik haklarını müzakereye açma suçlamaları da yeni değil.
Yeni Şafak’ın yabancısı olmadığı karalamalar hepsi. Yakından tanıyorlar. Çok daha fazlası, eski muktedirler tarafından AK Parti’ye yöneltilmişti; oradan kopya çekiyorlar.
Velhasılı, düne dek yakındıkları ne haksızlık varsa kopyalayıp karşıtlarına uygulayan kendileri. Bu da haliyle muhalefeti hain, AB’yi de çok iki yüzlü ve pişkin yapıyor. Ne acıklı ve gülünç!
KUDÜS DEĞİL RANTMIŞ KAYBEDİLEN
Yer Esenyurt. Tarih 2018...Sayıştay, 25 dönümlük bir arsanın, 2010’da belediyeden usulsüz devredildiğini tespit ediyor. Belediye Başkanı Kadıoğlu’nun öncülüğündeki bir üniversite vakfına.
Hala boş duran arsanın belediyeye iade süreci, yine de işletilmiyor.
O sırada Başkan, Alatepe. 2019’da yeniden seçilmek için “Esenyurt’u kaybedersek Kudüs’ü, Mekke’yi, İslam’ı kaybederiz” diyen AK Parti adayı.
Fakat seçimi, CHP adayı Kemal Deniz Bozkurt kazanıyor. Ve arsayla ilgili tahsisin iptal işlemlerini hemen başlatıyor. Bir de örnek proje geliştiriyor, geri alındığında arsaya Kampüs Lise kurulacak.
Ne ki Bozkurt’un üç girişimi de AK Parti oylarıyla engelleniyor, belediye meclisinden kararı geçiremiyor.
Başkan Bozkurt, peşini bırakmıyor. Dosyayı idare mahkemesine taşıyor ve istediği karar çıkıyor.
Geçen hafta duyuruldu, son durum şu...
Arsa belediyeye iade edildi, Kampüs Lise projesi MEB tarafından onaylandı, şu an ihale aşamasında, inşaatına da yakında başlanacak.
İçinde imam hatip lisesi, fen lisesi, iki adet meslek lisesi ve anadolu lisesi ile yurt, laboratuvar, konferans ve spor salonları gibi alanlar bulunacak.
Şimdi söyleyin; kim kaybetti, kim kazandı!
