Putin, İsrail'e Hamas saldırısından sonra ilk kez dün konuştu. ABD'yi, Filistin Sorunu'nu tekeline almakla ve çözmekte başarısız olmakla suçluyor.
Önceki gün Rus Dışişleri'nden de ABD'ye böyle bir çağrı gelmişti. Sen yüzüne gözüne bulaştırdın, çözmeye gücün de yok, Filistin'de çözüm masasına birlikte oturalım, çağrısı.
Mesaj açık. Putin, ABD'yi pazarlığa oturtmak istiyor. Ama kendi kurduğu masada. ABD'nin, arka bahçesi Ukrayna'da kurduğunda değil. Masayı Gazze'ye, ABD'nin İsrail kapısına taşıyor.
Hamas ve operasyon odasındaki ortaklarına sözünün geçeceğine güveniyor olmalı. Belli ki Putin, bunu artık gösterdiğini ve karşıdan da görüldüğünü düşünüyor.
Biden'ın cevabı ise şimdilik olumsuz. Aynı anda hem Ukrayna hem de İsrail'e gerekli silah ve askeri desteği vermeye muktedir olduklarını söylüyor. İki cephede de Rusya'yla bilek güreşini devam ettiriyor. ABD'nin buna güç yetireceğini, üstüne basa basa belirtiyor.
Amerikan Başkanı'nın açıklamasında, İsrail'in Demir Kubbe'sine özel vurgu da var. Demir Kubbe'yi de takviye edeceklerini haykırıyor.
Hani, Putin'i kızdıran şu Demir Kubbe...
Pervasız Netanyahu, Ukrayna'ya Demir Kubbe göndermekten bahsedince Moskova, köpürmüştü. Tepkisini de Hamas'ı, Moskova'ya davet ederek göstermişti. Lavrov'la görüşen Hamas'sa sabrının tükendiğini söylemişti.
İşte Hamas'ın, aylar sonra ve tesadüfen Putin'in doğum gününde kevgire çevirdiği o Demir Kubbe, Biden'a da dert oldu.
Rusya'yla ABD, Ukrayna'dan sonra şimdi de Filistin üstünden bilek bükmeye tutuşuyor. İran'la İsrail, fırsattan istifade kendi hesaplarını görme peşinde.
ABD, Ukrayna'da hassas yerinden yakalayıp Rusya'nın elini zayıflatmaya kalktı.
Rusya, yumuşak karnı İsrail'den ABD'yi vurmaya çalışıyor.
İki taraf da ellerinin güçlü olduğu sahada açıyor cepheyi. Birbirlerini orada pazarlığa zorluyorlar.
Onlar tepişirken olansa mazlum Gazzelilere oluyor, İsrail'le Filistin'de alâkasız insanlar ölüyor.
Filistinlilerin davası, yerden göğe haklı. Ama bu, haksız kullananlar olduğu gerçeğini değiştirmez.
Gidin uzakta hesaplaşın, Filistin'den çekin şu pis elinizi, Orta Doğu'yu rahat bırakın artık, yeter kan banyosu yaptırdığınız, diyecek ve akan kanı durduracak bir güç de yok.
Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın; öldüren taraflardan değil ölen masum insanlardan yana tavır koyması, bu nedenle önemli.
İÇ SİYASET DIŞ DENGEMİZİ BOZMASIN
Buraya gelinmesinde bir numaralı sorumlu, Netanyahu'nun pervasızlığı ve çete lideri gibi davranma sorumsuzluğudur. Ona şüphe yok.
İşgal ve katliamlar, İsrail'i kötü yapıyor; nefret ekip öfke biçtiriyor. Filistinlilere kötülük, İsraillilere de kötülük olarak dönüyor. Âmenna!
Denge siyaseti, bunları hatırlatmaya engel değil. Erdoğan, iyi ki hatırlatıyor da.
Fakat savaş yerine barışı savunacaksanız besmelesi, haksız ve suçsuz yere hiçbir insanın öldürülmesini onaylamamaktır.
Allah var, Erdoğan da hiçbir tarafa o hakkı vermiyor. Filistinli sivillerin katline karşı durduğu gibi, İsraillilerin katline de karşı duruyor.
Tarafsız ve ayrımsız, insan hayatının hiçe sayılmasına karşı durmak, kimseyi zorlamaz zaten. Zorunuza bu gitmez, aksinde zorlanırsınız.
Asıl zorluk, bu dengenin, ABD ile Rusya arasında gözetilmesinde.
Cumhurbaşkanı, bu zor dengeyi Hamas saldırısından beri korudu.
Önceki gün tek istisnaydı. ABD'ye eskisi gibi sert çıktı.
Bahçeli, o gün ABD'ye ağır konuşmuştu. Ayrıca Erdoğan, o gün Putin'le Gazze'yi konuşacaktı.
Hangisi bu çıkışta daha çok etkili oldu, ayrı konu.
Denge dilinin dışına ilk o zaman çıktı. ABD'nin İsrail'e desteğine ve SİHA'mızı düşürmesine tepkisi, Bahçeli'ninki gibi sertleşti, geri kalmadı.
Neyse ki dünkü grup konuşmasında Erdoğan, soğukkanlı denge söylemine geri döndü.
Erdoğan'ın, İYİ Parti'yi yine Cumhur İttifakına çağırmasına bakılırsa iç siyasette de sular ısınıyor.
Ama iç siyasi kaygılarla dışarıda bozulamayacak kadar kritik bir denge bu.
Gazze yanarken ikisi de saçlarını tarayanlardan birini tercih edecek, diğerine karşı tutacak zaman değil.
