Sezona çok yüksek maliyetli ve fantastik transferler yaparak başlayan G.Saray ve F.Bahçe, ligin ilk 10 haftasında bu yatırımlarının karşılığını tam olarak aldılar.

GS sadece bir beraberlik alırken FB, lige 10 da 10 yaparak tam 30 puanla rekor bir başlangıç yapıyordu. Ve hemen tüm kamuoyu bu sezon FB ve GS nin yanına üçüncü bir şampiyon adayının yanaşamayacağı kanaatindeydi.

Ta ki 11. haftaya kadar. 11. hafta F.Bahçe’nin konuk ettiği Trabzonspor, Kadıköy’de ev sahibi F.Bahçe’ye ikisinin niye sayılmadığı hâlâ daha tam olarak anlaşılmayan tam 5 gol atarak Fenerbahçe’yi yendi ve aradaki puan farkını dokuza indirdi.

Kalan haftalarda derbi maçı bulunmayan, yeni teknik direktörü Abdullah Avcı ile iyi bir ivme yakalayan ve iki rakibinin birbiri ile ve başkaca zor maçları bulunan Trabzonspor, kalan haftalarda puan farkını biraz daha azaltıp, devre arasında yapacağı bir kaç isabetli transfer ile ikinci yarıya neden üçüncü bir “şampiyonluk adayı “ olarak başlamasındı?

M.TAHA TEPE’NİN BERBAT PERFORMANSI

Lige verilen milli arada milli kaleci Uğurcan’ı kaybeden Trabzonspor, Sivas deplasmanına tam da bu hesaplar üzerine ve mutlak galibiyet parolası ile gidiyordu. Ancak Uğurcan’ın yerine Trabzonspor kalesi teslim edilen kaleci Taha bütün bu hesapları altüst ediyordu.

Trabzonspor’da forma giyen bazı oyuncularda gözlemlenen “dünyadan bihaber olma” durumunun tipik örneklerinden görünen bu oyuncu kardeşimiz, geçen yıllarda bazı oyuncuların düştüğü “-5 derecenin ne demek olduğunu bilmemek ve anlamamak “ sendromuna sahip olacak ki sahaya üşüyerek çıktı.

Daha ilk dakikada ayağındaki topu kale önündeki rakibine hediye etti ancak rakip oyuncu yararlanamadı. Ama birkaç dakika sonra 30 metreden hem de üzerine gelen topu içeri aldı.

Daha bu golün şoku geçmeden yine sıradan bir kafa vuruşunu yine vuruşu yapan oyuncunun alnına tokatladı ve ikinci golü yemek için ciddi bir çaba gösterdi ve sonunda bunu da başardı.

10 NUMARALI FORMANIN İÇİ BOŞ

10 numaralı Abdülkadir hariç Sivas’a kazanmaya gelmiş olan diğer oyuncular tam bir şok yaşıyordu, doğal olarak.

Yine de Pepe’nin direkten dışarı giden bir şutu sonrası kaydettiği olağanüstü golü ve daha önce çalışıldığı oldukça belli olan bir organizasyon sonrası Onuachu’nun bitirişi ile tamamlanan ikinci gol ile Trabzonspor devre arasına 2-2 lik beraberlikle girmeyi ve geri dönmeyi başarıyordu.

0-2 geriye düşülmesine rağmen oyunu bırakmayan takımda, tıpkı kaleci Taha gibi orta alanda da takımın bu direnişi pek de umurunda olmayan biri daha vardı.

Daha doğrusu 10 numaralı bir forma vardı ama içi boştu.

Ne savunmaya bir katkısı, ne hücuma bir etkisi, ne rakip eksiltmesi, ne ikili mücadele,ne hava topu, ne de başka bir şey vardı.

Abdülkadir Ömür Trabzonspor’da artık iaşe memuru gibi. İşe gidip geliyor, hepsi o kadar.

Abdülkadir için mevki arayanlara..Sağda oynamaz,solda oynamaz diyenlere. Zorlamanın anlamı yok.
Trabzonspor’da oy-na-ya-maz.

Forma aldığı her maç, Trabzonspor’u bir kişi eksik kabul etmeli.

Bu arada kaleci Taha ikinci yarıda da boş durmadı. Maçı çevirmeye çalışan takımı, yine 25 metreden yediği bir golle durdurmayı başardı.

Trabzonspor, tüm olumsuz koşullara rağmen Sivasspor’u yenmeye çalışıyor ancak kaleci Taha bütün gücü ile buna engel oluyordu.

Yıllardır durduğu takımda doğru dürüst çalışmadığı, Sivas’taki özel iklim koşullarını anlamadığı, yıllardır zaman zaman forma bulmasına rağmen hatırlanan hiçbir maçı ve başarısının olmadığı, esasen ilk kalecisinin milli takım kalecisi olan Trabzonspor gibi iddialı bir kulüpte böyle bir kalecinin ne işi olduğu sorusu gün gibi ortadaydı.

Hangi özelliğinden dolayı Trabzonspor’a gelmişti?

Hangi özelliğinden dolayı ikinci kaleciydi?

Onu kim, neden transfer etmişti ya da ettirmişti?

Kim yapmışsa Trabzonspor’un bu sezon yeniden ayağa kalkma ve şampiyonluk yarışına ortak olma çabasına “balta darbesi” vuruyordu.

Yönetimin ve başkanın bu tür transfer işlerinin yol haritasını incelemelerinde ve bu zararın bir an önce bertaraf edilmesine çaba harcamaları elzem görünüyor.

Eğer sayın başkan Ertuğrul Doğan ve yönetimi, aradaki 11 puan farka rağmen yarışa ortak olunacağına emin değilseler bugünden tezi yok, kadrodaki bütün oyuncuları (özellikle sürekli yetersizliği konuşulanları) masaya yatırmalı, gereksizleri bir an önce pazarlamalı ve bunlarla yeni sezon için kaliteli oyuncu( Pepe ya da Mendy gibi)bulmak adına kaynak oluşturmalı.

BAKASETAS PROBLEMİ

Tabi Trabzonspor’un soğuk Sivas deplasmanında yetersizleri sadece kaleci Taha ve Abdülkadir değildi. Bir başka hayalkırıklığı Bakasetas’ tı.

4 gün önce Dünya Kupası finalisti Fransa karşısında alev gibi parlayan Baka Sivas’ta yokları oynadı.

Esasen ocak ayında görüşme serbestisi alacak ve mayısta da serbest kalacak olan ve kulübün yaptığı cazip teklifleri de “en azından henüz “ kabul etmeyen Baka’nın kendisi Sivas’ta ama aklı başka yerlerdeydi.

Bu tür klasik naz yapma hikayelerinin sonu bellidir. Okuyucular Selçuk İnan ve Antony Nwakayeme isimlerini hemen anımsayacaktır. Menajerinin muhtemelen teklif topladığı ya da tamamen atıyorum “anlaştığı” kulüpler ya da kulüp varsa ve eğer gidecekse bunu deklere etmesi istenmesi gerekir.

Fazla uzatmadan ocakta yollar ayrılmalı ve bu şekilde bir miktar da olsa bonservis elde edilmelidir.

Ya da kulübün önerdiği teklife imzayı atmalıdır.

Ancak önceki tecrübeler ayrılık yönünde seyrediyor gibi.

En azından şimdilik.

Sonuç olarak futbol takımı organize etmek çok zor bir iş.

İyi iş çıkarsanız bile çalıştığınız argüman “insan” olduğu için bazen fizyolojik(sakatlık) bazen biyolojik bazen de psikolojik akıl almaz sorunlar sizi yolunuzdan alıkoyabiliyor.

Bu duruma karşı yapabileceğiniz tek şey, istisnasız olarak çalıştığınız tüm bireylerin yüksek aidiyet sahibi, sorumluluk bilincine sahip, profesyonelce yaşayan ve bir hedef etrafında tutunarak ilerleyebilecek kabiliyette olmalarına azami dikkat etmektir.

Üşüyen kaleciler ve titreyen zavallı orta saha oyuncuları ile maşrapa bile kazanamazsınız.