Farah Nayeri’nin yeni kitabı Takedown: Art and Power in the Digital Age üzerine yazan Murat Ülker, erkek egemen düzenden sponsor kimliğine kadar sanat dünyasının düzenini yorumluyor.
İş dünyası, teknoloji, seyahat ve siyasi tarihle ilgili derinlemesine analizleriyle tanınan Murat Ülker, bu kez sanat dünyasının derin sularına dalarak, Nayeri'nin sanat dünyasındaki güç dinamiklerini ele aldığı bu çarpıcı eseri üzerinden kapsayıcılık, etik ve toplumsal cinsiyet eşitliği konularını tartışıyor.
Farah Nayeri, sanat dünyasında kadın sanatçılara yönelik önyargılar ve onların “yeterince iyi olmadıkları” algısının hala nasıl canlı olduğunu sorgularken, Murat Ülker de bu algının arka planını irdeleyerek, kadınların sanat dünyasında erkeklere kıyasla neden hala daha az görünür olduklarını gözler önüne seriyor.
SANAT YALNIZCA BİR İFADE ARACI OLMANIN ÖTESİNE GEÇTİ
Sanatın her zaman insan duygularını açığa çıkarma yeteneğiyle siyasi iktidarlar tarafından şüpheyle karşılandığı bir geçmişten gelen bu analizde, Ülker, günümüz sanat dünyasının Batı demokrasilerinde daha fazla birey ve seçmen tarafından hesaba çekilmesi gerektiğine dikkat çekiyor. Kitapta vurgulanan MeToo ve Black Lives Matter gibi toplumsal hareketlerin sanat dünyasındaki değişimin katalizörleri olduğunu belirten Ülker, sanatın artık yalnızca bir ifade aracı olmanın ötesine geçerek, toplumsal değişim ve kapsayıcılık mücadelesinde önemli bir rol üstlendiğini vurguluyor.
Sanat dünyasındaki bu dramatik dönüşümün arka planını çizerken, Murat Ülker, sanatçıların ve sanat eserlerinin sosyal medyada artan bir şekilde eleştirildiği, hatta bazı eserlerin yok edilme tehdidiyle karşı karşıya kaldığı günümüz dijital çağını da masaya yatırıyor. Sanatın demokratikleşmesi ve müzelerin dijitalleşmesiyle birlikte sanatın daha geniş kitlelere ulaşabilmesi üzerine yaptığı tespitler, Ülker'in bu yazısında önemli bir yer tutuyor.
ERKEK EGEMEN DÜZEN HALA AŞILAMADI
Nayeri'nin kitabında da altı çizildiği gibi, sanat dünyasındaki erkek egemen düzenin ve beyaz olmayan sanatçıların temsil edilme konusundaki zorluklarının hala aşılmamış olması, Murat Ülker'in eleştirisinin temelini oluşturuyor. Ülker, sanatın demokratikleşmesi ve etik konularının her zamankinden daha fazla önem kazandığı bu yeni dönemde, sanat dünyasının geleceği hakkında çarpıcı tespitler yapıyor.
