Cumartesi Anneleri, 1013. hafta buluşmasında, 30 yıl önce gözaltına alınıp kaybolan Mehmet Yaşar’ın akıbetini sordu. Basın açıklamasında, faillerin yargılanması ve adaletin sağlanması talep edildi.
Gözaltında kaybedilen yakınlarının akıbetini sormak ve faillerin yargılanması talebiyle 1995 yılından bu yana İstanbul Taksim'deki Galatasaray Meydanı’nda oturma eylemi yapan Cumartesi Anneleri, 1013'üncü haftada, 28 Şubat 1994’te gözaltına alındıktan sonra kendisinden bir daha haber alınamayan Mehmet Yaşar’ın akıbetini sordu.
Cumartesi Anneleri adına basın açıklamasını kayıp yakınlarından Hayrettin Eren’in yeğeni Setenay Yarıcı okudu.
Okunan açıklama şöyle:
“28 Şubat 1994’te amcasının kızının evine iftar yemeğine katıldı. Yüksekova Merkez’deki evin bulunduğu mahalle, asker ve polisler tarafından saat 20:00 civarında kuşatıldı. Mehmet Yaşar’ın bulunduğu eve gelen silahlı dört kişi, kendilerini polis olarak tanıttı ve kimlik kontrolü yaptı. Eve gelen polisler kimlik kontrolünün ardından 'Bizimle emniyete geleceksin, ifadene başvuracağız' diyerek Mehmet Yaşar’ı gözaltına aldı. Beyaz Toros’a bindirilerek götürülen Mehmet Yaşar’dan bir daha haber alınamadı.
"GÖZALTINA ALINDIĞI İNKAR EDİLDİ"
Mehmet Yaşar’ın gözaltına alındığı inkar edildi. Arayışlarını sürdüren aile, tehdit ve baskıyla karşılaştı. Ailesinin tüm çabalarına rağmen, 30 yıldır Mehmet Yaşar’ın akıbeti karanlıkta bırakıldı; suçun failleri ve sorumluları cezasızlık zırhıyla korundu. Gözaltında kaybetmeler, zamanaşımına tabî olmayan suçlar kapsamındadır. Adli makamlardan, Mehmet Yaşar’ın akıbetini açığa çıkaracak, suçun failleri ile sorumlularını yargılayarak cezalandıracak etkinlikte bir soruşturma başlatmalarını talep ediyoruz. Kaç yıl geçerse geçsin Mehmet Yaşar için, tüm kayıplarımız için adalet istemekten, devletin evrensel hukuk normları içinde hareket etmek zorunda olduğunu hatırlatmaktan vazgeçmeyeceğiz.”
"HAYATIN SUNDUĞU HİÇBİR RENKTEN NASİP ALAMADIK"
Artı Gerçek'in haberine göre basın açıklamasında ailenin mektubu da okundu. Kayıp yakınlarından Fehmi Tosun’un kızı Jiyan Tosun, mektuptaki ifadeleri şu sözlerle aktardı:
“Ben altı yaşımı basma kumaşlarından dikilen bir faili meçhulün kızıyım, evlatlarıyız. Biz, hayatın sunduğu hiçbir renkten nasibini alamayan, griden öteye bir mezar sahibi olacak kadar hak ve adaletten nasibini almayan güçlü evlatların. Bir akşam vakti Beyaz Toros ile sorgusuz, sualsiz altı evladından aldılar seni.
Çocukluğumdan, sevincimden, özgürlüğümden aldılar. Yetimleşti bütün kelimeler, çaresizlik desen üç öğün aş misali. Oysa her kız evladı, kahramanı olan baba duygularıyla büyümeli, sevilmeliydi. Bunu çok gördüler yarınlarımıza. Evlatların olarak seninle her daim gurur duyduk. Sen benim 30 yıldır büyümeyen altı yaşımsın. Sen benim imkansızlıkları maviye çalan şiirimsin. Sen benim özgür yarınlarımın beyaz güvercinisin. Sen benim acımın rengi, anamın bitmeyen bekleyişisin. Sen benim başımın dik duruşusun. Cumartesi Anneleri’nin Mehmet Yaşarı’sın.”
