Anneler Günü'nde annenize en güzel hediye Anne şiiri

Anneler Günü, Mayıs ayının 2. pazar günü tüm dünyada kutlanıyor. Bu gün anneleri anmak ve onurlandırmak amacıyla bütün Dünya'da farklı zamanlarda kutlanan özel gündür. Anneler gününü kutlamak isteyen pek çok kişi internet ortamından Ahmet Erhan anne şiirinini annesine yolladı. En güzel anne şiirleri haberimizde...

Anne

Bırak kalsın masada ekmek

testide su

Ayna puslu, pencere camı kirli

Bırak kalsın saçların dağınık,

gözlerin uykulu.

Saksıdaki çiçek susuz, kedi

yalını bekler bir köşede

Bırak kalsın meyve ağaçta,

kırlangıç havada

Dama düşen ince bir yaz yağmuru...

Yoruldun artık, bütün gün

didinip durdun

Toprak bile, gök bile, deniz bile

bir yerde yorulur

Bırak kalsın süpürge duvarda,

sabun kovada

Anne, gel yanıma otur.

AHMET ERHAN KİMDİR?

Ahmet Erhan (d. 8 Şubat 1958, Ankara - ö. 04 Ağustos 2013, İstanbul) Şair, Yazar.

1958'de Ankara'da doğdu. Çocukluğu ve gençliğinin ilk yılları Akdeniz'in çeşitli kentlerinde geçti. İlk ve orta öğrenimini de bu kentlerdeki okullarda tamamladı. Ankara'ya gelip bir akşam lisesinde eğitim yaptı. Kitapçılık, yayıncılık gibi çeşitli işlerde çalıştı. Gazi Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nden mezun oldu. Militan Dergisi'nde topluca yayınlanan şiirleri ile dikat çekti.

Şiirimizin lirzm zenlikliklerini, özellikle 1960 sonrası yeni toplum şiirini çeşitli öğeleriyle kaynaştırarak kendisine özgü bir sese ulaştı. Şiirleri sanatsal değerinin yanısıra ülkede genç insanın yaşadığı dramın bir güncesi olarak da önem taşır. Söylemindeki karamsarlığının gerisinde direnen bir yaşama sevinci etkilidir.

Hayat Nedir Anne?
 
benim hiç sapanım olmadı anne, 
ne kuşları vurdum, 
ne de kimsenin camını kırdım... 
çok uslu bir çocuk değildim ama, 
seni hiç kırmadim, hep boynumu kırdım. 
ben hayatım boyunca 
bir tek kendimi vurdum! ..

suskun görünsem de, 
fırtınalı ve mağrurdum anne. 
bir mızrak gibi, 
aynada hep dik durdum anne! .. 
ben sana hiç bir gün laf getirmedim, 
leke sürmedim. 
ama göğsümü çok hırpaladım, 
kalbimi çok yordum... 
ben hayatım boyunca, en çok kendimi sordum! ...

benim hiç sevgilim olmadı anne, 
ne bir yuva kurdum, 
ne bir gün şansım güldü... 
öpemeden bir bebeğin gidişini, 
tükendi gitti çağım... 
kimi yürekten sevdiysem, 
yüreğini başkasına böldü... 
bir muhabbet kuşum vardı, 
o da yalnızlıktan öldü...

sen beni göğsünde 
hep acılarla mı soğurdun anne? 
yoksa evlat diye, 
koca bir taş mı doğurdun anne? 
eziyet degilim, zahmet değilim, 
musibet hiç değilim; 
bir senin mi balına sinek kondu, söylesene! 
doğurdun da beni, 
ne ile yoğurdun anne?

benim hiç hayalim olmadı anne... 
ne seni rahat ettirdim, 
ne kendim ettim rahat... 
BİR MUTLULUK FOTOĞRAFI BİLE ÇEKTİRMEDİ BU HAYAT! 
kaybolmuş bir anahtar kadar 
sahipsizim anne... 
ne omuzumda bir dost eli, 
ne saçımda bir şefkat...

say ki yollardan akan, 
şu faydasız çamurdum anne... 
say ki ıslanmaktım, üşümektim, 
say ki yağmurdum anne! 
bunca yıldır gözyaşlarını, 
hangi denizlere sakladın? 
oy ben öleyim, 
SEN BENİ NE DİYE DOĞURDUN ANNE? 

Yusuf Hayaloğlu

Anne
 
İlk kundağın
Ben oldum, yavrum; 
İlk oyuncağın
Ben oldum.

Acı nedir
Tatlı nedir... bilmezdin
Dilin damağın
Ben oldum.
Elinin ermediği
Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum
Kolun kanadın
Ben oldum
Dilin dudağın
Ben oldum.

Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini...
Tülün duvağın
Ben oldum!

Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana
'Onun Annesi' diyorlar...
Bu yeter sevgilim bu yeter bana!

Bir dediğini 
İki etmiyeyim diye 
Öyle çırpındım ki
Ve seni öyle sevdim sana
O kadar ısındım ki
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim
Gün oldu kırdın...
İncinmedim; 
İlk oyuncağın
Ben oldum... Yavrum
Son oyuncağın
Ben oldum...

Layık değildim
Layık gördüler
Annen oldum yavrum
Annen oldum!

Arif Nihat Asya

Yaşamak Güzeldir Anne
 
Anne ben senin oğlunum
Kanayan bir yurdum var
Anne ben senin oğlunum
Sönmeyen bir umudum var

Ellerimi tutma ne olur
Beni ağlatma ne olur
Anne ben senin oğlunum
Bu kavgaya inancım var

Yasamak güzeldir anne
Yasamak senin için
Yasamak güzeldir anne
Yasamak yarınlar için

Ölmek yaşamaktır yine
Halkının yüreğinde
Ölmekte güzeldir anne
Ölmek özgürlük için

Anne seni seviyorum
Sana ihtiyacım var
Anne seni seviyorum
Ciğer delen bir acım var

Yusuf Hayaloğlu

Bugün De Ölmedim Anne
 
Yüreğimi bir kalkan bilip sokaklara çıktım
Kahvelerde oturdum çocuklarla konuştum
Sıkıldım, dertlendim, sevgilimle buluştum
Bugün de ölmedim anne

Kapalıydı kapılar, perdeler örtük
Silah sesleri uzakta boğuk boğuk
Bir yüzüm ayrılığa, bir yüzüm hayata dönük
Bugün de ölmedim anne

Üstüme bir silah doğruldu sandım 
Rüzgar, beline dolandığında bir dalın
Korktum, güldüm, kendime kızdım
Bugün de ölmedim anne

Bana böylesi garip duygular
Bilmem niye gelir, nereye gider? 
Döndüm işte; acı, yüreğimden beynime sızar 
Bugün de ölmedim anne.

Ahmet Erhan