İsrail’in pervasız, kural tanımaz ve asla ahlaki sınır tanımayan saldırganlığı bir eşiği daha aştı. Hamas’ın sembol isimlerinden birisi olan İsmail Haniye bir başka ülkede, üstelik ağır gerilim yaşadıkları İran gibi bir ülkede İsrail tarafından katledildi. Kaldığı evi buldu ve orası bombalandı. Haniye, yeni İran Cumhurbaşkanı’nın göreve başlama töreni için Tahran’da bulunuyordu ve ev sahibi tarafından korunamadı. Suikastin ayrıntıları henüz bilinmiyor; mesela Haniye’nin kaldığı yerle ilgili bilgi nasıl elde edildi? Ama zaten İsrail’in daha önce de İran’da böylesi terör faaliyetleri yaptığı ve sonuç aldığı biliniyor. Haniye senelerdir Katar’da yaşıyordu ve her zaman hedefteydi; ölüm onu Tahran’da buldu.
Olay yeri bu trajik vakayı daha trajik hale getiriyor. Atıp tutmanın, hamasetin, asarım keserim demenin, çok büyük, çok güçlü devlet pozları vermenin daha önce görüldüğü gibi bu kez de faydası olmadı. Haniye gibi, Filistin davasının sembol isimlerinden birini koruyamamak İran için berbat bir sicil olacaktır. Koskoca bir coğrafya, Haniye’nin şahsında Tahran’ın bir mahallesinde aşağılanmıştır. Bu terör eylemi. 7 Ekim’den beri aralıksız devam eden İsrail katliam zincirinin unutulmaz halkalarından birisi olarak tarihe geçmiştir. Netenyahu ve İsrail savaş kabinesi en büyük hedefleri olan Haniye’yi, en büyük düşmanlarının evinde katletti. Ve Haniye, Gazze’de yine bir İsrail katliamında katledilen 4 oğlu ve 3 torununa katıldı. Ne hazin, ne acı, ne büyük çaresizlik…
Haniye suikasti, 7 Ekim’den beri Gazze, çok uzun bir süredir Filistin meselesinde boş lafla vakit geçiren “önemli/önemsiz!” bütün İslam ülkelerinin yenilgisidir. Doğu’dan Batı’ya bu ülkelerin başında bulunan sözde güçlü ama gerçekte beceriksiz yönetimler ve liderler kuşağının açık bir başarısızlığıdır. Halklarını oyalayan, onlara hayaller satan lider ve yönetimlerin tarihi fiyaskosunu yaşıyoruz. Gerçekte bir şey yapamayan ama sağda solda “çok fena yaparım” diyen liderlerin…
Haniye cinayetiyle birlikte; Gazze katliamının durduramayan, Gazze konusunda duyarlılık geliştiremeyen ve sonuçta İsrail’in her “istediğini yapma imtiyazı”na boyun eğen bir dünyanın küçük düşürülmesini izliyoruz. Düşünün ki aynı anda İsrail Lübnan’ı da bombalıyordu. Hazin…
Peki, olup bitenler için akıl almaz analizler yapan, insanları palavralarla oyalayan, ucuz laflarla iddialı laflar paralayanların; elde söyleyecek bir şey kalmayınca “bölgesel savaş riski”nden söz etmelerine ne demeli? Ya bizimkilerin kendini tutamayıp dünya savaşı rüzgarı estirmelerine…. Gazze’li çocukları da Haniye gibi büyükleri de korumaktan aciz bir dünyanın olmadık senaryolarla hava atması kadar trajik bir şey olamaz. Sanki bölgesel savaş çıkacak olsa bir etkileri olacakmış gibi…
Katliam büyürken sadece göstermelik bir duyarlılık sergilemek adına, “giderek şu artıyor, bu artıyor” gibi çaresiz konuşmalar yapmak bu coğrafyanın kalitesini gösteriyor.
İsrail katlettikçe giderek artan tek şey İslami dünyasının ve onun birbirinden aciz yönetimlerinin aşağılanmasıdır. Başka bir şey değil...
