Peygamberler muhataplarının sevgi duygusunu merkeze alarak, onları nefret ettirici, bıktırıcı bir tarzda değil sevdirmeye çabalayan bir üslupla Allah’ın emirlerine davet etmiş, çağrılarını sevgi ilkesi üzerine temellendirmişlerdir.
[Karar]
YRD. DOÇ. DR. RAMAZAN GÜREL
İslam’ın başat değerlerinden biri de sevgidir. Sevgi, fıtraten ihtiyaç duyduğumuz en önemli duygudur ve insan, sevginin şekillendirdiği bir varlıktır. Kur’an’ın öğretisinde sevgilerin en yücesi Allah sevgisidir ve işe bu sevgiyi insanların gönüllerine nakşetmekle başlanmalıdır. Sevgi ile iman gönülde birbirine çok yakın bir yerde durmaktadır. İmanın gönlü süsleyebilmesi için onun sevdirilmesi şarttır. Sevgi, imanın kalbe nüfuz etmesini sağlayıcı özelliğiyle bir eğitim faaliyeti yapmaktadır.
Esasen kişiliği oluşturan temel esaslar, derin duygulardır. Çünkü bireyde iç yaşayışın devamını sağlayan ve daima etkili olan değer ve manalar bulunur. Sevgi de bunlardandır. Eğitimde bu duygu temele alınarak karakterin ve şahsiyetin bir bütün olarak şekillenmesi gerekir. Çünkü eğitimin temel şartı, iç kanunu sevgidir.
Peygamberler muhataplarının sevgi duygusunu merkeze alarak, onları nefret ettirici, bıktırıcı bir tarzda değil sevdirmeye çabalayan bir üslupla Allah’ın emirlerine davet etmiş, çağrılarını sevgi ilkesi üzerine temellendirmişlerdir.
Sevgi, eğitenle eğitilen arasındaki bildirimin gerçekleşmesini sağlayan en önde gelen ilkelerden biri olduğundan her dönemde olduğu gibi günümüzde de eğitim için vazgeçilmez bir nitelik arz eder.
SEVEN VE SEVİLEN İNSAN
Eğitimci, sevildiği ve beğenildiği oranda muhataplarını etkileyebilmekte, onun davranışlarının özdeşim kurma ve taklit edilme yoluyla benimsenmesi daha kolay olmaktadır.
Zira insanlar çoğunlukla kendilerine sevgiyle yaklaşan insanları sevmekte, onların tutum ve davranışlarını benimseme eğilimi göstermektedir. Bütün peygamberlerin eğitime dair söz ve uygulamalarında temelde duran en temel değerlerden biri sevgidir.
Şahsiyetlerin teşekkülünde ve ferdin sosyalleşmesinde en önemli faktörlerden olan sevgi duygusu, bireylerin zekâ ve kapasitelerinin serbestçe gelişimini sağlar. Bu nedenle din eğitimcileri, muhataplarına her daim sevgi ile yaklaşmayı merkeze almak zorundadır.
