6’lı Masa artık özel isim oldu. Liderler çalışmaları ile ilgili açıklamaları, duyuruları yayınlayacakları internet sitesinin adını ‘altılımasa.biz’ koydular. ‘altılımasa.biz’ yayına bile başladı. Yani büyük harfle yazabiliriz.

Siteye göz attım. Yaptıkları buluşmaların her birinin sonunda yaptıkları ortak açıklamaları koymuşlar. Mutabık oldukları ‘güçlendirilmiş parlamenter sistem’ projelerini ve oluşturdukları komisyonların üyelerini ve çalışmalarını anlatmışlar. Bir de buluşmalarla ilgili foto galeri yapmışlar.

Son açıklamalarında ekonomideki çarpık düzene son verecek, toplumun tüm kesimlerini rahatlatacak kapsayıcı bir ekonomi inşa edeceklerini, bunun için gerçekleştirecekleri tüm reformları bir “Ortak Politikalar Metni” ile kamuoyuna açıklayacaklarını söylüyorlar.

Bunlar ve benzeri ifadeler hiçbir şekilde ihtilaf mevzuu olmaz.

İhtilaf çıkarsa her bir mutabakat maddesinin ayrı ayrı görüşülmesi esnasında çıkar.

Bir de kimin ortak aday olacağı konusu tartışılırken.

Liderlerin eli taşın altında sayılır. Başarılı olurlarsa başarı onların hanesine yazılacak. Doğru bir aday üzerinde uzlaşamazlarsa yine onların hanesine.

6’lı Masa’nın komisyonlar, çalışma grupları kurma konusunda performansı iyi sayılır.

Yeterince disiplinli yeterince konulara hâkim.

Nezaketleri, masayı bugüne kadar bir arada tutmaktaki hassasiyetleri de iyi.

Toplam siyasi aklı ortak adayı belirleme aşamasında görme imkanına kavuşacağız.

Her biri tecrübeli siyasetçiler. Bilsinler, yapsınlar.

Yapamazlarsa?

Bu muhtemelen son şansları. Yapamazlarsa bir daha yapamazlar.

***

Masanın dışında masa adına akıl-fikir yürütenler tabii ki var.

Dünya yansa bir kalbur samanları yanmazmış gibi görünüyor.
Kafaları konforlu.

Sorunları ele alış tarzları ‘ahkam kesme’ moduna çok yakın.

Kimin aday olamayacağı konusunda keskin fikirlere sahipler.

Filancı olmaz.

Niye olmaz? Liberal.

Filancı olmaz. Niye olmaz? Milliyetçi.

Filancı? Solcu. Filancı, İslamcı.

Adı Cumhurbaşkanı adaylığı konusu açılınca anılan kim varsa iki kelimeyle ıskartaya çıkarıyorlar.

Bir çeşit lüküs hayat. Hayatın gerçeklerine değil de paşa gönlüne göre aday tayin ediyorsun.

Aday da değil, sanki reisicumhur tayin ediyorsun.

Gönlünde bir aslan yatıyor. Gönlündeki aslan uğruna öteki aslanları doğruyorsun.

6’lı Masa’nın adayı kim olursa olsun kazanacakmış gibi davranıyorlar.

Kim olursa olsun kazanacaksa benim gönlümdeki aslan kazansın.

Halbuki… Yok öyle yağma!

Her bir eğilim öteki eğilimleri rehin almak istiyor.

Solcular muhafazakarları, liberaller milliyetçileri… İla ahir.

Herkes ötekinin oyunu cebine koymuş gibi konuşuyor.

Sen oy ver, ben kazanayım.

Annenin akıllı oğlu sen misin?

Senin oyunla herhangi bir iş görülmüyor.

Senin oyunla da herhangi bir iş görülmüyor.

Bir iş başaracaksanız kimsenin oyunu ziyan etmeden bir orta yol bularak başaracaksınız.
Buna özen göstermezseniz, artistlik yaparsanız kaybedeceksiniz.

Şöyle laflar duyuyorum.

“Aday solcu olursa ben oy versem bile anama oy verdirtemem, anam beni döver.”

Sağcı ya da muhafazakâr muhtemel adaylar için de benzer sözler söyleniyordur mutlaka.

Yani iş senin televizyon ekranında ya da Ankara’daki, İstanbul’daki yazıhanende ahkam kestiğin gibi değil.

Diyarbakır’daki Kürdün oyunu da Karadeniz’deki, Kayseri’deki veya Ege’deki arkadaşın annesini de hesaba katman gerekiyor.

Bu hariçten gazel okuyanlar masayı etkiliyor mu?

Hariçte gibi görünüyorlar ama aslında dahilden okuyorlar.

Bu yüzden etkiliyor.

Yani “Ne olacak bu muhalefetin hali” sorusu hâlâ anlamlı.