Rifaat El-Areer’i öldürmüşler. Kardeşinin evinde.

‘Öldürmüşler’ deyince suçla suçlu arasındaki irtibat kopuyor. ‘Müş’ deyince de gerçeği geriye doğru itmiş oluyorsun. Hem irtibatı kuralım hem gerçeği yakınımıza çekelim.

İsrail öldürdü. Geçen hafta perşembe günü.

Kuzey Gazze’de bir kampın içindeki okula sığınmıştı. İsrail İstihbaratı defalarca aradı Rifaat’ı. “Yerini tespit ettik” dedi, “Seni öldüreceğiz.” Sosyal medyadan da tehditler alıyordu.

Hatta ölümünden önceki son röportajında “Ben bir akademisyenim. Evimdeki en sert şey, keçeli kalem. Eğer İsrailliler bizi işgal edip katliam için evi basarlarsa, kalemimi İsrail askerlerine fırlatırım, yapabileceğim son şey bu olsa bile. Bu herkesin hissiyatı. Çaresiziz. Kaybedecek hiçbir şeyimiz yok” demişti.

Çevresindeki insanlar zarar görmesin diye yaşadığı kamptan ayrıldı.

Gazze’de saklanacak yer yok ki. Kız kardeşinin evine gitti. Ertesi gün İsrail bulunduğu binayı bombaladı. Kardeşi Salah, kardeşinin oğlu Muhammed, kız kardeşi Esma, kız kardeşinin çocuklara Alaa, Yahya ve Muhammed’le birlikte şehit oldu.

Gazze’de 17 bin 500 Filistinli şehit oldu. Bunlardan biri Rifaat.

“17 bin 500” ve “bunlardan biri…”

Kulağımızı çekiyor Rifaat.

“We are not numbers.”

Biz rakam değiliz.

“Dünya, işgal altında ve mülteci kamplarında yaşayan Filistinlilerden bahsederken siyasetin ve rakamların diliyle konuşur; kaç kişi öldü, kaç kişi yaralandı, kaç kişi evsiz kaldı, kaç kişi yardıma muhtaç…”

“Fakat rakamlar gayrı şahsi ve hissizdir. Gündelik bireysel mücadeleleri, başarıları, gözyaşlarını, gülüşleri, duyguları anlatmazlar…”

Bunun için “Biz rakam değiliz” adında bir internet sitesi kurmuşlar. Filistinlilerin kendi öykülerini, hüzünlerini, sevinçlerini anlattığı.

Kuruculardan biri Rifaat El-Areer.

Daha genç. 1979 doğumlu, yani 44 yaşında. Şair, yazar ve öğretmen.

New York Times’ta Gazze İslam Üniversitesinde karşılaştırmalı edebiyat dersi verirken İsrailli bir şairin şiirini beğendiğini haber yapmışlar. (16 Kasım 2021.)

“Eski Şehir’de (Kudüs) bir çatıda/Çamaşır asılı ikindi güneşinin altında/Bir kadının beyaz çarşafı, benim düşmanım olan/Ve düşmanım olan bir adamın mendili.”

Hepsi kız olan 70 öğrenci şairin Filistinli olduğunu düşünmüş. Çünkü başka birisi Kudüs’ü bu kadar içten anlatamaz.

“Şair Filistinli değil, İsrailli” demiş Rifaat “Adı Yahuda Amişayi.”

Bir Filistinli şairin bir İsrailli’nin şiirini beğenmesi tuhafına gitmiş NY Times’in.

“Ben senim” diyor Rifaat Al-Areer, 10 yıl önce yazdığı bir şiirinde.

İsrail’e, Yahudilerin 2. Dünya savaşı sırasında maruz kaldığı soykırımı hatırlatıyor.

“Ben senim/Bugününü ve geleceğini yoklayıp duran/Geçmişinim senin/Çabalıyorum, senin çabaladığın gibi/Savaşıyorum, senin savaştığın gibi/Direniyorum, direndiğin gibi/Beni vuruyorsunAnneni öldüren/Babanı öldüren/Aynı tüfek/Aynı mermiyle.”

“Senden nefret etmiyorum/Sana yardım etmek istiyorum/Bana olan nefretini durdurmak için/Beni öldürmeni durdurmak için/Bütün yapacağın/Gözlerini kapamak/ Kalplerimizi kör ediyor/ Bu günleri görmek/Sıkı kapat gözlerini/O zaman görebilirsin/Kalbinin gözüyle/Bak aynaya/Bir. İki/Ben senim/Senin geçmişinim/Beni öldürünce/Kendini öldürürsün.”

Akdeniz-Avrupa İnsan Hakları İzleme Örgütü’nün kurucusu Ramy Abdu “İsrail askerleri takip ettiler, hedef aldılar ve Gazze’nin sesini öldürdüler. Gazze’nin en iyi akademisyenlerinden birini, bir insanı, çok sevgili, kıymetli dostumu öldürdüler” dedi.

El-Areer, Aksa Tufanı’nı Nazi işgali altındaki Varşova’da Yahudilerin -tıpkı Gazze’deki Filistinliler gibi- hapsedildiği Varşova Gettosu isyanına benzetiyordu.

Anlaşılan bu benzetme İsrail’i ve müttefiklerini çok rahatsız ediyor.

1 Kasım’da X’te paylaştığı şiir şimdiden birçok dile tercüme edilmiş. Çince’ye, Japonca’ya, Boşnakça’ya, Haiti diline bile…

“Eğer öleceksem/Sen yaşamalısın/Hikayemi anlatmak için/Eşyalarımı satıp/Bir parça kumaş, biraz tel almak için (Onu beyaz yap, kuyruğu uzun olsun) Gazze’de bir yerde/Bir çocuk/Alevler içinde kalan/Kimseye veda edemeden/Cesedine/Kendisine bile veda edemeden/Giden babasını bekleyerek/Gökyüzünün gözlerine bakarken/Yaptığın uçurtmayı görsün, benim uçurtmamı/Orada bir melek/Olduğunu düşünsün/Sevgiyi geri getiren bir melek/Eğer öleceksem/Umut getirsin/Bir destan olsun”