Mürekkep hızlı dağılır, kara haber tez yayılır. Ne olduğunu anlamadan ele geçirir dünyayı siyah.

İnsan bir defa siyahın esiri olunca hem gözü hem kalbi kararır. Artık hiçbir şeyin ne rengi ne de ritmi kalır. Hangi meydana çıksa orası tenhalaşır.

Mevlana İdris, müthiş şiiri “Ellerimizin Büyük Boşluğu”nda şöyle diyordu:

“Çok yenildik yetmez mi

Bir bankanın önünde, bir koltuğun altında, bir ziyafetin ortasında, bir günahın tenhasında
Büyütüp durduk siyahı”

Artık siyahları boyama vakti. Toplanıp beyaza göçmenin vakti. Tüm lekeleri dünde bırakıp beyaz bir sayfa açma vakti.

Kar başlıyor. Kabusu ve kaosu beyaza boyayacak belli ki. Bir müjde gibi, tazecik sevgili gibi, koklanmamış çiçek gibi, kundakta bebek gibi, eski dosttan selam gibi, ansızın “alo” gibi, güzel günler gibi yağacak üzerimize.

Çok bekledik, yetmez mi?

Bembeyaz bir sabaha uyanmanın hayali artık mevsimleri aştı. Abdurrahim Karakoç “bir sabah gelecek kardan aydınlık” derken bambaşka bir iklimin hayalini kuruyordu. O hayali yüreğimde taşıyorum ben de. Önümde kocaman bir tuval var ve ben fırçamı yalnızca beyaza banıyorum bir süredir. Ne yapabilirim ki başka?

Beyaz peynirin lüks olduğu günlerde beyaz hayaller kurmamak mümkün mü?

Mavi yakalının emeğin sömürüldüğü, ömrünün soldurulduğu günlerde beyaz ekmeği bölüşmemek mümkün mü?

Kadınların mor tenlere ve mor pankartlara mahkum edildiği günlerde beyaz güllere su vermemek mümkün mü?

Yeşile hasret, griye mahkum yaşarken beyaz şehirler dilememek mümkün mü?

Kapkara şuçlar aklanırken, beyaz ve temiz elleri aramamak mümkün mü?

Boyasını bir türlü bitiremediğimiz kırmızının 2007’ Şişli’de Agos Gazetesi önünde, 2009’da Göksun’da karlar içinde, 2015’de Sur’da Dört Ayaklı Minare Önünde ve 2022’de Çankaya’nın göbeğinde aktığını görünce beyaz günleri düşlememek mümkün mü?

Tamam, siyah sardı etrafımızı. Ama uzmanlar beyaz günlerin kapıda olduğunu söylüyor. Evet iklim bozuldu ama mevsimler hala değişiyor. Kar kışın jübilesi, baharın müjdesidir.

Az kaldı, fırçayı beyazdan ayırmayalım. Çünkü beyaz, tüm renklerin bir araya gelmesiyle oluşur. Çünkü siyahı ancak ısrarlı bir beyaz kapatabilir.

Beyazda ısrar eden, rengini verip kirlenmeyen herkese selam. Yarın ırmağı nereye çizeceğinin kavgasına düşmeden resmin ortasındaki siyahı silenlere selam.

Ve selam beyaz günlere. Biz geliyoruz.