Fars edebiyatının yaşayan çınarı, ‘Saye’ mahlaslı şair Emir Huşeng İbtihac vefat etti. Şairin gazelleri, gazel geleneğinde son dönemin en iyi örnekleri arasında sayılıyordu.
SALİHA SULTAN
Şiirlerinde ‘Saye’ mahlasını kullanan İran’ın en büyük çağdaş şair ve araştırmacısı Emir Huşeng İbtihac (94) yaşamını sürdürdüğü Almanya’da hayatını kaybetti. Şairin vefatını kızı Yalda, sosyal medya hesabından duyurdu. Modern İran şiirinde Nîmâî tarzının temsilcilerinden biri olan Sade, İran’ın siyasî ve toplumsal kaoslarını şiirlerine taşıyan bir şair olarak tanınıyordu. 1987’den beri Almanya’nın Köln şehrinde yaşayan İbtihac, 1928 yılında İran’ın kuzeyindeki Reşt kentinde doğmuş, lise yıllarında Tahran’a gitmişti.
Farsça gazelin yaşayan en iyi şairiydi
İbtihac küçük yaşlardan itibaren şiir söylemeye başladı ve musiki ile tanıştı. İlk olarak Hafız Şiraz’dan etkilenerek gazel türünde şiir söyleyen İbtihac, özellikle 1953 yılından itibaren İran şiirine hâkim olan ümitsizlik temasını ilk dile getiren şairlerdendi. Hafız, Sa’dî ve Mevlânâ’nın gazelleri ile son dönem şairlerinden Şehriyar ve Sâye’nin gazelleri, Farsça gazelin üstün örnekleri arasında sayılıyordu. Birçok esere imza atan Fars edebiyatının yaşayan çınarlarından biri olan Saye’nin eserlerinden birkaç tanesi şöyleydi: İlk Nağmeler, Serap, Siyah Meşk, Şemgir, Yer, Yelda’dan Birkaç Yaprak, Yelda Gecenin Sabah Vaktine Kadar, Serv Kanının Hatırası, Ayna İçinde Ayna, Bir Yol ve Bir Ah, Ney Sesinin Mesnevi’si.
