Yaşadığımız küresel virüs salgını daha önce benzeriyle karşılaşmadığımız bir felaket.
Eski alışkanlıkların, babadan kalma reflekslerin bu mücadelede yetersiz kalacağı konusunda herkes hemfikir. Nitekim bizde de bu mücadele alışılmış olandan farklı bir yöntemle ele alınıyor.
Eski alışkanlıklar yüzünden yapılan bazı ciddi hatalar ve gecikmeler bir tarafa bırakılırsa, Sağlık Bakanlığı bünyesinde bir bilim kurulunun oluşturulması, bakanın konu hakkındaki verileri günlük olarak kamuoyu ile paylaşması “olumlu” olduğu kadar, hiç değilse bizim için, “yeni” bir yöntem.
Gelgelelim hükümetin bu mücadelede sergilediği “yeni yaklaşım” yalnızca bundan ibaret görünüyor. Onun dışında eski usulde yürüyor her şey.
Salgınla mücadele gibi bir konunun siyaset üstü bir mesele olarak ele alınması gereği pek akla gelmiyor.
Böyle bir zamanda “Ülkemiz sadece Koronavirüsten değil aynı zamanda bu medya ve siyaset virüslerinden de inşallah kurtulacaktır” gibi sözler söyleniyor.
***
Yanlış işler yapılıyor. Eskiden de yanlış olan ama şimdi çok daha yanlış olan işler… Geçen sene 31 Mart ve 23 Haziran seçimlerinde yanlış olduğu halk tarafından iki defa üst üste ve ikincisinde daha da şiddetlenen bir tonda ifade edilmiş olan yanlış işler…
Sözgelimi, sokağa çıkma yasağı ilan ediliyor, kendi üzerine düşen hazırlıkları yapması gereken belediyelere haber verilmiyor…
İstanbul ve Ankara Belediyelerinin salgın mağdurlarına destek olmak amacıyla yardım toplamaları engelleniyor, toplanan yardım paralarına -ve hatta CHP’li belediyelerin aşevi bağış hesaplarına bile- el konuluyor. Bu mantık dışı ve vicdan yaralayıcı uygulamaya “Belediyeler daha önce de bu tür kampanyalar yapıyordu, onlar niye engellenmedi” diye itiraz edildiğinde “Öyle ama bu sefer devletin valisinden izin alınmadı” gerekçesi ileri sürülüyor.
***
Nedense “devletin valileri” de bu aralar bir şekilde hep gündemde oluyorlar...
Mersin Büyükşehir Belediyesinin halka ücretsiz ekmek dağıtması Mersin Valisi tarafından yasaklanıyor. AK Parti yöneticileri bedava ekmek dağıtmanın “devlet içinde paralel yapı kurmak” anlamına geldiğini ileri süren açıklamalar yapıyorlar.
Zonguldak Valisi canlarını ortaya koyarak bu mücadelede görev alan doktorlar ve diğer sağlık çalışanları arasında korona virüsüne yakalananlar hakkında “Misafirhanede onları misafir ettik, ücret almadık. Yemek ücreti de almadık. Ama onlar dikkatli olmadıkları için hem kendilerini sıkıntıya soktular hem bizi sıkıntıya soktular” diye konuşabiliyor.
Adana Valisi ise belediyenin şehirdeki fuar alanında “ileriki günlerde ihtiyaç duyulması halinde Sağlık Bakanlığına devretmek üzere” bir sahra hastanesi tesis etme girişimine engel oluyor. Gerekçe şu: “Sağlık hizmeti sunumu açısından ilimizin herhangi bir ek yataklı veya yataksız tedavi hizmetine ihtiyacı bulunmamaktadır.”
***
İlgi çekici bir nokta da şu: Adana’da “hastane mühürlenmesi” konusunu CHP’den fazla AK Partililer gündemde tuttular. Belki de bu meselede haklı olduklarını anlatma ihtiyacı duydukları için. Neredeyse konu hakkında konuşmayan iktidar yetkilisi kalmadı…
Bizzat Cumhurbaşkanı Erdoğan da dün Başakşehir Şehir Hastanesi’nin açılış töreninde Adana’da yapılan sahra hastanesini hedef aldı. Açılışına izin verilmeyen, kapısına mühür vurulan hastaneyi…
Oysa şöyle bir düşünün: Cumhurbaşkanı, İstanbul’daki hastane inşaatının temel atma töreninde çıkıp da Adana Belediye Başkanı’na hitaben “hastane öyle olmaz böyle olur” diye konuşacağına, farzımuhal, “böyle bir girişimde bulunan belediyeye teşekkür ediyorum, her birimizin elini taşın altına koyarak bu mücadeleye bir şekilde katkı vermemiz gerekir” deseydi ne olurdu? Muhakkak ki her bakımdan daha doğru ve makamına yakışan bir tutum sergilemiş olurdu. Bilhassa böyle bir zamanda söylenmesi utanç verici ama siyasi getirisi de daha fazla olurdu bu ikinci tutumun.
Ama ne yazık ki dünya yıkılsa alışkanlıklarımız değişmiyor. Keza siyasetçilerimizin siyaset yapma usulleri ve refleksleri de değişmiyor. 31 Mart’ta değişmedi, 23 Haziran’da da değişmedi. Küresel bir salgına karşı bütün ülke can derdindeyken de değişmiyor.
