Ukrayna'daki, 20. yüzyılın en büyük nükleer kazasının yaşandığı Çernobil nükleer santralinin 4. ünitesinin 26 Nisan 1986'daki kaza sırasında havaya uçan çatısı, özel olarak yapılan beton ve çelikten bir kalkanla kapatıldı.
Çernobil nükleer santralinin 4. ünitesinde 26 Nisan 1986’da meydana gelen patlamalar nedeniyle çok sayıda kişi hayatını kaybetti.
Kazada yayılan radyasyonun etkileri hâlâ sürerken, ünite özel olarak inşa edilen koruyucu bir kalkanla kapatıldı. Yapımına 2007 yılında başlanan kalkan, daha önce kullanılan beton kalkanın yerini alacak.Çernobil Nükleer Santrali’nin 4. reaktörünün özel çelik çadırla izole edilmesi nedeniyle tören düzenlendi.
150x260 metrelik ebata sahip 31 ton ağırlığındaki kalkanın 100 yıl boyunca radyoaktif madde sızıntılarını önlemesi planlanıyor.
Çernobil nükleer santralinin 4. reaktörü üzerine yapılan yeni taş sanduka.
Çernobil nükleer santralinin 4. reaktöründeki ‘Ukritiye’ (Sığınak) tesisi üzerindeki kemerin yanındaki çalışanlar.
Çernobil kazasının izlerini silme çalışmalarına katılan uzmanların anısına dikilen anıt.
Sergey A. Krasikov ayda on iki kez (doktorlar en fazla bu kadarına izin veriyor) bu sahipsiz topraklara giden trene biniyor ve "taştan tabut" olarak bilinen, bu yere giriş yapıyor.
Krasikov, Çernobil’de insandan arındırılmış bölgede ‘taştan tabut’ diye anılan 4 numaralı reaktörde çalışıyor.
Taştan tabut, reaktördeki patlamadan hemen sonra panik içinde yapılmıştı.
Reaktörün derinliklerindeki şeye suyun temas etmemesi gerekiyor. O "şey" ise yanıp eriyerek tabana geçen ve sertleşen 200 tonluk bir nükleer yakıt ve enkaz kütlesi.