Abdurrahman Ceyran, huzurevinde yaşayan ablasının öldüğü ve cenazeyi almaları gerektiği yönünde gelen telefonun ardından cenazeyi yaşadığı şehre getirtti. Cenazeyi teşhis etmek için merhum ablasının yüzünü de gören Abdurrahman Ceyran, mevtayı defnetti. Adam, 3 ay sonra huzurevinden gelen telefonla şaşkına döndü. İşte detaylar...
Gaziantep'te yaşayan 76 yaşındaki Abdurrahman Ceyran, 3 ay önce Gaziantep'te bir huzurevinde yaşayan ablasının İstanbul'da öldüğünü ve hemen gelip cenazeyi alması gerektiğine yönelik bir telefon aldı. Kendisini arayan kişiyi, ablasının Gaziantep'teki huzurevinde kaldığına inandıramayan Abdurrahman Ceyran, ısrarla cenazeyi alması gerektiği yönündeki konuşmaların ardından 2 oğlunu İstanbul'a gönderdi.
İstanbul'da cenazenin olduğu hastaneye giden Abdurrahman Ceyran'ın 2 oğlu, cenazeyi kokmaması için sarılı olmasından dolayı teşhis edemedi. Gaziantep'e getirilen cenaze yıkama işlemlerinin ardından kardeşi Abdurrahman Ceyran'a gösterildi. O sırada ablasını tam teşhis edemediğini belirten Abdurrahman Ceyran, cenazeyi Şanlıurfa'nın Suruç ilçesinde toprağa verdi.
3 AY SONRA ABLASININ YAŞADIĞINI ÖĞRENDİ
Abdurrahman Ceyran, verilen cenazeyi defnettikten 3 ay sonra aldığı telefonda şok yaşadı. Gaziantep'in Yavuzeli ilçesindeki huzurevinden arayan yetkililer, Abdurrahman Ceyran'a ablasını neden ziyaret etmediklerini sordu.
Durum üzerine huzurevine giden Abdurrahman Ceyran, ablasını karşısında görünce ne yapacağını şaşırdı. Olay sonrası yaşadığı şoku anlatan Abdurrahman Ceyran, "Aylardır ablamı ölü biliyordum ama ablam diye gönderdikleri cenaze başkasının çıktı. Defnettiğimiz büyük ihtimalle isim benzerliği dolayısıyla karışmış" dedi.
"TELEFON AÇIP 'ABLAN ÖLDÜ, GEL ABLANI AL' DEDİLER"
Abdurrahman Ceyran, yaşadıklarını şöyle anlattı:
"2020 yılında ablam Sariye Ceyran'ı huzurevine teslim ettim ve ara ara yanına gidip geliyordum. Sonra deprem yaşanınca ablam Sariye'yi Yavuzeli'ne nakletmişler ama bana hiçbir şekilde haber gelmedi. Daha sonra bu yıl Haziran'ın 18'inde İstanbul'dan bana bir telefon geldi. Telefondaki kişi bana 'Ablan öldü, gel ablanı götür, gelmiyorsan kimsesizler mezarlığına vereceğiz' şeklinde konuştu.
Ben de 'Ablamın İstanbul'da ne işi var biz Gaziantep'te yaşıyoruz' dedim. Bana 'ablamın ismi, soyismi, anne adı, baba adı bu değil mi' dedi 'evet' dedim. 'Ablan öldü cenazeyi almazsanız mecburen kimsesizler mezarlığına defnetmek zorunda kalacağız' dediler. Sonrasında ben de çocuklarımı gönderdim cenazeyi getirttim."
"YIKAMADAN SONRA BANA KAŞLARI İLE GÖZLERİNİ GÖSTERDİLER"
Cenazeyi teslim alan çocuklarına cenazenin uçakla gideceği için sarıldığını, burada teşhis yapılamayacağını söylediklerini iddia eden Abdurrahman Ceyran, şöyle konuştu:
"Çocuklarım cenazeyi teslim almaya gittiklerinde, 'bu kokar, bozulur ve kimse bunu paketlemez, uçak almaz' dedikten sonra görevliler kağıdı okutmuş, isim ve doğum tarihi tutuyor diye çocuklarıma teslim etmişler. Dolayısıyla çocuklarım da alıp getirdiler.
Ben bu cenazeyi kaldırırken 20 kilo yoktu. Ben hayretler içerisinde yıkayan görevli kadına ablamı görmek istediğimi söyledim. Bana kaşları ile gözlerini gösterdiler. Bana kurtlandığını ve zayıfladığını söylediler. Ben de inandım. Bilemedim benim olmadığını."
"DEFNETTİĞİMİZ CENAZENİN SAHİBİ KİMSE GELSİN ALSIN"
Cenazeyi defnettikten 3 ay sonra telefonla arandığını söyleyen Abdurrahman Ceyran, "Ben yasımı tutarken 2024'ün Eylül ayında beni Yavuzeli ilçesindeki huzurevinden aradılar. Sariye ablamın sağ olduğunu, gelip ablamı görmemi söylediler. Gittim gözlerimle ablamın yaşadığını gördüm. Şimdi de diyorum ki benim ablam yaşıyor" diye konuştu.
Yaşadıkları olaydan sonra sevinç ve hüznü bir arada yaşadıklarını belirten Abdurrahman Ceyran, defnettikleri cenazenin sahiplerine seslenerek, "Gelin bu cenazeyi götürün. Yetkililerden tek isteğim, benim ablam sağdır. Gömdüğümüz cenaze kime aitse gelin çıkarıp tespit edin. Ablam diye gönderdikleri cenaze başkasının çıktı. Cenazesi kaybolanlar gelsin cenazenin yeri belli" diye konuştu.
