Dünya bütününde son iki yıl boyunca gündemin en önemli maddelerinden biri ekonomi oldu. Finansal planlamacılar, yaklaşık 20 yıl önce Elizabeth Warren tarafından öne bulunan bir para yönetimi formülünün, bazı değişikliklerle bile olsa hala geçerliliğini koruduğunu belirttiler.
Finansal planlamacılar, 20 yıl önce ABD Senatörü Elizabeth Warren tarafından ortaya atılan ve hala geçerliliğini koruyan bir para yönetimi formülü olan "50/30/20 kuralı"nın önemine dikkat çekiyorlar. Bu kural, gelirin belirli oranlar içinde ihtiyaçlar, istekler ve tasarruf için ayrılmasını öneriyor.
SON KALAN YÜZDE 20'LİK KISIM EMEKLİLİK VE ACİL DURUM FONU
Bu modelde, kişinin gelirinin yarısı kira, ipotek, vergi gibi zorunlu ihtiyaçlara ayrılırken, yüzde 30'u tatil gibi isteklere harcanır. Geri kalan yüzde 20'lik kısım ise acil durum fonu oluşturmak, emeklilik hesabına yatırım yapmak veya yüksek faizli borçların ödenmesi için kullanılır.
Ancak bu kuralın pratikte uygulanması, özellikle yüksek konut maliyetleri olan bölgelerde zor olabilir. Ancak, maliyetlerin yüksek olduğu yerlerde yaşayanlar için oranlar biraz değiştirilerek uygun hale getirilebilir.
YÜZDE 20'LİK KISIMDA DAHA FAZLA PAY AYIRABİLİRSİNİZ
Time'da yer alan habere göre; makul bir yaşam maliyeti olan ve iyi gelire sahip biri için bu kural oldukça işlevseldir. Ancak, yaşam maliyetinin yüksek olduğu bölgelerde bu oranlar biraz değiştirilebilir. Bu nedenle, emeklilik için tasarruf yapmak isteyenlerin, modelin yüzde 20'lik kısmında kendilerine daha fazla pay ayırmalarında sakınca yoktur.
Varlık yönetimi profesörü Michael Finke'ye göre, genç yetişkinler için "60/30/10 kuralı" oldukça uygun olabilir. Bu kurala göre, gelirin yüzde 60'ı zorunlu ihtiyaçlara, yüzde 30'u isteklere ve yüzde 10'u tasarrufa ayrılır. Orta yaşa ulaşıldığında ise bu tasarruf oranı yavaş yavaş artırılabilir.
Bu kurala uymak için, mezun olduktan hemen sonra 50/30/20 modeline uymak yerine, kişilere beş yıllık bir zaman tanınması öneriliyor. Bu süre zarfında, kişilerin iş deneyimi ve geliri artacağı için tasarruf hedefine ulaşmak daha kolay olabilir. Bu süre içinde bütçenin korunması veya gelir artışının bir kısmının tasarrufa yönlendirilmesiyle hedefe ulaşılabilir.
