Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucu felsefesinde de Cumhuriyet Halk Partisi’nin altı okunda da Mustafa Kemal Atatürk’ün ilkeleri karşımıza çıkar.

*Cumhuriyetçilik
*Milliyetçilik
*Laiklik
*Halkçılık
*Devletçilik
*İnkılapçılık

5 Şubat 1937’de anayasada değişiklik yapılarak Türkiye Devletinin cumhuriyetçi, milliyetçi, halkçı, devletçi, lâik ve inkılâpçı olduğu hükmünün anayasaya konmasıyla devletin de resmi ideolojisi olan bu ilkeleri tartışmayacağım. Tartışmam da. Ben bu ilkelere inanan, bağlılık gösteren biriyim. Bu ilkelerin aynı zamanda Cumhuriyet Halk Partisi’nin de ilkeleridir. Zaten bundandır ki son dönemlerde CHP için “milliyetçilik okunu unuttu” diye eleştiriler yapılıyor.

Ancak eleştiren tarafın AKP’li siyasetçiler ya da Cumhurbaşkanı Erdoğan olmasını kabullenemiyorum. Daha bir kaç yıl önce her türlü milliyetçiliği ayaklar altına alan, PKK ağıtı Megri Megri eşliğinde Habur da Türk Bayraklarını ve T.C. yazılarını indiren bir iktidarın dönemin politik rüzgarına göre “en milliyetçi biziz” tavrına girmesini kabul etmiyorum.

AKP CHP’i antimilliyetçilikle eleştirebilecek en son partidir.

Bir noktaya daha değinmek istiyorum.

Atatürk milliyetçiliği diye bir şey yoktur.

Atatürk din ve ırk ayrımından uzak dil, kültür ve ülkü birliğine inanan bir Türk milliyetçisiydi.

Bu yüzden tüm etnik kökenleri birleştirici Türk kimliğinin alt ögeleri olarak gördü. Örgün yayınevi tarafından sansürlenmeden yayımlanan Medeni Bilgiler kitabında kendi el yazısıyla şöyle ifade eder:

"Bugünkü Türk Milleti siyasi ve içtimai camiası içinde kendilerine Kürtlük fikri, Çerkeslik fikri ve hatta Lazlık fikri veya Boşnaklık fikri propaganda edilmek istenmiş vatandaş ve millettaşlarımız vardır. Fakat geçmişin baskıcı devirlerinin mahsulü olan bu yanlış adlandırmalar birkaç düşman aleti gerici beyinsizden başka hiçbir millet ferdi üzerinde üzüntüden başka bir etki bırakmamıştır.”

Bunun yanında Türkçe'de ırk kelimesinin zaman içerisinde anlamını yitirdiğini ve eski Türkçe'de "kabile, milet" anlamına gelen Urug sözcüğü yerine kullanıldığını unutmamak gerekiyor. Sinan Özbek'in Irkçılık kitabında konunun detayları açıklanıyor. İsteyen okuyabilir. Sonuç olarak Atatürk Türk milliyetçisiydi. Ancak onun Türk milliyetçiliği hem Türk-İslam sentezinden hem de Turancılıktan keskin çizgilerle ayrılıyordu.

O millet kavramının önemine inanan biriydi.

Atatürk Milliyetçisiyim ifadesi Atatürk'ün çizgisinde, onun yorumladığı tarzda Türk Milliyetçisiyim anlamına gelir.

Ama özünde ayrı bir tanım değildir.

Bugün bile hala Atatürkçüyüm deyip Atatürk’ü okumamış, anlamamış çok insan var.

NOEL – YILBAŞI AYRIMI

Türkiye’de yıllardır mantık dışı bir tartışma yürütülüyor.

“Müslüman Noel kutlamaz. Yılbaşı kutlamayın!”

Maalesef bu tartışmayı yürütenler o kadar cahiller ki kutlanan şeyin Noel değil yılbaşı olduğunun farkında değiller. Hoş Hristiyan vatandaşlarımız istedikleri gibi Noel’i de kutlayabilir orası da ayrı bir nokta.

Yeni yılın gelişini kutlayıp, eğlenmemizden bile rahatsız olan bir grup yıllardır insanları huzursuz ediyorlar.

Bunların içerisinde kendilerine milliyetçi diyen bir kesim de var. Ancak her zaman dediğim gibi bizim en büyük sorunumuz cehalet.

Halbuki bu arkadaşlar milliyetçi değil, ümmetçiler. Nitekim gerçekten milliyetçi olsalardı İslam öncesi Türk tarihine de biraz hakim olurlardı. Islamiyetten önceki Türk geleneklerini az çok bilirlerdi.

Bu konularda bilgisi olmayanlar dünyaca ünlü sümerelog Muazzez İlmiye Çığ hocanın “Çam Bayramı – Noel mi Nardugan mı?” isimli kitabında Nardugan ile Noel arasındaki benzerlikleri ve çam ağacı süsleme geleneğinin Türklerden Hristiyanlara geçtiğini görebilirler.

Hatta Noel Baba’nın da Türk, Altay ve Orta Asya mitolojilerinde önemli bir yeri bulunan Ayaz Ata’dan ilham alınarak oluşturulduğunu görebilirler.

Dolayısıyla ağaç süslemek, yeni yılı kutlamak bizim binlerce yıldır kültürümüzün bir parçası.

Diyorum ya okumak önemli…