Yayın yönetmenliğini yaptığım Serçe Edebiyat Dergisi ile her yıl okullarda söyleşiler yapıp öğrencilerin dergiciliğe ısınmasını, ilgilerinin peşinden gitmesini sağlamaya çalışıyoruz. Müfredatla ufku sınırlanan, tüm hayallerini sigortalı bir işe girdikten sonraya erteleyen öğrencilere “tam zamanı şimdi” diyoruz.

Edebiyat dersinde gördükleri Monna Rosa şiirini Sezai Karakoç’un 19 yaşındayken yazdığını bilmiyorlar mesela. Bu yüzden yazdıkları şeylere güvenemiyor, onu paylaşamıyorlar. Edebiyat, Türkçe, Dil ve Anlatım derslerimiz öğrencinin derdini anlatacak kadar dil bilgisine sahip olmasına yetmiyor. Edebiyat dersi adıyla yüzeysel bir edebiyat tarihi anlatılıyor. Okuma listeleri verilip bunlardan sınav ediliyor. Bu yöntemlerin ne kadar sıkıntılı olduğu ise yeterince tartışılmıyor. Çünkü eğitim, eğitimcilerin değil de politikacıların gündemiyle şekilleniyor.

Eğitim kökenli Milli Eğitim Bakanımız Ziya Selçuk bu sorunları çözebilir mi, inşallah. Ben bu sorunları tartışacak değilim. Çünkü eğitimci değilim, sadece ilgilendiğim alanda gördüğüm sorunu söyleyebilirim. Çözümün daha çok tartışılması için elimden gelen budur.

***

Liselerde okulun iklimini müdürler belirliyor. Müdürler kötü bir bürokrat gibi değil de iyi bir eğitimci gibi okula gelirse o hava okula siniyor.

Birçok okulda öğrenciler bizi davet ediyor fakat okul yönetimi devamlı zorluk çıkarıyor. Yapılacak her iş için resmi bir dünya evrak, görüşme, toplantı, ıvır zıvır talep ediyorlar. Biz, davet eden öğrencilerin hatrına bu süreçleri en iyi şekilde çözmek için uğraşıyoruz fakat birçok yerde okul müdürünün sosyal etkinliğe “fazladan iş” gözüyle baktığına üzülerek şahit oluyoruz. Tepeden gelmediyse onu durdurmak görev sanılıyor, çok tuhaf.

Öğrenci sevdiği yazarları, okuduğu dergiyi okula davet ediyor. Öğrencinin sevdiği yazar var. Yani öğrenci düzenli kitap okuyor, dergi takip ediyor. O öğrenciye Onur Belgesi vermesi gereken idarelerin bu işe engel koyduğunu görmek insanı yıkıyor. Üstelik bu duvarı birçok yerde öğretmenler de aşamıyor.

Kültür sanattan koparılmış bir eğitimin nasıl bir faciaya yol açtığını konuşacak değiliz, gazete takip eden insanlar bunu zaten bilir. O yüzden şimdi kötüyü bırakıp iyi örneklere geçelim. İyiyi söylemek, onu çoğaltır diye düşünüyorum. Çoğalması umuduyla anlatıyorum.

En köklü liselerimizden biri olan Pertevniyal Lisesi dergi anlamında da çok başarılı. Okulun alanlarına göre birçok dergisi var, ayrıca tek bir sınıfın çıkardığı Gözlük Dergisi de oldukça kaliteli görünüyor. Müthiş bir edebiyat zümresine sahip olan okulda hem öğretmenler hem de Müdür Zekeriya Arslantürk Bey, öğrencileri bu konuda destekliyor. Öğrenciler de çok güzel sorular soruyor, meseleye iyi yaklaşıyor. Üstelik sadece edebiyat alanında da değil, çizimde de çok başarılılar. Beyza İpek ve Sema Sümengen, bu okuldan mezun olup dergimizde çizerlik yapan yetenekli iki isim.

Bir diğer bayraktar okul ise Maltepe Kız A.İ.L. Burada okulun kültürel - sosyal ikliminin oluşmasında Müdire Cemile Erkan Hanım büyük rol oynuyor. Atölyeler kuruyor, okula yazarlar getiriyor. Bu okulun mezunu, dergimizin editörü Tuba Nur Sucu da bu okulda bu ortamın oluşması için çok çalıştı. Yaklaşık 20 öğrenciden oluşan gönüllü öğrenci grubu bu çalışmalar sayesinde birçok yazarla tanıştı, “okur-yazar” olma yolunda büyük adımlar attı.

Tuba Nur Sucu, Dergiler Birliği’nin okul dergileri biriminin kurucu başkanıydı. Bu birim sayesinde, dergi çıkaran öğrenciler birlikte hareket ettiler ve çok verimli çalışmalar yaptılar. Bu birim aracılığıyla tanıştığım Güngören İTO A.İ.H.L. ‘nin dergici öğrencileri de çok yetenekli, Kördüğüm isimli harika bir dergi çıkarıyorlar

Bazen iş okullar değil öğretmenler üzerinden gidiyor. Mesela şu anda Şehit Muhammed Fazlı Demir İ.H.L’de görev yapan Gamze Ulupınar Hoca, hangi okula geçse bizi mutlaka davet ediyor. Gittiğimiz okullarda öğrencilerinin hocaya bakışında bir parıltı olduğunu görüyoruz. Hoca da onlar için elinden geleni yapıyor, bu sevgiyi hak ediyor.

Okula gittiğimizde bize teşekkür için bir sürpriz yapmak istemişler ve Serçe Edebiyat Dergisi adına ağaç dikmişler. Bundan güzel incelik olur mu?

Benzeri bir çalışma da Kırımlı Fazilet Olcay Anadolu Lisesi’nde gerçekleşiyor. Aysen Eraydın Hoca, öğrencilerinin kültür sanat ilgisini artırmak için elinden geleni yapıyor. Aysen Hoca onlarla birlikte okuyor, yazıyor. Müfredatın dışına çıkıyor, güzellikleri gösteriyor.

Mezunu olduğum Pendik Fatih Anadolu Lisesi’nde ise edebiyat öğretmeni Saliha Yüksel ve Müdür Yardımcısı Engin Çelik bu çalışmalar için kapılarını her zaman açık tutuyor. Öğrenciler de sosyal faaliyetlere öyle aç ki hemen ilgiyle, heyecanla karşılıyorlar.

Milli Eğitim Bakanlığı bu çalışmaları gözden kaçırmamalı, öğrencileri ve öğretmenleri teşvik etmeli. Bu işlerle ilgilenen idareciler, öğretmenler mutlaka ödüllendirilmeli.

Dergiciliği öğrenen bir öğrencinin okumayı, yazmayı, araştırmayı, derlemeyi, konuşmayı, düşünmeyi, taşınmayı, tanışmayı, tartışmayı, üretmeyi, sunmayı öğrendiği fark edilemiyor. Bu yüzden kitap okuma saatlerimiz var ama dergi okuma saatlerimiz yok. Öğrenciler, onlarca yıl önce yazılmış kitapları ve eski tartışmaları takip ediyorlar. Bugünün sorunlarını tartışan gençlik için dergicilik çok iyi bir araçtır. İlgili öğrencileri yakalamak lazımdır.

Bir öğretmenler günü vefası olarak bazı hocaları anmak istedim. Bir harf öğreten tüm hocalarıma sonsuz saygılar.