Günlüğüme itinayla kaydettiğim birkaç cümleyi Pazar notları olarak paylaşayım dostlar.

Okumakla, yazmakla, makamla değil tefekkür ile olacak ne olacaksa.
Allah’ın tuttuğu hesabı unutup insanların tuttuğu hesabı önemsemek insanın karakterini ele verir.
İnsan kendi sevgisinden emin olur, sevildiğinden değil. Bunun içindir ki erdemli olan sevmektir.

Hangi manada olursa olsun bizi güzelleştirecek olan şey tevazudur. İçimizi ferahlatacak olan da tevazudur.
Sen, ben, hepimiz, dayanağımız her ne olursa olsun bize yakışanı söyler ve yaparız. Bahanelerimiz ne kadar sağlam olursa olsun bahanedir ve bahaneler gerçekten önemli değildir.
Akıl fenerdir, yürüyense kalbimiz.

Konuşanlardan daha çok susanlara kulak vermek gerek.
Sevmelerimiz hesaba gelmez ve gelmemeli de zaten.
Tökezler, düşeriz. Yaralanırız. Merhem ararız yaralarımıza. Her düşüşe düşüş, her yaraya yara demeyiz. Yara hakikiyse şifası, merhemi vardır.

İnsan kendinden başlar insanları okumaya. Kendini eskittiği yerden okur zamanı. Zamanı eksilttiği yerden varır kendine.
İnsandır, sürekli olmuşu, olanı, olacağı hep zan ile kutsayan. İnsandır, gönendikçe dünya vuslatını bir şeye bağlayan.
Oysa üryan geldik, üryan gideceğiz. Bir vakit burada, bir şarkı, bir rüya, bir hasret, bir ağrı olarak…