Hemen, ayaküstü, alelacele, apar topar, bir an önce, o bakanlığa sormadan ve bu başkanlığa danışmadan karar alınması lâzımdı. Türkiye'nin vakit kaybına, beklemeye tahammülü yoktu.

Arkadan atlı mı kovalıyor, ne acelemiz vardı ki, demeyin. Şahlanmak, Türkiye Yüzyılı'nı başlatmak için milada yetişmeliydik.

Tek başlılık sistemine, 2018'de bu gerekçeyle geçtik.

5 yılın sonunda sabrı tükenen emekli, şimdi soruyor; hani hızlı karar alınacaktı, benim maaş zammı neyi bekliyor, niye 6 ayda ancak kararı alınabiliyor, hızlı karar almada en kısa zaman bu muydu, bir bana gelince mi aksayıp yavaşlıyor sistem?

Karar sistemi, emekliye zamma gelince ağır aksak işlemekle kalsa yine iyi.

Cumhurbaşkanı Erdoğan da şikayetçi. Memura verip emekliye hiçbir şey vermemenin yanlış olduğunu, bizzat söyledi. Buna rağmen karar, oradan oraya dolaşıyor.

Tek başlılık, âdeta baypas edilmiş gibi. Geç de kalmadı karar, aslında atlanmak suretiyle emekli, zamda bir tur pas geçildi.

Oysa...

Faiz, enflasyon, dolar, KKM gibi hayati kararlar jet hızıyla alınabiliyordu. Bunların maliyetinin yanında emekliye zammın lafı olmaz, devede kulak bile değil.

Hatta hızlı alınan birtakım kararlar sonucunda emekli sayısı, 9'dan 13 ve sonra 15 milyona çıkarak yüzde 50'den fazla arttı. Emeklilerin, ülke gelirinden aldıkları pay ise yüzde 50 kadar azaldı. Maaşlarının milli gelir içindeki toplam tutarı, yüzde 7'den 4'e düştü.

9 milyon emekliye, yüzde 7 dağıtılırken artık 15 milyon emekliye, yüzde 4 dağıtılıyor.

En düşüğünün durumunu bırakın; ortalama emekli maaşı dahi son 15 yılda, asgari ücret karşısında yüzde 50 kadar gerilemiş.

En hızlı erimeyse hızlı karar alma dönemine ait son 5 yılda.

Kayıp üstüne kayıp. Emekliye kaç tur bindirilmiş, siz sayın. Dün İbrahim Kahveci, Karar'ın manşetindeki yazısında hesaplıyordu, veriler oradan.

Bu sonucu doğuran bütün kararlar, bir çırpıda alınabildi. Ama emekliye maaş düzeltmesi için karar almakta zorlanılıyor.

Neden?

Çünkü Merkez Bankasını dinlemeden, Hazine ve Maliye Bakanlığına sormadan, tek başlılığın hızına ayak uyduramayanları da yollayarak hızlı alınan yanlış para politikası kararlarının bedelini, biri ödeyecekti. Piyango, emeklilere vurdu.

En alttakilerden başlandığına göre, sıradaki talihliler de memurlar ve çalışanlar olacak. Seçim geçene dek idare ediliyorlar.

Özetin özeti: Emekliye zamda hızlı karar alınamaması; hızlı karar alınarak kötü yönetilen işlerin, özellikle de ekonomideki yanlış kararların doğal sonucudur.

Son bir fedakârlık istenen davanın emektar garibanları; kolayca, çarçabuk alınan kararların bedelini ödediklerini bilsin.

Hızlı kararlar böyledir; en lâzım olduğu anda, âfete müdahalede bile hızınızı keser, ayağınıza dolanarak çabuk davranmaktan alıkoyarlar.

Demek ki neymiş? Acele işe; önü arkası iyi düşünülmemiş, parlak zannedilen berbat fikirler karışırmış.

EMEKLİYE ANAYASA MÜJDESİ

Zam müjdesi yolda kaldı, diye emekli üzülmesin. Maaş zammı yerine yeni Anayasa müjdeleniyor.

Aceleden satışa çıkarılacak Hazine arazilerinin yanı sıra, yeni Anayasa yapmak da âcil ihtiyaçmış.

Cumhurbaşkanlığı Başdanışmanı Mehmet Uçum, bu ihtiyacı verilerle ispatladı.

X'te ortaya koyduğu veriler şöyle:

"1982 Anayasa'sı 3 defa değişti, 19'u uygulandı. 96 maddede değişiklik oldu. 31’i yeniden yazılarak tümden değiştirildi. 20’sinde esaslı değişiklik oldu. 45 maddede tali değişiklik yapıldı. 23 madde ise tamamen yürürlükten kaldırıldı."

Ancak "değiştirilen ve değiştirilmeyen madde sayılarında birçok gerçeğe aykırı rakam söyleniyor. Bunlara dayanarak yeni anayasa ihtiyacını ve hedefini eleştirmeye çalışanların ne kadar gerçeklikten kopuk ve ezber eleştiriler yaptığı da böylece açığa çıkıyor."

İşte bu sebeple en acil ve öncelikli gündemimiz yeni Anayasa. Nasıl, ikna edici değil mi?