CHP lideri Kılıçdaroğlu İzmir’de partililerine hitaben “Ben sürekli yürümeye ve ilerlemeye kararlıyım ve hiçbir şey beni inandığım yoldan geri çeviremez. Şunu da artık bilmek zorundayım, siz gerçekten benimle birlikte misiniz?” dediğinde muhalefet siyaseti yeni bir safhaya geçmişti aslında.

Kılıçdaroğlu Cumhurbaşkanı adayı olduğunu ilan etmişti.

Etmemiş miydi?

“Etmedim” diye yemin etse başı ağrımaz. Gerçekten, açık bir ilan yok sözlerinde.

Fakat öyle vurgulu konuşuyor ki bu olsa olsa adaylık ilanıdır diyorsun.

Nasıl bir safhaya geçmişti muhalefet?

Kemal Bey “Ben adayım” demek istiyorsa bu önemli bir beyandır.

Demek ki top dönüp dolaşıp Kılıçdaroğlu’nun önüne gelecek.

Masanın şu zamana kadar titizlikle sürdürdüğü nezaket hali devam edecekse buna itiraz etmek zor.

Ne diyeceksin?

“Kemal Bey siz seçilemiyorsunuz” diyemezsin çünkü bilmiyorsun, seçilemeyeceğinden emin olamazsın.

Ayrıca, adayın ilan edilmesine daha var, sen bugünün verileriyle konuşuyorsun, belki adayın ilan edileceği günlerde oranlar Kılıçdaroğlu lehine bir kaç puan yükselir?

“Hak etmiyorsunuz” demek de nezakete uygun değil. Kılıçdaroğlu’nun çok emeği var 6’lı masanın kurulmasında, idamesinde.

Ayrıca muhalefetin büyükşehir belediyelerini kazanmasında da Kılıçdaroğlu’nun muhafazakarları rahatsız etmeyecek adayları tercih etmesi etkili oldu.

Bu bir politikaydı ve sonuç aldı.

Yani muhalif siyaset zaviyesinden bakınca “Hak etmiyorsunuz” diyemezsiniz.

Belki şu sorulabilir:

“Yerel seçimde profilleri Türkiye’nin ortalamasına yakın adaylar gösterdiniz ve isabet ettiniz. Cumhurbaşkanlığı seçiminde CHP’nin liderini aday göstererek bu politikadan sapmış olmaz mısınız?”

Kılıçdaroğlu’nun CHP’yi ve kendisini Türkiye ortalamasına çekme çabaları var. Ama kemale erdi mi o çalışmalar?

Henüz sayılmaz.

6’lı masanın nezaketli ortamında bu soruyu sorabilir misiniz?

Sorarsınız da…

Lafın sonunda nereye gideceğini kontrol edemeyebilirsiniz.

Masadan kalkmak dahil bir dizi seçeneği göz önünde bulundurmanız lazım.

Ayrıca, bir ihtimal, konu masada yine ertelenecek, konuşulmayacak.

Herkes etrafta kuş diliyle konuşmaya devam edecek.

Kemal Bey aday belliymiş ve kendisiymiş gibi konuşacak.

Ötekiler aday henüz belli değilmiş gibi konuşacak.

Belki arada kendisi aday olmak isteyenler de olacak.

“Kemal Bey olmaz.” “İmamoğlu?” “O da olmaz.” “Mansur Bey?” “O da olmaz.” “Meral Hanım?” “O zaten feragat etti.”

Bu diyaloğu biraz daha sürdürsen, ucunu da muallakta bırakmasan sonu başka nereye varabilir?

İyi Parti lideri Meral Akşener geçen akşam Fatih Altaylı’nın Habertürk’teki programında “Seçilecek aday” vurgusu yaparak tartışmanın odağını hafifçe kaydırmış oldu.

“Hafifçe” diyorum çünkü 6’lı masanın ortak aday belirlemesi adayın “Seçilecek aday” olmasını biraz içeriyordu. Ama biraz.

Kılıçdaroğlu’nun kendi adaylığını ima etmesi herhalde kendisinin seçilecek aday olduğunu düşünmesinden kaynaklanıyordu.

Akşener’in sözleriyle ‘seçilecek aday’ın altı çizilmiş oldu.

Yavaş ve İmamoğlu’nun adaylığına itirazı olmayacağını söyleyerek iki belediye başkanını muhtemel cumhurbaşkanı adayları listesine sokmuş oldu.

Tabii ki Kılıçdaroğlu hattan düşmüş olmadı.

Ama Yavaş ve İmamoğlu’nun ‘masaya gelmesi’ne kapı açıldı.

Akşener bu çıkışı yaparken nezaket kurallarına riayet etti mi?

Çok ciddi olduğunun anlaşılması için Kılıçdaroğlu’nun 2018 seçimlerinde 15 milletvekilini göndererek yaptığı jestin artık bir borç olmadığını o borcun 2019 seçimlerinde ödendiğini söyledi.

Yani borcu sildi.

Çok mu sert?

Söylendiği anda sert.

“Ölünceye kadar şükran duyacağım” cümlesiyle ifadeyi yumuşatmasaydı sert olarak kalırdı.

Ne oldu şimdi?

Muhalefet Kılıçdaroğlu’nun ‘ortak aday’lığının eskisi kadar kesin olmadığı bir zemine gelmiş oldu.

Masa dağılır mı bu çıkıştan sonra?

Herhalde dağılmaz.

Herhalde dağılınca daha çok dağılacaklarını tahmin ederler.