Her şeyin bir şeye bağlı kılındığı çağda yalın ayak yürümek zor. Çünkü ayaklarımıza değil çarıklarımıza bakıyorlar. Nasıl yol aldın, bu yara nereden geldi diye soran yok. Çünkü dert dinlemek artık insanların menfaatine uygun gelmiyor.

***

Dinlenecek dert kaldı mı? Yaşıyorsak da sadece gevezelik olsun diye yaşıyoruz artık. Cam çerçeve insana çekici gelmiyor. Elimizden gelse de kırsak tüm aynaları, indirsek bütün camı çerçeveyi. Çünkü baktıkça yoruluyoruz fakat insanlar eleştirmekten, didişmekten, çekişmekten hiç yorulmuyor.

Gönlümüz yorgun. Çerçeveler, vitrinler, camlar ve birbirine bakanlar yersiz ve dahi yetersiz.

Dünya telaşı diye bir yangın çıkardık. Hadi hep birlikte yanalım. Bir sürü olalım ve diğerlerine bir şekilde galip gelelim.

İçinde gönül olmayan hiçbir şey değerli değildir. Gönlümüzü de katıyor muyuz bulunduğumuz ortamlara, dilimizdeki sözcüklere, evimize... Gönüllü var mı ki etrafımızda? Yok! Peki, bizi böyle çepeçevre saran ne? Gecemizi kuşatan, bizi biz olmaktan alıkoyan nedir bu denli?

Sorularımız ve cevaplarımız... Sıra cevaplara gelince, acaba onlar gönlümüzden gele gele ve dürüstçe mi?

***

Dağlar, yollar, uzaklar...

Merak ettiğimiz onca şey. Gözümüzün önündeki güzellikler. Uzakların şarkısı, bir de garipliğimiz. Üzerimizi toprakla örtseler, ille de garipliğimiz. Sonunda hiçbir kavganın aslı olmadığını anladığımız biricik garibanlığımız. Üzerimizi çok şeyle örtmeye çalışmayı bırakmalı, yalınkat garibanlığımızı örtünmeliyiz. Aşikâr olan gönlümüzü, hakikati, sesimizi ancak garibanlık örtümüz ortaya çıkarabilir.

Gece, korku, şüphe...

Yaşıyorum. Korkularım elbette var. Dahası ayırt edemediğim, şüphelendiğim birçok şey var. Ancak daraldığım yerde gecenin rabbine, gönlümün rabbine, sadece rabbime sığınırım.

Rabbim katından bize serinlik ver. Yoksa sersemlemiş ve yetinmemiş olarak, bu hayatı tartmış, yüklenmiş ancak yaşamamış olarak öleceğiz. Oysa garibanlığı anlamış, sesi gariban, gönlü gariban, özü gariban olarak yaşamaktan nasiplenmiş biri olmayı çok isterdim.

***

İşte bütün yollar bir sona çıkar. Peki, sen hangi yolun sonuna çıkmak istersin dostum?