Big Bang gerçekten olmuş mudur?
Bilim adamlarının alemin varoluşu hakkında geliştirdikleri en akla yakın teori Big Bang’dır.
Büyük bir patlama.
Kainat hala o büyük patlamanın etkisiyle büyüyor. Büyüyor ne demek? Galaksiler hızla birbirinden uzaklaşıyor. Kainatın hacmi genişliyor.
Muhteşem bir şey.
İnsan havsalası bunu ihata edemez.
Big Bang’i tahayyül edebilirsiniz belki. Ama kainatın sürekli büyümesini, insanın idrakine nisbetle sonsuzluğunu nasıl kafanızın içine sığdıracaksınız?
Ya kara delikleri? Acaba zamanın ve mekanın ‘dürülmesi’ böyle bir şey midir?
Bakmak lazım aleme. Anlamaya çalışmak, mümkünse anlamak lazım.
Diyorlar ki; renkler, kokular, acı, haz yoktur. Bunlar beynin ürettiği şeylerdir. Müthiş!
Oysa beyin kapkaranlıktır.
Dünyadaki görmemizin beyinde üretilmiş olduğunun delili, rüyadaki görmemizdir.
Korkarız rüyamızda. Veya seviniriz. Veya üzülürüz.
Neredeyse dünyadaki kadar gerçek.
Fakat oradaki gerçekliğin bir gizemi var. Başka türlü bir atmosfer.
Beyin belki de kainat kadar geniştir.
İnsanın ‘küçük alem’ olmasını mı anlatmış oluyoruz bunu söyleyince?
Bilim adamları anlatırken o büyüklük hakkında fikir edinebilirsiniz. Milyarlarca hücre. Bağlantılar, santraller, saniyenin binde biri kadar zamanda sayısız işlem. Ve hepsi et ve sinir.
Bunu anlamak için emek harcamak ibadet gibi bir şey olmalı.
Ne yazıyor DNA’larda?
Bir tür gelecek mi? Yani son zamanlarda tıbbın anlamaya başladığı mesela, hangi hastalığa daha yatkın olduğumuz. Zaaflarımız, kuvvetli taraflarımız.
‘Allah’ın yazması’ böyle bir şey midir? Ya da nedir, hayal edemeyeceğimiz kadar küçük hücrelerde bilim adamlarının ‘yazılı’ olduğunu söyledikleri yazı?
‘Yazılım’ı biliyoruz artık; birtakım harfler, kelimeler, rakamlar yazıyorsunuz. Software…
Makine, senaryo gibi o yazıyı uyguluyor.
Buna bakarak ‘yazı’nın ne olduğunu, şimdiye kadar anladığımızdan farklı bir şekilde anlamak mümkün mü?
İnsan nasıl var oldu? Alem nasıl var oldu?
Bunlar cevabını aramaya değer sorulardır.
Niçin var oldu?
Bu soru ‘nasıl’dan daha can alıcı.
İster sorun ‘niçin?’ sorusunu, ister sormayın. Kendi bileceğiniz iş.
Fakat bu soruyu soran insanla sormayan insan arasında bir fark vardır.
Alem, biliyoruz ki insandan önce vücuda geldi.
Dinin bize öğrettiği, Adem ve Havva yeryüzüne geldiğinde, yeryüzü insanın hayatını sürdürmesine müsaitti.
‘Eşref-i mahlukat’ dediğimiz, sorumlu, bilinçli insanın yeryüzündeki hayatı, onlarla başladı.
Peki nasıl? Bu bilgiye sahip değiliz. Ne zaman? Bunu da bilmiyoruz.
Onlardan önce yeryüzünde kimler vardı?
Maymun mu? Goril mi? Homo Sapiens mi?
İnsanlar araştırıyor. Araştırsınlar.
Biz de okuruz, hakikati anlamaya çalışırız.
Evrim?
Buna da hakikati arama çabası olarak bakabiliriz.
Bu işle iştigal edenler, ‘Yaratılış’ı ihmal ediyor olabilir, hatta inkar ediyor olabilir.
Ben etmem. Ve benim, bütün bu anlatılanları, her şeyi kuşatan, sınırsız havl ve kuvvet sahibi Allahu Te’ala’nın ilim ve kudretine bağlamama hiç kimse karışamaz.
Evrim, adı üstünde ‘teori.’
‘Yaratılış’ tedrici olarak gerçekleşmiş olabilir.
Evrimciler hakikatin bir kısmına ışık tutmuş olabilir.
Başka ‘teori’ler, başka bakış açıları da mümkündür.
Geçen pazar ‘teori’nin ‘din’ gibi algılandığını ima eden bir yazı yazdım.
‘Evrim’e, ‘madde’ye, ‘enerji’ye izafe edilen güç ve kudreti, başlarına ‘Hazret’ ekleyerek gözle görülür hale getirdim.
Kadim ‘mit’lerdeki söylemle postmodern metinlerde kullanılan ‘dil’i eşleştirdim.
Kabul ediyorum, kullandığım dil biraz kışkırtıcıydı. Bunu, tuhaflık daha iyi anlaşılsın diye tercih ettim.
Sosyal medyada bir taife, tahmin ettiğim gibi, teorinin din gibi algılandığını doğrulayan tepkiler verdi.
Bunu yaparken kendi sıfatlarını da beyan ettiler.
‘Onlara da bu yakışır’ demeye kıyamıyorum.
Çünkü insan eşref-i mahlukattır.