“Bir canımız var başımıza bela olmuş”
Bu sözler emekli bir amcamızın yüreğinin ta derinlerinden süzülüp geldi
*
Tıpkı Neşet Ertaş’ın “Usandım bu canımdan aman aman / Derd ile geze geze” dediği gibi
Tıpkı toprağımızın için için isyan ettiği gibi
Tıpkı hayvanlarımızın acıyla gözyaşı döktüğü gibi
Tıpkı ayın, yıldızların gayrı takatinin kalmadığı gibi
Demem o ki; nereye baksam, kimi dinlesem… Hep bir gam, hep bir acı
*
“Bir canımız var başımıza bela olmuş” sözünü duyduğumdan beri etrafımdaki her şey yavanlaştı sanki
Öyle ki, acılarla bezenmiş bu söz mıh gibi yüreğime saplandı
Her yeri bir keder kapladı ki sormayın gitsin
“Zor” kelimesi de tüm duyularıma bulandı ki görmeyin gitsin
İşte tam da bugünlerde, ‘bir canımız var başımıza bela olmuş’ diyesim geliyor
**
Bilgisayar ve interneti olmayan evlatlarımızı izleyince
Dünyası başına yıkılan esnafları, işçileri duyunca
Geçim sıkıntısıyla kıvranan kalabalıkları hissedince
Ve solup giden umutların ardından öylece iç çekenleri gördükçe
‘Bir canımız var başımıza bela olmuş’ diyesim geliyor
*
Gençlerin biçare hallerine şahit olunca
Çiftçinin tarlasının elinden bir bir gittiğini görünce
Bir kuru soğana muhtaç halleri izleyince
Ve bizlere ziyan olduğunu fark ettikçe
‘Bir canımız var başımıza bela olmuş’ diyesim geliyor
*
Hep bir olup bir türkü tutturalım diyenlerin sesleri kısılınca
Bizim ellerin kimsesiz kaldığı haberini alınca
Gönül diliyle konuşanlar bu devirde duyulmayınca
Ve ötekileştirenleri, kutuplaştıranları izledikçe
‘Bir canımız var başımıza bela olmuş’ diyesim geliyor
*
Son zamanlardaki şiddeti, kaba kuvveti izleyince
Tehditlerin havada uçuştuğunu görünce
Değerlerin, ilkelerin alıp başını gittiğini duyunca
Ve öylece her birimizin kahırlandığını hissettikçe
‘Bir canımız var başımıza bela olmuş’ diyesim geliyor
*
Bu vesileyle, “KARAR Ailemize” geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum. Son olarak, şu soruyla bitirmek isterim:
“Tüm yaralarımızı iyileştirmenin, birlik olmanın hala vakti gelmedi mi?”