Altılı Masa, nam-ı diğer Millet İttifakı sakin ve telaşsız temposuyla taraftarlarını biraz kızdırıyor kızdırmasına ama daha büyük kızgınlık iktidar kanadında var. Bir yandan ilgisiz görünmeye çalışan, öte yandan ise merakını gizleyemeyen bir kızgınlık… İktidara yakın gazete ve televizyonlar ile malum sosyal medya organizasyonlarında öyle akıl almaz ayrıntılar; akledilmesi hayret uyandıran öyle imkansız oyun teorileri var ki inanılmaz. Altı parti liderlerinden herhangi birinin sıradan bir cümlesi bile saatlerce program konusu olabiliyor. Ya da bir jest, mimik üzerinden siyaset kurulup yıkılabiliyor. Kimbilir, aday belirlenene kadar kaç defa daha aynı işlem yapılacak ve kimbilir aday belli olduktan sonra hangi senaryolar konuşulacak?
Oralarda muazzam bir kampanya yürüyor… Hem Masa’daki partilerin dış güçlerin ve karanlık odakların emrinde olduğu ve adayın zaten onlar tarafından belirlendiği hem de aynı zamanda bu partilerin kendi başlarına aday mücadelesi yaptığı söylenebiliyor. “Dış güçler”e dış güçlüğünüzü bilin, meseleye vaziyet edin der gibi! Oyun büyük gerçekten! Millet İttifakı’nın adaylık sürecini iktidar kanadı üzerinden takip etmek, komplo teorisi dizisi izlemekten farklı değil. Ne tutarlılık gerekiyor ne de kurgu. Her bölüm ayrı bir hikaye…
Daha çok heyecan arayan ise başta Cumhurbaşkanı Erdoğan olmak üzere iktidar sözcülerinin açıklamalarına bakabilir. Millet İttifakı önemli mi önemsiz mi, “bunlardan” bir iş çıkar mı çıkmaz mı, kesinlikle belli değil. Masa’yı nereye koyacaklarına bir türlü karar veremiyorlar. Salona mı koyacaklar, depoya mı kaldıracaklar? Aslında slogan malum, “İlgilenmeye değmez. Ne programları program, ne siyasetleri siyaset!..” Ama her konuşma, her cümle Millet İttifakı’yla başlıyor, zillet ittifakıyla bitiyor. Arada da, en ince ayrıntıya kadar her detaya bir laf yetiştiriliyor. Çoğundan ittifakın taraftarlarını bile haberdar olmadığı detaylar!
Bu yoğun ve ısrarlı ilginin sebebi, Altılı Masa’nın bugünleri göremeden dağılacağı beklentisiydi. Altı ayrı parti ve altı ayrı fikrin bir yıl ortak hareket etmesi, ortak hükümet programı yayınlaması beklenmiyordu. Şimdi de son umut ortak aday çıkaramayacakları beklentisi var. Bu beklentilerden murad edilenin ne olduğu da sır değil. Masa dağılmadan Erdoğan’ın seçime huzur içinde girmesi mümkün değildir. Cumhurbaşkanı için ideal olan çoklu adayla yarışmak ve bunun üzerinden muhalefetin “iş bilmezliği”ni başka bir izaha gerek olmadan göstermektir. Masa dağılsaydı Cumhurbaşkanı tarif edilemez ölçüde avantajlı olacaktı veya bu saatten sonra ortak aday belirlenemeyecek olursa da avantajlı olacaktır. Yani, böylesine koya bir zafer için bu beklenti, Erdoğan ve iktidar kanadı açısından hiç de anlaşılmaz değil. Neredeyse sandığa gitmeden seçim zaferi garanti edilmiş olacaktı.
Millet İttifakı’nın avantajı da tam burada; yani, “ittifak”ın devamlılığı ve kalitesinde gizli. Bu şekilde davranmaya devam etmek, ortak hareket alanını genişletmek ve belirlenecek aday üzerindeki mutabakatı amasız fakatsız tamamlayabilmek, onları alternatif konusuna yükseltiyor. İktidarın yaydığı “dağıldı dağılacaklar” havası ve analizinin gerçekleşmemiş olması Masa’yı doğal olarak güçlendiriyor. Ekip, program ve aday ekseni tamamlandığında iktidara talip olmak sahici hale geliyor ve sorunların üstesinden gelme kapasitesi ortaya çıkıyor. Böylelikle ittifak, ağır ekonomik kriz ortamında gereken keskin muhalefeti eksik bırakıp zamanı kendi iç meseleleriyle ilgilenmeye ayırarak iktidara sunduğu avantajın bir kısmını ayakta kalıp, süreci tamamlayarak geri de alıyor.
Tabii ki seçimi kazanmak için bu kadarı yeterli değil ama Masa’nın amacına ulaşamadığı veya ulaşamayacağı senaryoya göre kesinlikle çok iyi bir nokta. Gelip kapıya dayanan aday belirmeye turu bu açıdan önemlidir. Hiç şüphesiz, geride kalan bir yıllık mesaiden de önemlidir.