Ankara’da gündemi maalesef, IŞİD ve PKK’nın yapmış olduğu saldırılar belirliyor. Böyle olunca da güvenlik bürokrasisi eve gitmeye zaman bulamıyor. Hatırlayanlar bilir, geçmişte bir işin önemini vurgulamak için ışıklar bu gece hiç sönmedi derlerdi. Ankara dahil olmak üzere birçok yerde gerçekten ışıklar hiç sönmüyor.
Tanıdığım birçok kişi eve yalnızca üzerini değişmek veya duş almak için gidebiliyor. İşin doğrusu da bu zaten. Güneydoğu’da ve sınır ötesinde insanlar canlarını ortaya koyarken başka bir refleksin beklenmesi imkansız. Genelkurmay, İçişleri Bakanlığı ve Dış İşleri’nin güvenlikle ilgili dairelerinde çalışanlar müthiş bir koşuşturma içindeler. Sahadakilerin işlerini kolaylaştırmaya çalışırken bir taraftan da önümüzdeki yılları kurtarmaya çalışıyorlar.
***
Bu arada medyaya da yansıyan iki konu ile ilgili uğraşmaya devam ediyorlar. Bunlardan birincisi “Almanlar İncirlik’te kalıcı olmak için yer istediler” diye basına yansıyan konu. Aslında Almanların İncirlik’te kalıcı olmak için bir talepleri yok. Fakat İncirlik’te bulunan askerlerinin rahatını artırmak için yapmak istedikleri bazı ilaveler var. Almanlar 400 askerinin yaşam şartlarını iyileştirmek için karşılıksız olarak İncirlik’e tesis yapmak istiyor. Türk hükümeti de bununla ilgili protokolü hazırlıyor. Metin kısaca şöyle; tesislerin yapımı tamamlanacak eğer Türkiye isterse giderken karşılıksız olarak devredecek veya eski haline getirerek Üs’ten ayrılacak. Bu da şunu gösteriyor ki Almanya da bölgedeki gerilimin uzayacağını düşünüyor.
***
İkinci gündem maddesi ise ABD ile Kilis ve Gaziantep karşısında kurulması düşünülen güvenli bölge görüşmeleri. Son dönemde IŞİD tarafından Türk topraklarına yapılan saldırıların artması nedeniyle acil ilave tedbirlerin alınmasına dönük karşılıklı görüşmeler başladı. İşin esası ABD’nin şu anda yapmaya çalıştığı, Türkiye’nin tek taraflı bir sorun çözme seçeneğini ortadan kaldıracak makyaj önerilerde bulunmak.
***
Bunun en somut göstergesi Kilis sınırına bir nevi daha uzun menzilli olan ÇNRA benzeri silah sistemi yollamak. Bunu da her şey yolunda giderse Mayıs ortalarına doğru göndermek. O zaman adama şu soruyu sorarlar. Yahu kardeşim bende senin gönderdiğin silah sisteminden var. Hatta aynısı olduğu gibi Türk Savunma Sanayii’nin yaptığı daha gelişmiş modeli de var. Benim senden istediğim böyle bir yardım değil ki. Çünkü bu yaptığın desteğin sorunu çözmekle ilgili bir sonucu olmayacak ki.
Ben de o zaman bu arkadaşlara birkaç soru sorayım.
Sorun çözerken en yakın tehlike olandan mı başlanır yoksa uzakta olandan mı? Yani sınırımızda olan bir tehdit varken neden daha uzaktaki hedeflere aralıksız hava harekatı yaparsınız?
Sınırımızda ki hedeflere atış yaparken kılı kırk yararken neden başka bölgelerde hedef gözetmeden ateş desteği vermeye devam edersiniz? Kobani çevresindeki köyler içinde Arap ve Türkmen köylüler varken, bombalanırken neden boş köylere atış yapmakta bu kadar itina edersiniz?
***
IŞİD’in sınırımızdan geçmesi konusunda bu kadar hassas iseniz neden Türkiye’nin IŞİD’i sınırımızdan uzaklaştırma planına gerçek anlamda destek vermezsiniz? Özgür Suriye Ordusu’na destek sınırlı tutulurken PYD’ye silah dahil yardım etmeye devam ediyorlar. Hatta askeri destek az olmuşki 50 ABD özel kuvvet askerine ilave 250 yeni özel kuvvet askeri bölgeye gönderiliyor.
Mülteci konusu bu kadar önemli ise neden güvenli ve uçuşa yasaklı bölge uygulamasına geçilmesi konusunda ayak sürüyorsunuz? İnanın buna söylenecek bir söz bile bulamadım.
İşin özü “el elin eşeğini Türkü çağırarak ararmış” sözü Suriye konusunda maalesef gerçek bir düstur olmuş gibi gözüküyor.
Size bir şey söyleyeyim mi; aslında ışığı sönmemesi gereken yalnızca güvenlik bürokrasisinin çalıştığı binalar olmamalıdır.
Aslında Türkiye’de hiç kimsenin evinin ışığı sönmemelidir. Uyanın arkadaşlar Kilis’e roket düşmüyor, vatan toprağına roket atılıyor.