Geçtiğimiz bayram “Bayram gününe şiir yakışır” deyip William Blake çevirilerimi paylaşmıştım bu köşeden. Bugün de öyle yapacağım, Beat ozanı Lawrence Ferlinghetti’den çevirdiğim bir şiiri paylaşacağım sizinle. Pasifik’ten gelip tüm Batı dünyasını arındıran, Kızılderili kanolarına yeni bir yol açan, kocaman, esenlik dolu bir dalgayı anlatıyor şiirinde Ferlinghetti. Mircea Eliade’nin belirttiğince, “Kimi yaban topluluklar, önceki haliyle yetkin dünyanın şafağında yaşamak ister -Zaman tarafından tüketilmeden ve Tarih tarafından kirletilmeden.”
Yeni Bi Başlangıcın
Yaban Düşleri
Bu gece soluk kesen bi susku var çevre yolunda
Beton çıkıntıların ötesinde
mum ışığında çiftlerle
düşlere dalıyo lokantalar
Yitik İskenderiye ışıl ışıl şimdi de
bi milyar lambayla
Yaşamlar yaşamlara bitişiyo
oyalanıp dururken kırmızı ışıklarda
Ötesinde yonca yaprağı kavşaklardaki çıkış rampalarının
‘Ruhlar ruhları yiyor kapsayıcı boşluk içinde’
Mutfak penceresinden dışarı taşan bi piyano konçertosu
Yoginin teki bi şeyler anlatıyor Ojai’de
‘Her şey tek bir zihinde olup bitiyor’
Ağaçlar arasındaki çayırda
oturmuş sevgililer
kendilerinin evrenle bir olduğunu
anlatan ustayı dinlemekte
Gözler çiçekleri kokluyor çiçeğe dönüşüyolar böylece
Soluk kesen bi susku var
çevre yolunda bu gece
Pasifik’te derinlerden bi dalga tam bir mil yüksekliğinde
hızla yaklaşırken kıyıya
zehirli gazını son kez soluyup Los Angeles
gömülüyor denize tıpkı Titanik gibi ışıl ışıl bi halde
Dokuz dakika sonra Willa Cather’ın Nebraskası da batıyor onunla
Deniz ulaşıyor Utah’a
Mormon tapınakları midyeler gibi sürükleniyor suda
Çakallar şaşkınlığa uğramış yüzemiyorlar bi yere
Omaha’da bi orkestra sahnede
çalmayı sürdürüyo Handel’in Su Müziği’ni
Üflemelilerin boruları suya boğulmuş
çalgıları üzerinde yüzüyo kontrbasçılar
sarılmışlar onlara sanki sevgilileriyle sevişir gibi
Chicago’nun yerden üç beş metre yukarda giden trenleri var ya
onlar bi eğlence trenine dönüşüyo göğe bi yüksele bi alçala
Gökdelenler ağzına kadar dolu su bardakları gibi
Budacı deniz suyu Büyük Göller’e karışıyo
Yüce Kitaplar ıslanıp yumuşuyo Evanston’da
Milwaukee birası kabarıyo deniz köpüğüyle
Buffalo’nun Beau Fleuve’ü birdenbire tuz kesiyo
Manhattan adası temizleniveriyo on altı saniyede
Yeni Amsterdam’ın gömülü direkleri yükseliyo
koca dalga hızla yönelirken Doğu’ya
silip süpürecek gereğinden çok yaşamış Kamember Avrupa’yı
Mannahatta buğulanıyo denizin sarılgan otlarıyla
yıkanıp arınan toprak yeniden uyanıyo el değmemişliğe
tek ses cırcır böceklerinin devasa cırıltısı
deniz kuşlarının çığlığı
bomboş bengilik içre
o sıra Hudson yeniden kazanıyo sık ağaçlıklarını
Kızılderililer geri çağırıyo kanolarını