Yok, meşhur televizyon dizisi Çukur’daki Çeto karakteri değil; Mevlana İdris’in idaresindeki dergi olan ÇETO.
ÇETO, “Çocuk Edebiyatı Tercüme Ofisi”nin kısaltılışı.
Mevlana İdris, ÇETO’nun ilk sayısının çıktığı geçen ocak ayında Anadolu Ajansı’na yaptığı açıklamada, derginin “kendisini hala çocuk gibi hisseden yetişkinler ve yanlışlıkla büyüyen çocuklar için” hazırlandığını söylemişti.
Teferruat:
"Dergide akademisyenler, Türk edebiyatının üstadları ve çeviri alanında çok yetkin isimler var. 70'den fazla yazar, çizer, akademisyen ve fotoğrafçı dergimizde yer aldı. İlk defa yazı hayatına adım atanlar, liseli yazarlarımız var, hatta ilkokulu okuyan yazar ve çizerlerimiz de var. 5 yaşındaki bir çocuk da var, yazar ve çizerlerimizin arasında. Yani burası 70 yaşındaki bir yazarın da, 5 yaşındaki bir çizerin de iç içe bulunduğu ve birbirini karşılıklı olarak etkilediği, çok yönlü bir iletişimin var olduğu bir dergi… Doğrudan çocuklar için bir dergi değil. Çocukluğu ve çocukları dikkate alan, onlara daha estetik ve daha içten bir gözle bakmaya çalışan yetişkinlerle gençler için bir dergi. Çocuklardan bir şeyler öğrenen büyükler olduğumuzu, çocukları komutlar, kalıplar içerisinde büyütmeye, formatlamaya çalışan her türlü eğitim, ideoloji vesairenin biraz zalimce ve çocukları anlamadan yapılan şeyler olduğunu düşünüyoruz. Çocuğa bir nesne olarak bakmayı reddeden ve bu bakışla bakan yazar ve çizerlerin toplandığı bir dergiyiz."
Roger Waters ve arkadaşlarının kulakları çınlasın; “another brick in the wall” (duvardaki tuğlalar içinde bir tuğla) değil yani.
***
Bir sürü yabancı dilden, Korece’den bile tercümeler var ÇETO’da.
Telif yazılar da var.
Masallar, hikâyeler, ilmî makaleler…
Resimler de var, rengârenk.
Ve bol bol şiir; onlar da rengârenk.
Şiir deyince…
Mevlana İdris’in şiirlerinin hastasıyım, üstünüze afiyet.
Haydi, “Kuş Renkli Çocukluğum” şiirini okuyalım beraber:
Dinle Gambito söyleyeceklerim var
Kalmadı artık
Dağlara yaslandığımız akşamlar
Babamızın dönmesini beklerken
İşaretlediğimiz zamanlar
Kalmadı kalmadı
Pencereden bizi gözetleyen ağaçlar
Şimdi saklanmıştır bütün kapılar Gambito
Üşüyoruz kimseler aldırmıyor
Ellerimiz sevgili ellerimiz
Onlar bile yabancı
Hey Gambito biz kimiz
Seni alıp giden
Beni alıp giden
Kim böyle her akşam
İşte böyle, sevgili Gambito.
Ve böyle olunca, kuş rengine adanmış bir dergi çıkarmak kaçınılmaz oldu Mevlana İdris için.
***
İki ayda bir çıkan ÇETO, altıncı sayısına ulaştı.
Yeni sayının kapak konusu: Korku.
Allah korkusu dışındaki korkuların üstüne giden, o korkuları korkutan bir dosya açılıyor önümüzde.
“Sezai Karakoç Şiilerinde Çocuk” dosyası da var.
İşin 1 numaralı ehlinin, Mustafa Ruhi Şirin’in hazırladığı “Çocuk Edebiyatı ve Okuma Kültürü” dosyası da var.
Üstad Hasan Aycın’ın çizgisi de var.
Mustafa Kutlu’nun çizdiği, rengarenk kuşların resm-i geçidini gösteren nefis bir resim de var.
Yavuz Sultan Selim’in İran seferinden dönerken getirdiği, gizemli bir ressama ait resimler de var.
Pırıl pırıl çocukların ve gençlerin yazıları, şiirleri de var.
Dahası ve dahası da var.
Hele bir de Ömer Erdem’in “Sümerbank Ayakkabısı” macerası var ki, tam bir okuma şöleni.
Okuyalım derim.