Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ayrılıkçı hareketleri incelemeye devam ediyoruz:
ABD’den ayrı ayrı bağımsızlık ilan eden yedi Güney Cumhuriyeti’nin temsilcileri 4 Şubat 1861’de Montgomery/Alabama’da bir araya gelip Amerika Konfedere Devletleri’ni (Confederate States of America / Confederacy) kurdu.
Başta Güney Carolina, Alabama, Florida, Mississippi, Georgia, Louisiana ve Texas’tan oluşan, sonra Virginia, Arkansas, Tennessee ve Kuzey Carolina’nın da katıldığı Konfederasyon, kölelik müessesesine karşı olan Abraham Lincoln’un ABD Başkanı seçilmesiyle ayyuka çıkan Kuzey-Güney geriliminin tabii bir neticesiydi.
Bağımsızlık ilanı iç savaşa yol açtı. 4 sene süren savaşta Konfederasyon’un iflahı kesildi.
9 Nisan 1865’te Appromattox’ta (Virginia) gri üniformalı “yurtsever”/”asi” Güneylilerin başkomutanı Robert E. Lee, mavi üniformalı “Yanki”lere teslim olduklarına dair belgeyi imzaladı. Konfederasyon tarihe karıştı. Milyonlarca Güneylinin gönlünde ise hüküm sürmeye devam edecekti…
***
Güneyliler bugün bile Konfederasyon bayrağını evlerinin veya dükkânlarının en güzel yerlerine asıyor ve “The South Will Rise Again” (“Güney Yeniden Doğacak” veya “Güney Yeniden Yükselecek”) deyip duruyorlar.
Konfederasyon ordusu subaylarından Innes Randolph’un savaştan sonra yazdığı Good Ol’ Rebel Soldier (İsyancı Asker) şarkısı hâlâ dilden dile dolaşıyor:
“İsyancı askerlerden biriyim, evet / Metelik vermiyorum ‘Özgürlük Ülkesi’ne / İyi ki savaştım ona karşı, kazanamadığımıza yanarım / Ve yaptığım hiçbir şey için af dilemem.”
Şarkıdan birkaç mısra daha:
“Anayasadan nefret ediyorum, şu ‘büyük cumhuriyet’ten de / … / Nefret ediyorum Yankee milletinden ve yaptıkları her şeyden / Bağımsızlık Beyannamesi’nden de nefret ediyorum / Ve kanımızla sulanan ‘Muhteşem Birlik’ten / … / Üç yerimden yaralandım, ne gam / Birkaç Yanki geberttim ve birkaçını daha gebertebilirdim.”
Güneyliler Kuzey’e bir gün yeniden posta koyup Konfederasyon’u canlandırmaya kalkışabilirler mi?
Olur mu olur diyen bir grup “yurtsever”, Güney Partisi’ni (Southern Party) kurup bağımsızlık bayrağını açtı bile.
***
1999 yılında kurulan ve 2000’de girdiği ilk seçimde bir belediye başkanlığı kazanan Güney Partisi’nin arz-ı hali özetle şöyleydi:
- Güneyin hürriyet mücadelesi 1865 yılında Appromattox köyünde bitmemiştir.
- Kuzeylilerin de her zaman söylediği gibi “Güney farklıdır” ve farklılığını korumalıdır.
- Bir zamanlar gerçekten federal olan hükümet bu özelliğini kaybetmiş ve mahalli değerleri hiçe sayan üniter bir yapıya bürünmüştür. Güney’e dayatılan modernizm, bizi biz yapan her şeyi tehdit ediyor. Washington ve dahi Hollywood elitlerinin taarruzunu geri püskürtmek, İngiliz tarzı Hıristiyan kültürümüzü korumak ve Dixie’nin (Güney diyarı) Dixie olarak varlığını sürdürmesini sağlamak için bütün Güney’in sözcülüğünü yapacak güçlü bir siyasi teşkilata ihtiyacımız var.
- Sosyal, kültürel ve ekonomik öncelikleri Kuzey’den çok farklı olan Güney’in, Demokratlardan ve Cumhuriyetçilerden ibaret iki parti sisteminde kendini ifade etmesi mümkün değil. Ülke bütçesini homoseksüellere, feministlere ve diğer marjinal gruplara peşkeş çeken solcu Demokratları benimsememiz mümkün olmadığı gibi, küresel kapitalizmin hizmetindeki Cumhuriyetçileri hayat tarzımızın garantörü gibi görmemiz de mümkün değil. Bu tespit, bizi kendi siyasi teşkilatımızı kurmaya sevk etti.
- Benimsediğimiz mücadele tarzında şiddet yok. Güneylilerin ABD’de kalmak isteyip istemediklerine dair bir referandum öngörüyoruz. Bugünkü konjonktürün böyle bir şeye elverişli olmaması, bağımsızlık fikrinden vazgeçmemizi gerektirmez. Henüz yolun başındayız ve uzun soluklu bir mücadeleye hazırız. Bizim neslimiz veya bizden sonraki nesil görmese bile, ondan sonraki nesil bağımsızlığı görebilir.
***
Güney Partisi hızla yükselme istidadı gösterdi ve fakat -muhtemelen federal istihbarat elemanlarının devreye girmesiyle- birkaç sene içinde bir sürü parçaya bölündü.
Günümüzdeki bu bölünmüşlük bir yana, Güney bağımsızlığı hareketi, potansiyel bakımından, ABD’deki ayrılıkçı hareketler arasında emeline ulaşma şansı en yüksek hareket olsa gerek.