Öncelikle Kayseri’de beklemediği bir darbe alan Fenerbahçe için şampiyonluk rüyasının artık çok zora girdiğinden bahsederek söze başlayalım... “Bu yorum için çok erken. Oynanacak bir sürü maç var” diyenler olacaktır. Ancak dünkü görüntüsüyle ve olmayan oyun planıyla Fenerbahçe’nin hayaline ulaşması hayli zor görünüyor.
Şampiyonluğa oynayan bir takım, ligin dibinden kurtulma savaşı veren rakibine üstünlük sağlayamıyorsa ve rakip savunmayı aşmakta güçlük çekiyorsa; üstelik en güvendiği yanı olan savunmasında hata yapıp, kalesinde goller görüyorsa gelecek için umutlu olmak için bir neden var mıdır acaba?
Futbolda başarıya giden yol kuşkusuz orta alan etkinliğinden geçer. O orta alan sizi ihtiyacınız olan gollere taşıyacak anahtar olmalıdır. Ayrıca savunmaya vereceği destekle de bir anlamda sigorta görevi görmelidir.
Ancak üretkenlikten uzak, rakibin üzerinde baskı kuramayan, forvetlerine top indiremeyen bu orta alan yapısıyla Fenerbahçe nereye kadar gidecek? Gol dışında pek göremediğimiz Salih ve topla fazla oynayan Alper ile hücumlar nasıl şekillenecek? Her şey bir tek Lens’in üretkenliğine kalmış. O da rakip tarafından sinirlendirilip, oyundan düşürülünce Fenerbahçe’nin kolu kanadı kırılıyor.
SERGEN VE EKİBİNİ KUTLARIM
İlk 30 dakika bir tek organize hücum gerçekleştiremeyen buna karşın rakibin üzerine rahatça gelmesine izin veren Fenerbahçe, nasıl başarılı olabileceği yönünde soru işaretlerine neden oldu. Sergen ile yeni bir hava yakalayan Kayserispor, Silvestre diye bir oyuncu getirmiş ki adam adeta tek başına Fenerbahçe savunmasını salladı. İkinci Kayseri golünde de mükemmel pasla asistin nasıl yapılacağının dersini verdi.
İlk golde topu takip etmeyi unutan Fenerbahçe savunması, ikinci ve üçüncü gollerde de resmen uyudu. Güray’ın perdeyi kapatan nefis golüne ise ancak şapka çıkarılır.
Bu arada Sergen ve ekibini yürekli mücadelelerinden dolayı kutluyorum. Galibiyeti sonuna kadar hak ettiler.