Fenerbahçe için Evkur Yeni Malatyaspor maçını kazanmak zirve yarışı açısından son derece önemliydi. Sarı-Lacivertliler, bu zorlu virajı 2-0 ile dönmeyi başardılar. Ama oyunun geneline baktığınızda Fenerbahçe takımının sergilediği futboldan taraftarının pek memnun olduğunu söylemek gerçekten güç. Öncelikle Aykut Kocaman’ın kontrollü oyun planında Fenerbahçe’nin modeli eskimiş, motoru teklemeye başlamış, ağır bir kamyondan farksız olmadığını söylemek gerek. Bir türlü hızlanamıyorlar. Orta alandan forvet bölgesine tempolu hücum yapılamadığı için akan oyunda pozisyon sıkıntısı çekiyorlar. Bu durumda aradıkları golü bulmak sadece duran toplara kalıyor. Dün de Malatya’da kilidi yine böyle bir duran top sonucunda açtılar. O ana kadar baktığımızda Malatya’nın üç net gol pozisyonu vardı ve bunların hepsinde de Volkan başarılı kurtarışlara imza attı.
İlk yarıyı sadece iki duran top pozisyonu ve bir golle kapatan Fenerbahçe’nin ikinci yarıda anlamsız bir şekilde geriye yaslanmasına mantıklı bir açıklama getirmek de güç. Gerçi son 20 dakikada Giuliano ve Alper’in biraz hareketlenmesiyle Malatyaspor’un etkisini azalttılar ve şuursuzca üzerlerine gelen ev sahibinin, savunma güvensizliğinden kaynaklanan pozisyonlar da buldular. Ama bu Fenerbahçe gibi zirve hesapları yapan bir takım için kanımca yeterli değildir. En büyük sıkıntısı tempo kazanamamak ve topa hakim olamamak olarak gözüken Fenerbahçe’nin, savunma ağırlıklı bu kurgusuyla istediği hedeflere ulaşması da zor gibi gözüküyor. Sanıyorum Sarı-Lacivertli taraftarlar da Aykut Kocaman’ın öğrencilerinden daha tempolu ve coşkulu bir oyun anlayışı bekliyorlar. Ama bu sene bir iki maç dışında pek gördüklerini söyleyemeyiz.