Avrupa Şampiyonası'nda son 16 yolunda turnuvanın favorilerinden Sırbistan'ı yenip, yolumuzu düze çıkarmak istiyorduk. Bunun için de savaşmak gerekiyordu. Gerçi o savaşı savunmada verdik ama hücumla bütünleştirdiğimizi söylemek güç. Oyuna basit top kayıplarıyla başladık. İlk çeyrekteki 8 top kaybı canımızı çok acıttı. Ancak sonrasında savunmada toparlandık, Melih'ten gelen peş peşe üçlüklerle yeniden maça dahil olduk. Son derece deneyimli oyunculara sahip Sırbistan'ı yenmek için onlar kadar tecrübeli olmak gerekirdi. İşte bu eksikliğimiz bize pahalıya maloldu desek yeridir. İkinci yarıda zaman zaman son derece etkili savunma yaptık. Melih'e Cedi'nin de katılmasıyla ödülünü de alıp, öne geçtik. Ama basit faul atışlarını kaçırdık, deneyimsizlikten kaynaklanan kritik hatalar yaptık. Buna bir de Sırp takımının en büyük silahı olan Bogdanovic'in kiritik atışlarını engelleyememek eklenince iyi mücadelemizin ödülünü alamadık.
Şimdi iki yenilgiyle turnuvaya devam ediyoruz. Ancak Belçika ve Letonya'yı yenersek bu rüya devam eder.
Yeter ki böyle mücadele edelim.