Kaotik kavşaklardan, garip yol ayrımlarından geçerken kaybolmamak için büyük çaba sarf ediyoruz. Bize yol gösteren, yol veren, yol açan birileri var bu aralar: Kuryeler!
Başta gelişmiş ülkeler olmak üzere dünyanın pek çok yerinde lojistiğin önemi her geçen gün artıyordu. Dijitalleşen tüketim alışkanlıkları ve küreselleşme ile bu alanda büyük yenilikler ve değişimler de yaşanıyordu. Pandeminin çıkışıyla bu yükseliş yeni bir ivme kazandı ve kuryeler sistemin “taşıyıcı” kolonlarına dönüştü.
Artık giyimden teknolojiye, marketten hazır gıdaya kadar hemen hemen her alanda dijital alışverişin payı büyüyor. Sokaklarda daha fazla kurye görüyoruz. Evimize bir haftada gelen kurye sayısı da gözle görünür oranda arttı.
Kuryeler üzerinden satış yapan firmalar da çok hızlı büyüdüler ve sermaye içinde önemli bir yer edindiler. Yepyeni bir alan doğdu ve bu alanın ilk büyük krizi tüm emekçiler için bir umut kaynağına dönüştü.
Birçok ülkede, tıpkı Türkiye’deki gibi, kuryeler eylem yaptı. Çünkü iş güvenliği ve sosyal güvence anlamında ciddi eksikleri olan bu meslek grubu kontak kapatarak çarka çomak sokma gücünü kendinde buldu. Kurye örgütleri ve sendikaları büyüdükçe ilerleyen yıllarda bu güç küresel çapta etki kazanabilir:
“DÜNYANIN BÜTÜN KURYELERİ, BİRLEŞİN!”
Elbette hemen hemen tüm sektörlerde işçiler üretimi durdurarak çarka çomak sokma gücüne sahipti fakat kuryeler direkt olarak satışı durdurma kartını kazanarak el büyütmüş oldular. Bu el, tüm emekçilerin haklarını savunmak için kalktığında büyük yankılar uyandırabilir.
Öte yandan Türkiye’de bir firmaya karşı eylem yapan kuryeler ısrarlı ve kararlı duruşları sayesinde haklarını kazanınca bu tüm sektörler için bir umut ışığı oldu. Enflasyonun çok altında zam alan birçok işçi benzer direnişe başladı. Şu anda bile Türkiye’nin birçok yerinde binlerce insan emeğin değeri için eylem yapıyor.
Her ne kadar son yıllarda kriminalize edilse de, eylemler demokrasinin en coşkun nimetleridir. Güzeldir.
İşletmelerin, camlarına elektrik faturalarını asmaları müthiş bir eylemdir mesela. Zamlar ancak bu sayede gündem olabilir ve iktidar artık bir şeyler yapmak mecburiyetindedir. Elbette atılan adımlar sonucunda “sıtmaya razı olmamak” da hayatidir.
Kimse kimseye hakkını gümüş tepside vermiyor. Soylu bir itiraz, ahlaklı bir direniş hepimizin faydasınadır. Hak verilmez, alınır.
Alım gücünün düştüğünü, emeğin değer kaybettiğini her gün iliklerimize kadar hissediyoruz. Milyonlarca insanın faturalarını ödemekte zorlandığını, işletmelerin ve üreticilerin batmanın eşiğine geldiğini hepimiz biliyoruz. Öyleyse bu konuda ısrarla, inatla itiraz etmekten başka çözüm yok.
Kuryeler yolu gösterdi, bekleme yapmayalım.