Kim ne söylerse söylesin. Kim nasıl düşünürse düşünsün...
Kim nereye etiketlemeye çalışırsa çalışsın...
Bugün buradan, bu köşeden, bir kadın olarak bir kadını yürekten alkışlamak istiyorum. Yürüttüğü onurlu mücadelesinden dolayı kutlamak istiyorum.
İçimden böyle geldi...
Farkındayım, öyle sürecin içindeyiz ki...
Aynı yerde konumlanmamışsanız, aynı dalga boyunda değilseniz, yaptığı iş ne kadar takdire şayan olursa olsun...
Bırakın “bravo”, “helal olsun”, “işte budur”, “yolun açık olsun” gibi coşkulu bir söz söylemeyi...
Nezaketen bir teşekkür, bir tebrik dahi etmenin dahi imkansızlaştığı bir süreçten geçiyoruz.
Anında ‘şucu, bucu, hain, kripto’ vesaire damgasını yiyebilirsiniz.
Zor dönemlerden geçiyor, zor zamanlarda yaşıyoruz vesselam.
Ama benim ‘yürekten kutlamak, alkışlamak’ istediğim ‘kadın’da zor zamanların kadınıdır.
***
Sanırım kimden bahsettiğimi anladınız.
Alkışladığım, mücadelesini kutladığım ‘kadın’ Sayın Meral Akşener.
Milliyetçi Hareket Partisi’ne Genel Başkan olmak için aday.
***
Meral Hanım, 28 Şubat döneminin en fırtınalı ve zor zamanlarının İçişleri Bakanıydı. Dahası, o meşhur 28 Şubat MGK’sında yer alan dört sivil isimden birisiydi. Hatta o masada yer alan en cesur isimdi demek abartı da sayılmaz.
Meral Akşener, asker gölgesindeki bir siyasetin asla kabul edilemez olduğunu, konuşmanın zor olduğu o dönemde cesurca deklare eden isimdir.
Dindarlar olarak hepimizin üzerinde hakkı olan bir isim.
Akşener’i en iyi, üniversite önlerinde okullarına alınmayan başörtülü kızlar bilirler. Başörtülü kızlara ‘kazıyın saçlarınızı bir çuvala koyun, rektörün yanına gidin ‘sen kıl-tüy istiyormuşsun’ diyerek çuvalı bırakın. Ben de kazıyabilirim saçlarımı’ radikal protesto önerileri getirecek cesur, empati kurabilen, o genç kızların yaşadığı acıyı yüreğinde hisseden bir isimdi. Herkesin Meral ablasıydı.
O dönem siyasi kariyerlerini düşünerek, başörtülü kızlarla bir arada görünmemek için köşe bucak kaçanlara inat, Meral Hanım’ın ‘Başörtüsüne uzanan elleri kırarım, kopartırım’ demeçleri boy gösteriyordu medyada.
‘Başörtüsüne uzanan elleri kırarım, kopartırım’ sözünü haklı olarak üstüne alan TSK, Meral Hanım’a ‘tahkir ve tezyif’ fezlekeleri gönderiyordu TBMM’ye.
Dindarların yanında durmanın bedelini ağır ödettiler kendisine ancak o tınmadı ve ‘bedel ödemek olarak’ düşünmedi hiç.
Sadece kudretli paşaların alçakça tehdidine maruz kalmadı, bilindik ünlü iş adamlarının dostça uyarılarına maruz kaldı!
Çok şey var Meral Hanım’a dair yazılacak, anlatılacak.
***
Meral Hanım’ın ‘MHP’nin makus talihini’ değiştirmek için çıktığı yolculuğundan MHP koltuğunu da partiyi de kendisine zimmetleyen Devlet Bahçeli rahatsız...
Rahatsızlığın ötesinde, Meral Hanım’ı engellemek, partiyi kongreye götürmemek için elinden geleni yapıyor.
Öyle görünüyor ki, Bahçeli son ana kadar da şansını deneyecek.
Ben Devlet Bahçeli’nin koltuğunu bırakmamak için yaptığı her türlü oyunu, başvurduğu hileyi, çıkarttığı huzursuzluğu anlayabilirim.
Partisidir. Yılların verdiği alışkanlıktır. Liderliğe alışmıştır, liderliği meslek edinmiştir. MHP’yi bırakınca ne iş yapacağını bilemiyor olabilir. Başarısız olduğuna gerçekten inanmıyor olabilir.
Vesaire. Vesaire.
Benim anlamadığım.
Sayın Akşener MHP liderliğine aday olmasına ve MHP’nin başına gelebilmek için bir mücadele yürütüyor olmasına rağmen...
MHP ile uzaktan yakından ilgisi olmayan birilerinin bu kadar rahatsız olması neden?
Neden canhıraş bir şekilde MHP elden gidiyor yaygarası yapılıyor?
Neden Meral Akşener acımasızca itibarsızlaştırılmaya çalışılıyor?
Sahi ne oldu da Devlet Bahçeli birden badem gözlü oluverdi?
Arkadaşlar, hani Türkiye’de iktidar sorunu değil de muhalefet eksikliği sorunu vardı?
***
Yolunuz açık olsun Meral Hanım, demek isterim.
Kim ne söylerse söylesin, aldırmayın. Bizler sizi tanıyacağımız yerlerden tanıyoruz. Biliyoruz.